Αν δεν έχεις 100 ευρώ μπορεί και να πεθάνεις;

"Τι συμβαίνει;"
"Ε, τίποτα σημαντικό, έχω ένα έντονο πόνο στην κοιλιά και σε συνδυασμό με ένα έντονο βήχα με έχει σκίσει. Επειδή ο μικρός μου γιος πέρασε μια γαστρεντερίτιδα μάλλον την κόλλησα. Είπα αφού μένω κοντά να περάσω μια βόλτα τώρα πριν χειροτερέψει η κατάσταση"
"Καλά ο βήχας δεν είναι επείγον αλλά την κοιλιά να τη δούμε γιατί σέρνεται όντως μια γαστρεντερίτιδα τελευταία...άσε. Έχεις βιβλιάριο μαζί σου;"
"Όχι αλλά έχω τον ΑΜΚΑ"
"Κάνει. Φέρε. Μουμπλε μουμπλε...οκ, πάρε αυτό το χαρτί....μάλιστα....θέλω 5 €"
"Γιατί;;"
"Είναι σύμφωνα με το νόμο τα χρήματα που πρέπει να δώσεις επειδή ήρθες στα επείγοντα"
"Δε κατάλαβα. Γιατί δίνω εισφορές κάθε μήνα; Δε θέλω να τα πληρώσω"
"Κάνεις πολύ καλά και θα σου πω και μπράβο. Πάρε το χαρτί και μπες μέσα"
Ο διάλογος είναι πραγματικός και έγινε ανάμεσα σε εμένα και σε υπάλληλο σε Νοσοκομείο σε πόλη της περιφέρειας.
Η συνέχεια είναι πιο ζουμερή. Πάρτε ένα ποτάκι.
Το πήρατε;
Ακόμα;
'Αντε....
Πάμε...
Μπήκα μέσα που λέτε. Ο γιατρός μικρός σε ηλικία και ΑΕΚ. Μου το είπε όταν άκουσε τον ήχο από το κινητό, κάνοντας και καζούρα επειδή μας απέκλεισαν από τον τελικό.
Τες πα για να μη μακρηγορώ, διότι το έχω αυτό είμαι πολύ περιγραφικός και πρέπει να το κόψω, μου είπε να κάνω εξετάσεις και ότι, συγκρατήστε αυτό, για το βήχα δε μπορεί να κάνει κάτι και να πάω σε ένα πνευμονολόγο. Εκείνη την ώρα μπαίνει ένας τυπάς Ρωσοπόντιος μέσα και λέει στον γιατρό ότι δεν έχει 35 ευρώ και τι να κάνει. Ο γιατρός του απαντάει ότι δε μπορεί να έχει ευθύνη και ότι θα υπογράψει ο ίδιος ο ασθενής ότι παίρνει πρωτοβουλία και φεύγει. Εκείνη την ώρα δε κατάλαβα...
Πήρα τις εξετάσεις μου και βγήκα ξανά στον πηγαιμό για τον καλούλη υπάλληλο έξω.
"Τι έγινε; Σου έγραψε εξετάσεις;αχα....για να δω....μάλιστα...μια ακτίνα και βιοχημικές....35 ευρώ όπως του κυρίου που μόλις έφυγε"
"Μάλιστα. Υπέροχα. Μα καλά ξαναρωτάω τι πληρώνω τότε κάθε μήνα;Τι κάνουμε τώρα; Εγώ πάλι δε θέλω να πληρώσω και στο κάτω κάτω της γραφής δεν έχω και μαζί μου 35 ευρώ. Έχω 20".
"Χμμμ πρέπει να πιέσεις το γιατρό. Εδώ δε μπορώ να κάνω κάτι εγώ"
"Μα αυτός έδιωξε μόλις ένα τύπο. Θα συμβιβαστεί με εμένα που έχω κάτι απλό;"
"Δίκιο έχεις. Να δω μήπως θα μπορέσω να βγάλω κάποιες εξετάσεις να πληρώσεις άμα είναι 20 ευρώ;"
"Γιατί βρε αδερφέ τι είναι; Φέτα να βάλεις λιγότερα κιλά;Όχι ρε ξέρω ότι εσύ θες να το κάνεις επειδή θες να βοηθήσεις αλλά να πα να γαμηθούν πάω σπίτι να τη βγάλω με σούπα και μωρομάντηλα δε το χρειάζομαι το κωλοσύστημα υγείας τους".
"Καλά λες ρε φίλε, πάρε τα χαρτιά μη πληρώνεις και να πάνε στο διάολο όλοι. Απλώς να για εσένα θα το κάνω μη το πολυφωνάζεις μη πάρουν χαμπάρι όλοι και βρω μπελά".
Υπο αυτές τις συνθήκες λοιπόν έκανα τις εξετάσεις. Για ένα απλό περιστατικό.
Φανταστείτε:
1ον) Να είχα κάτι σοβαρότερο και αυτοί να λένε ότι "εμ έχεις μόνο 20 ευρώ"
20ν) Να επρόκειτο για ένα απο τα παιδιά μου. Θα είχα κάνει το γατρουδάκο αφίσα.
Με τα πολλά τελικά κάνω τις εξετάσεις τις πάω στο γιατρό.
Μου λέει "Νταξ δεν παίζει κάτι αλλά να σου γράψω κάτι τις. Πάρε αυτό για τη διάρροια είναι ένα χαπάκι. Για το βήχα δε μπορώ να κάνω κάτι. Πρέπει να πας σε πνευμονολόγο".
Του είπα να μου προτείνει κάτι για να περάσει το Σαββατοκύριακο και να πάω από βδομάδα στο γιατρό που πρέπει.
Μου έγραψε ένα σιρόπι και ένα inhaler και μου είπε να παω στο ΙΚΑ να τα γράψω πρώτα γιατί είναι ακριβά.
Εκεί παραξενεύτηκα. Ρε φίλος, σκέφτηκα, εγώ σου ζητάω κάτι να την περάσω το ΣΚ και εσύ μου γράφεις κάτι που είναι για Δευτέρα; Τι διάολο πόσο ακριβά μπορεί να είναι;
Αποφάσισα ότι δε θα πάρω το inhaler που ήταν και το πιο ακριβό σίγουρα. Στο κάτω κάτω της γραφής δεν ένιωθα ότι το χρειαζόμουν. Από τη στιγμή που είχα αποφασίσει να παω σε άλλο γιατρό μέσα στην εβδομάδα θα έβλεπα τι μου προτείνει αυτός. Από περιέργεια θα ρωτούσα όμως το φαρμακοποιό πόσο έκαναν τα φάρμακα που μου πρότεινε ο προκλητικός ΑΕΚτσής.
Ο φαρμακοποιός απεφάνθη: Σιρόπι και inhaler μόνο (πάνω στα νεύρα ξέχασα και το χάπι για τη διάρροια) 59 ευρώ παρακαλώ.
"Μα καλά" λέω στο φαρμακοποιό λες και ήταν ο εισαγγελέας στο δικαστήριο και θα μου έδινε φωτοστέφανο και απέραντο δίκιο "είναι δυνατόν να μου προτείνει να πάω σε άλλο γιατρό και να μου γράφει το inhaler που κάνει 52 ευρώ; Ας μου έγραφε μόνο το σιρόπι"
"Ε και ο άλλος γιατρός αυτό θα σου γράψει. Να το πάρεις."
Στραβοκοίταξα το φαρμακοτρίφτη. Το κατάλαβε γιατί έκανε λίγο πίσω. Και δεν είμαι και κανάς τρομακτικός, το αντίθετο μάλιστα.
"Να κοιτάς τη δουλειά σου και να μου δώσεις μόνο το σιρόπι" είπα στον μεταλλαγμένο από εισαγγελέα σε Σατανά φαρμακοποιό, πήρα το σιροπάκι μου και έφυγα.

Τι έχει λοιπόν παιχτεί;

Για ένα απλό περιστατικό αρχικά στο νοσοκομείο πρέπει να πληρώσεις σίγουρα 5 € και από εκεί και μετά ένα ποσό ανάλογα με τις εξετάσεις και με το ταμείο σου. Εγώ θα πλήρωνα 35 €, άρα θα έπρεπε να έχω πληρώσει 40€. Έχουμε επίσης ένα γιατρό που παρά τον όρκο που έδωσε στον Ιπποκράτη αρνείται να βοηθήσει τον άρρωστο και τον διώχνει. Ο ίδιος γιατρός γράφει για κάτι που δεν είναι της δικής τους ευθύνης ένα φάρμακο που κάνει 52 ευρώ με την προτροπή μάλιστα "να πας να το γράψεις". Αν έπαιρνα τα φάρμακα όλα θα έδινα 65 ευρώ (ή θα χρέωνα το ασφαλιστικό ταμείο με ένα ποσό ανάλογο της συμμετοχής του αν τα έγραφα). Μέσα λοιπόν σε ένα βράδυ για ένα απλό επαναλαμβάνω περιστατικό θα έπρεπε να έχω δώσει πάνω από 100€.
Μέσα στο παιχνίδι ο φαρμακοποιός. Γιατρός και φαρμακοποιός στην ίδια πλέμπα για να τσεπώνουν οι ίδιοι και οι φαρμακευτικές.
Απορείτε ακόμα γιατί νοσεί το ΕΣΥ;
Τώρα πως αντιδρούμε σε όλα αυτά; Όχι εγώ εδώ δε θα το παίξω επαναστάτης. Δε θα συμβουλέψω με βάση τι έκανα εγώ. Βάση θα έχουμε τι κάνει ο υπάλληλος του ταμείου. Μόνος του.
Πριν φύγω, του άφησα ένα κέρασμα που με γλίτωσε από 40 ευρώ. Του έδωσα θάρρος που προτρέπει όσους δε θέλουν να πληρώσουν να το κάνουν γιατί θέλει κάκαλα να τα βάλεις με όλους.
Και μου έδωσε αυτό
Από κάτω δεν υπογράφει κανένα κόμμα. Υπογράφει ο ίδιος (για ευνόητους λόγους δεν έχω βάλει το όνομα του). Κάνει ότι μπορεί αυτός από μόνος του για να μη περάσει αυτή η ιστορία με τις πληρωμές στα νοσοκομεία.
Παλεύει λοιπόν μόνος του απέναντι σε μια συντεχνία ΟΡΙΣΜΈΝΩΝ φαρμακευτικών-γιατρών-φαρμακοποιών.
Δε φτάνει μόνο οι πολίτες λοιπόν να έχουν το σθένος να μπουν μπροστά και να πουν Δε πληρώνω. Πρέπει να υπάρχει και βοήθεια από γιατρούς και υπαλλήλους των Νοσοκομείων. Και τους προτρέπω:
Βοηθήστε όσο μπορείτε. Από το χέρι σας περνάει...