Εσείς οι συναισθηματικοί

«Εμείς οι αριστεροί είμαστε πολύ συναισθηματικοί άνθρωποι» είχε πει η συντρόφισσα συμφοιτήτρια για να δικαιολογήσει το άγχος της λίγο πριν από την εξέταση και από τα νεύρα μου πήγα κι έδωσα, αριστερός και συναισθηματικός τότε, λευκή κόλλα. «Εσείς οι αριστεροί είστε πολύ μαλάκες» είπα, χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα πριν από λίγους μήνες, έμπλεος συναισθημάτων προκληθέντων από τη μέθη, στον φίλο μου τον Χ.Ξηροκάρπη και στήσαμε έναν τρικούβερτο, απρόσμενο καβγά. Δεν είχα καταλάβει τι ήταν αυτό που τόσο τον είχε ενοχλήσει στη φράση «εσείς οι αριστεροί». Ο Κλόπυς, τις προάλλες, μιλώντας για αναρχικούς, μού εξήγησε ότι αν πας σε έναν αναρχικό και του πεις «εσείς οι αναρχικοί είστε μαλάκες» θα τσατιστεί περισσότερο απ’ ό,τι αν του πεις «οι αναρχικοί είστε μαλάκες», διότι με την πρώτη δήλωση δεν του δίνεις το δικαίωμα να συμφωνήσει μαζί σου, ότι οι αναρχικοί είναι μαλάκες, αλλά όχι εμείς, μαλάκες είναι κάποιοι άλλοι αναρχικοί.

«Εσείς οι συναισθηματικοί είστε πολύ μαλάκες», θα μπορούσα να γράψω σε αυτό το ποστ και να τελειώνει η ιστορία. Ειδικά εσείς οι συναισθηματικοί αριστεροί. Που φοράτε τον συναισθηματισμό παντιέρα ξεσκισμένη για τις ήττες σας. Που τον συναισθηματισμό τον ανάγετε σε ιδεολογία. Που οικειοποιείστε το συναισθηματισμό, θαρρείς και οι μη αριστεροί στερούνται συναισθημάτων. Που γράφετε ιστορίες γεμάτες γέλιο, δάκρυ, έρωτα, μεθύσια, όνειρα και εφιάλτες, λες και μόνο εσείς γελάτε, δακρύζετε, ερωτεύεστε, μεθάτε, ονειρεύεστε ή λες κι εσείς γελάτε, δακρύζετε, ερωτεύεστε, μεθάτε, ονειρεύεστε καλύτερα από τους μη αριστερούς. Διάβολε, κατά περιόδους μέχρι και την έννοια της ευαισθησίας και της κουλτούρας έχετε οικειοποιηθεί. Λες και οι άλλοι είναι μόνο γομάρια. Ή λες και αρκεί η ευαισθησία ή ενασχόληση με τις τέχνες για να είναι κανείς αριστερός. Επιτέλους, αντί μιας συναισθηματικής, ηττημένης αριστεράς θα προτιμούσα μια αριστερά που θα εξηγούσε ορθολογικά πώς έφτασε στη νίκη.

Δράττομαι της δοθείσης ευκαιρίας για να σημειώσω πως πάνω από τα πυρακτωμένα, φορτωμένα με τις φρούδες ελπίδες ενός ολόκληρου κινήματος σύννεφα ο ουρανός είναι γαλάζιος και πάνω στα λιόδεντρα οι σταγόνες της βροχής σαν δάκρυα λαμπυρίζουν στον ήλιο. 

Εσύ ο Πάνως είσαι πολύ μαλάκας τελικά.