Παλαιόθεν, πανταχόθεν και εσχεσπόθεν ισχυριζόμουν ως ετέρα (και εταίρα) αλεπού η οποία όσα δεν φτάνει τα κάνει κρεμαστάρια, καλάρει και πιάνει καλαμάρια, καθότι και διότι με τη φιλοσοφία -και τη θεωρία γενικότερα- έλεγα το δεσπότη Παναγιώτη, ότι ένα πραγματικά καλό μυθιστόρημα συμπυκνώνει στις σελίδες του αιώνες φιλοσοφικής και θεωρητικής σκέψης και διά τον λόγον αυτόν διαβάζω μυθιστορήματα (κατά προτίμησιν ερωτικά, κατά προτιμήσιν με πολλές εικόνες, κατά προτίμησιν δε οι εικόνες είναι ερωτικαί επίσης) και ουχί φιλοσοφία ή αλλέα θεωρία.
Οποία η χαρά μου όταν ο μέγιστος των συγγραφέων, ο Αντώνης ο Ταμπούκης, έσπευσε να με υπερθεματίσει, ευτυχώς, και ουχί να με αναθεματίσει. Γράφει εις το (κατ' εμέ συγκλονιστικό) "Ετσι ισχυρίζεται ο Περέιρα", εκδ. Αγρα: "ένας αποτυχημένος λογοτέχνης είπε: η φιλοσοφία φαίνεται να ασχολείται μόνο με τη αλήθεια αλλά πιθανώς λέει μόνο φαντασίες, ενώ η λογοτεχνία φαίνεται να ασχολείται με φαντασίες αλλά πιθανώς λέει μόνο την αλήθεια".
Οσον αφορά δε τας πλατείας και τους αγαναχτισμένους, έχω να πω ότι...
10 σχόλια:
Εντάξει ρε... Θεός ως συνήθως. Ουφ, έχω πρασινίσει από τη ζήλια μου...
Θενξ μαν, εγώ έχω κοκκινίσει από ντροπή...
Φορ δε πούτσεν
φάχτεν φούχτεν
ένας επρασίνησεν
άλλος εκοκκίνησεν
άλλος επρασίνησεν,
άλλος εκοκκίνησεν,
και ο τρίτος σβουνιάν τινά εποίησας και γιόμισεν ο τόπος, και ήτο το χρώμα της σκατουλί, ούτως ειπείν, ο παράλλος εσκατούλησεν...
Κι άμα σβουνιάν εποίησα
και γιόμισα τον τόπον
στέλλα έλα πλησίασεν
και ας κρατάω καρότον
Το καροτο σου το καροτί
ομοιάζον με λεπτό σχοινί
στην οποίαν ανισορροπεί
ο μέγιστος ο Γκαροντί
παραβαίνων την κομματική γραμμή
στην καρότειαν ελξην σου ν' αντισταθώ ούκ έχω δύναμη
Έλα κι εσύ κι εσύ κι εσύ
περπάτα πάνω στο σχοινί
όπως αυτός ο Γκαροντί
μη σου γαμή μη σου γαμή
Τοθέ, τοθέ, τοθέ
ναμέ, ναμέ, ναμέ
κά-κά-κάνεις
αυτό που υπό-υπό-υπόσχεσαι
αλλά όλο θα και θα και θα
Μοιάζεις του Θαπατερο γιος
αραγε ζεις γονατιστός;
Εγώ δε ζω γονατιστός
είσαι της γερακίνας γιός
ή κάποιος παρακατιανός
μα όχι Θαπατερο γιος;
Χαίρομαι για σένα και τον ποιητικό σου οίστρο, αλλά επειδή βαρέθηκα, λέω να πάω να ράψω καμιά κάλτσα.
Καλό απόγεμα, θενξ φορ δε στίχους.
Φιλ φρη του κάρι ον.
Δημοσίευση σχολίου