τζα!

Στα χρόνια της κωλοκατάστασης η αγορά αυτορρυθμιζόταν, έχεζε ψηλά κι αγνάντευε και το μακρύ αόρατο χέρι της έσμπρωχνε πισώπλατα μες στο σκατόλακκο ανθρώπους με έναν σταυρό να τον κάνουν ό,τι θέλουν, και μαζώχτηκαν θεατές γύρω από το σκατόλακκο, αραχτοί σε ντιβάνια, καρέκλες, καναπέδες και σεζλόνγκ, άλλοι κρατώντας αποστάσεις ασφαλείας να μη σκάσει πάνω τους κάνα κύμα σκατού, κι άλλοι, πιο τολμηροί, σε απόσταση αναπνοής φορώντας την καινούργια τους αλεξίσκατη στολή και αντικοπρανικές μάσκες, και έπεφταν από ψηλά οι άτυχοι με τον σταυρό, και, όσο αυτοί πέφτανε στα σκατά, τριγύρω απ' τον σκατόλακκο πέφτανε στοιχήματα ποιος θα επικρατήσει, ήταν αγώνας αντοχής κι επιβίωσης, ποιος εντέλει θα επιπλεύσει, κι άλλοι απ' τους ναυαγοσκατούς είχανε προνοήσει και τον σταυρό εγκαίρως τον είχανε κάνει σχεδία και αρμενίζανε, άλλοι τον χρησιμοποιήσανε ως σανίδα σωτηρίας και επιπλέανε, άλλοι τον κάνανε κουπί ή κατάρτι και άλλοι άγκυρα στο σκατοβυθό, και παρότι αντικανονική η επαφή του σταυρού με τα σκατά, η ανάγκη επιβίωσης δικαιολογούσε την κίνηση των παραλίγο πνιγμένων στο σκατό, υπήρχαν ωστόσο και κάτι λίγοι που πήγαιναν κόντρα στο ρεύμα και στη γενική την τάση και προχωρούσαν με το σταυρό στο χέρι, με το σταυρό έξω απ' το σκατό, με τον σταυρό στην πλάτη, και απ' το βάρος του σταυρού σιγά-σιγά βυθίζονταν και κόντευαν να πνιγούν μες στο σκατό και όταν κάποιοι απ' αυτούς τολμήσαν να μιμηθούν τους άλλους και να κάνουν τον σταυρό σχεδία, σανίδα σωτηρίας, κουπί, κατάρτι ή άγκυρα, λερώνοντας τον σταυρό με τα σκατά, γιουχαΐστηκαν από το πλήθος που τους κουνούσε αποδοκιμαστικά το δάχτυλο και τους πετροβολούσε και τους έσμπρωχνε με το πιγκάλ της δικής τους ηθικής να πάνε προς τα κάτω μιαν ώρα αρχύτερα, έχοντας άλλωστε έννομο συμφέρον καθώς είχαν ήδη ποντάρει στη σωτηρία άλλων σκατάδων.