Πώς προφέρεται το τέλος ή Η τέλεια προφορά

Aujourd'hui, dans le cours de français η μαντμαζέλ Κολέτ επισταμένως ζήτησε να διαβάζουμε περισσότερο και να μαθαίνουμε το λεξιλόγιο και την κλίση των ρημάτων γιατί, όταν πάμε στο Παρίσι, δεν θα κυκλοφορούμε με το λεξικό και την μπεσερέλ στο χέρι, και μέσα μου σκέφτηκα χριστέ μου τι καταπληκτική ιδέα, για βιβλίο, για ταινία, τι καταπληκτική ιδέα γενικότερα, ένας τύπος που ζει διαρκώς με το σενάριο του βίου του ανά χείρας, με μια προγραμμένη, προκαθορισμένη και ετεροκαθορισμένη βιογραφία του, και ξέρει ανά πάσα στιγμή πού θα σταθεί, πού θα βρεθεί, τι θα του συμβεί και ανά πάσα στιγμή, όπου σταθεί, όπου βρεθεί, ό,τι κι αν του συμβεί θα ξέρει τι να πει, πώς να αντιμετωπίσει τις καταστάσεις, με το βιολυσάρι στα χέρια, ακολουθώντας πιστά το σενάριο, χωρίς εκτροπές, περιττούς αυτοσχεδιασμούς και πρωτοβουλίες, ώσπου μια μέρα απλώς θα φτάσει στην τελευταία σελίδα κι εκεί θα γράφει

FIN

To οποίο τελικά ρε φίλε δεν προφέρεται φιν, αλλά περίπου φαν, στο λέω να το ξέρεις…