Ο Μάρκος ο Αρμονικός δούλευε ταξί, νύχτα, χρόνια τώρα. Είχε και μια μανία όχι καταδίωξης με τις σκηνές καταδίωξης, τον έφτιαχναν σαν να λέμε. Ήξερε και κάτι τσακαλάκια σ’ ένα συνεργείο Μενεμένη μεριά, έφτιαξαν μια πατέντα με απόμακρα ηχητικά εφέ μέσα στο ταξί, εν πλήρη αρμονία με τους χειρισμούς του στο τιμόνι. Μια σειρήνα περιπολικού ας πούμε που την άκουγες ολοένα να πλησιάζει και ολοένα να απομακρύνεται, το μαρσάρισμα μιας τσόπερ με τον αναβάτη να οπλίζει την καραμπίνα με το ένα χέρι αλά Τερμινέητορ, τους αναστεναγμούς της νταρντάνας ρωσίδας καλλονής στο πίσω κάθισμα, τους ψιθύρους και τις μυστικές συμφωνίες κατασκόπων σε μια παγιδευμένη τηλεφωνική γραμμή. Τα τσακαλάκια είχανε φτιάξει του Μάρκου κι άλλη μια πατέντα μέσα στ’ αμάξι με κρυφούς φωτισμούς - πού και πού πλημμύριζε το εσωτερικό του ταξί το φως του φάρου ενός μπατσικού σε καταδίωξη ή το φως ενός προβολέα ανάκρισης που στραβώνει οδηγό και επιβάτες. Μια μέρα το ταξί έγινε λεωφορείο κι στην επόμενη στάση ανέβηκε μια φρικού, άλουστο λιγδωμένο μαλλί και ωραία μάτια, με μπακπακ απ’ το οποίο φύτρωνε και μαραινόταν ένα κιτρινοκόκκινο γαριντάφυλλο. Οπλισμένος με ένα πρωτόγνωρο για μένα θάρρος την καρφώνω με το βλέμμα και της στέλνω μήνυμα στο κινητό «το ξέρεις ότι ο Νικος Καραγεωργίου έχει ορίσει την πρωινή προπόνηση του Εργοτέλη ακριβώς για τις 7.25 το πρωί;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου