Οι ομορφιές της Σαλονίκης. Ολ φότος κόρτεσι οφ pipermaru, της οποίας το χέρι ευτυχώς δεν τρέμει σαν το δικό μου και μπορεί και τραβά καμιά φωτογραφία της προκοπής.
Το μετρό έπιασε δουλειά στη Θεσσαλονίκη (και γέμισε την πόλη διαφημιστικές λαμαρίνες-πραγματικά κοσμήματα, η συγκεκριμένη είναι επί της Βενιζέλου, λίγο πριν το Μπεζεστένι). Αλλά το υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν θα μας πιάσει κότσο να αρχίσουμε να πηγαίνουμε φαντάροι από τα 18.
Λίγο παρδίπλα, ένας ακόμη συμπολίτης μου προφανώς δεν εκτιμά την εργατικότητα του μετρό και του ΥΠΕΧΩΔΕ, και μας προτρέπει σε κοπροφαγία. Τσάτσος του Ευαγγελάτου, μάλλον.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιοι θα κάνουν γιορτή άμα πεθάνει ο κ. Πρετεντέρης. Προφανώς δεν τους αρέσουν οι ανατροπές, τίποτε αναρχοσυντηρητικοί θα είναι. (γωνία Αγίου Δημητρίου με Βενιζέλου)
Σεξιστικό... (με μαρκαδόρο, κάπου ανάμεσα στο πατσατζίδικο του Τσαρουχά και το Μπιτ Παζάρ)
Η αγαπημένη μου οδός. (γωνία Βασιλέως Ηρακλείου με Βενιζέλου)
8 σχόλια:
α ρε Σαλόνικα με τσ' ομορφιές τσι κρυμμένες λεμε...!
Σωστό και τεχνικώς εξοπλισμένο σας βρίσκω, κύριε Πανωκάτε μου. Αιντε και παπαράτση!
ΥΓ Πλάκα-πλάκα, το περπάτημα προς τη δουλειά αλαφραίνει άμαν έχεις και μια φωτομηχανούλα!
Nahames, κρυμμένες; Μπα, ειδικά οι λαμαρίνες των έργων του μετρό είναι παντού! Δεν μπορείς να ξεφύγεις, μόνον να "δημιουργήσεις" πάνω τους.
Κυρ-Σκύλε μου: Μωρέ μηχανούλα έχω, σταθερό χέρι σαν το δικό σας δεν έχω (φταίνε οι καφέδες). Ευτυχώς η pipermaru έχει και μάτι καλό, και χέρι σταθερό και φωτογραφική μηχανή. Το καλύτερο περπάτημα όμως δεν είναι από το σπίτι προς τη δουλειά αλλά από τη δουλειά προς το σπίτι! Μιλάμε, γίνομαι Κάρλ Λιούις (Σπύρος Λούης, για τους ελληνόφρονες).
Και πού είστε ακόμα. Από τέτοιες ομορφιές γεμάτη η συμπρωτεύουσα! Αυτό ήταν μόνο μία πρόγευση. Η καινούρια αγαπημένη μου ενασχόληση είναι η φωτογράφιση συνθημάτων στους τοίχους. Το προηγούμενο ήταν η καταγραφή γελοίων περιστατικών από το χωριό μου... Παλιότερα μάζευα ποτήρια μπύρας που σούφρωνα από τα κλαμπ του Μάντσεστερ. Ποιος ξέρει τι μου επιφυλάσσει το μέλλον...
Να ελπίζω σε επιστροφή στα κλαμπ του Μάντσεστερ και στις μπίρες; Εγώ θα αδείαζω τα ποτήρια, εσύ θα τα σουφρώνεις!
Ναι, αλλά εσύ θα τα κουβαλάς! Με τα λίτρα που κατεβάζει η καταπιώνα σου, δίχως αυτή τη ρήτρα η συμφωνία δεν ισχύει!
Εγινε, έγινε... Εγώ θα κουβαλάω τα ποτήρια, κι εσύ εμένα -και την καταπιώνα μου!
για μένα τίποτα;
Δημοσίευση σχολίου