21 Δεκ 2007

Ξενοδοχείο πέντε αστέρων

Διάβολε, πραγματικά χαίρομαι πάρα πολύ που βλέπω κάποιους της δικής μου γενιάς να τα έχουν καταφέρει. Τον θυμάμαι τον Εύρι σε εκείνο το μπαρ στον Εύοσμο, να πίνουμε δύο στα τρία ποτά κερασμένα από τον Δ., στο ίδιο προβάδικο με μας, να παίζει σε κάτι κωλομπάντες και να λέμε "να ένας καλός κιθαρίστας που χαραμίζεται". Εχω χρόνια να τον δω, μέχρι που τον είδα σήμερα στο Youtube: ενας πολύ καλός κιθαρίστας σε μια πολύ καλή μπάντα. Χάρηκα, το ξαναλέω, ίσως και να ζήλεψα.





Η σελίδα του συγκροτήματος στο Myspace

2 σχόλια:

bbchris είπε...

Είναι της σχολής βόρειου γκρίνια ο κιθαρίστας.

Αφήνει κι αυτός τις χορδές να εξέχουν σαν φραμπαλάδες σε κουτί από πτιφουράκια!!

:))))))))

ΠανωςΚ είπε...

Πτιφουράκια, γιαμ γιαμ!

Πάντως, όταν έπαιζα, κι εγώ έκανα κάτι αντίστοιχο στο μπάσο, και ήταν οι χορδές όχι σαν φραμπαλάδες αλλά σαν χοντρομπαλάδες, ασορτί με τον μπασίστα...