Είμαι ένας άνθρωπος με παραξενιές (σώώώώπα) και εμμονές. Μία απ' αυτές είναι η απέχθεια που τρέφω προς τη φράση "αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται" (τα 'χω ξαναπεί). Μιλάμε, μπορώ να γίνω πολύ βίαιος, όταν τ' ακούω αυτό, έτσι όπως μόνο ένας Ελλην, γνήσιος απόγων του Ηρακλέως μπορεί να γίνει. Η πρόσφατος ειδησεογραφία όμως, ντάρλινγκζ, είναι εδώ για να με κάνει να διατηρώ τα φρένα μου σώα και την ψυχική μου διάθεση ήρεμη, στα όρια του επίπεδου, του φλατ ντε, που λένε και οι Αγγλοι, ουχί του διαμερίσματος αλλά του ξεφούσκωτου, του φούιτ που λέμε κι εδώ πάνω στο Σάνσίτι του Κροσίτυ στο Γουεστ Σάιντ οβ δε Σαλόνικα σίτυ. Τουρνέ στας Ευρώπας λοιπόν αγάπες μου με φωτογραφίες κλεμμένες από πού δεν μπορώ να σας πώ, μέχρι να με βάλουν μέσα, οπότε και θα τους ρουφιανέψω όλους, δικαίους και αδίκους.
Λέγεται συχνάκις με αφορμή τις εκάστοτε μαθητικές / φοιτητικές κινητοποιήσεις: Τα τσογλάνια, τα θρασίμια, τα αμούστακα, που δεν ξέρουν τι θέλουν, που δεν έχουν αιτήματα, που κλείνουν τους δρόμους, που το μόνο που θέλουν είναι να χάνουν μαθήματα, αλλά τι τα θες; οι μαθητικές-φοιτητικές κινητοποιήσεις αποτελουν ένα καθαρά ελληνικό φαινόμενο. Σε όλα τα άλλα τα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη οι μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση περνούν χωρίς αντιδράσεις. Σωστά: για του λόγου τ' αληθές, μια καρτ ποστάλ απ' την Αυστρία. 
Και φυσικά η Ευρώπη είναι τόσο μα τόσο ανεκτική, τόσο φιλελεύθερη, τόσο μα τόσο έτοιμη για την πολυσυλλεκτικότητα, τον πολυπολιτισμό και την... πολυπολυτότητα. Μόνον στην Ελλάδα ευδοκιμεί ο ρατσισμός (δεν διαφωνώ, ευδοκιμεί και με το παραπάνω...). Για του λόγου τ' αληθές, η πολυσυλλεκτική, μούλτι κούλτι, πολιτισμένη, φιλειρηνική, ανθρωπιστική, χώρα της σοκολάτας, η Ελβετία, και συγκεκριμένα η αφίσα αυτή στην πόλη της Ζυρίχης. 
Νικολά: Ρε μαλάκα τι βρομάει έτσι; Ο άλλος, υποθέτω γνωστός αλλα βαριέμαι να ψάχνω ποιος: Ρε μαλάκα, δεν το ήξερες;
Ολα τα μπάνια είτε φτηνά, είτε ακριβά, το ίδιο βρομάνε όταν χέζεις...
Και ορίστε, ορίστε το τελευταίο πειστήριον. Θυμάστε, είμαι βέβαιος, την ιστορία με τη "ροζ βίλα" που είχε χτίσει μακαρίτης έλλην πρωθυπουργός για τη νεότατην πρώην αεροσυνοδόν σύζυγόν του. Και τη λάσπη περί του αριθμού των βεσέδων. Παρόμοια επίθεση είχε εξαπολυθεί την ίδια περίοδο απ' την κυβερνητική ομάδα και προς τον αρχηγό της τότε αντιπολίτευσης και πατέρα της σημερινής σχεδόν σίγουρης νέας αρχηγού του κεντροδεξιού ελληνικου κόμματος. Ολοι τότε, αρχές του '90, σχολιάζαμε πόσο πολύ πρέπει να χέζει ο ψηλός και τι σκατά τους θέλει τόσους καμπινέδες... Μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά, φυσικά. Και στη Σαρκοζία, μπαρδόν, την Γαλλίαν ήθελον είπον... Ακούσατε προφανώς την πρόσφατην είδηση περί του κόστους του σαρκοζικού βεσεδίου...
Αχ, τα είπα και ξεθύμανα. Καιρό είχα να μείνω τόσο αργά, βάρδια, στη δουλειά, κι έπρεπε να ξεθυμάνω λίγο. Και αν είπα μια μαλακία παραπάνω, να με σχωρνάτε. Η παρορμητικότητα που με διακρίνει είναι καθαρά ελληνική ιδιότητα (χοχο).
12 σχόλια:
Έχεις δίκιο! Αυτά δεν γίνονται μόνο στην Ελλάδα. Βέβαια, σημασία έχει και πως αντιμετωπίζονται, όταν γίνονται (και το πόσο συχνά γίνονται επίσης έχει σημασία, αλλά ας το αφήσουμε προς το παρόν).
Σχετικά με την Ελβετία (που τυχαίνει να ξέρω επειδή μένω εκεί), η αφίσα σχετίζεται με "παν-ελβετικό" δημοψήφισμα σχετικά με το χτίσιμο μιναρέ στη χώρα για να μπορούν οι μουσουλμάνοι να ασκούν τις θρησκευτικές τους υποχρεώσεις σε αρμόζοντα χώρο. Συγκεκριμένα, το δημοψήφισμα (στην Ελλάδα έχουμε ξεχάσει τι θα πει αυτή η λέξη) διοργανώνεται ύστερα από πρωτοβουλία πολιτών (!). Επειδή, όπως παντού (και στην Ελλάδα) υπάρχουν και στην Ελβετία ακροδεξιά κόμματα (1 που συμμετέχει μαζί με όλα τα μεγάλα κόμματα στην κυβέρνηση), υπήρξαν προκλητικές αντιδράσεις και αφίσες. Απαράδεκτο και κατακριτέο. Ωστόσο έχει ενδιαφέρον ότι σε μερικά καντόνια (ας πούμε νομούς), αυτές οι αφίσες απαγορεύτηκαν, γιατί θεωρήθηκε ότι είναι δυνατόν να προκαλέσουν ρατσιστικές εκδηλώσεις. Ενδιαφέρον βρήκα επίσης ότι ξεκίνησε μια συνεχιζόμενη επί μακρόν συζήτηση σχετικά με το αν πρέπει να απαγορεύονται τέτοιες αφίσες ή να υπερισχύει η ελευθερία της έκφρασης. Τέλος, επειδή η Ελβετία και πολυσυλλεκτική είναι και ανθρωπιστική και πολύ περισσότερο πολιτισμένη απ'όσο παρουσιάζεις, τάσσεται (σε δημοσκοπήσεις προς το παρόν - από αυτές ξέρουμε καλά στην Ελλάδα) υπέρ της ανέγερσης σε ποσοστό 50κάτι, έναντι 30κάτι κατά.
Τους Ελβετούς μπορώ να τους κατηγορήσω για πολλά πράγματα, ειλικρινά, αλλά όχι για έλλειψη ευαισθησίας σε τέτοια θέματα. Στην πλειοψηφία τους.
Φιλικά,
V
notiv,
Να που μαθαίνουμε και κάτι από πρώτο χέρι, ευχαριστώ για το σχόλιο.
Σίγουρα, καταπώς το συνηθίζω, ήμουν υπερβολικός. Και δεν έχω και να προσθέσω ή να διαφωνήσω σε τίποτε απ' όσα αναφέρεις. Απλώς ήθελα να δείξω, ίσως ατυχώς, ότι η Ευρώπη δεν είναι πάντα αυτός ο πολιτισμένος παράδεισος που ονειρευόμαστε, ειδικά όταν δεν έχουμε βγει να ζήσουμε σε αυτήν.
Ομοίως, και κυρίως, ήθελα να καταδείξω ότι κάποια φαινόμενα σε καμία περίπτωση δεν έχουν εθνικά αίτια (πχ η πολιτική αλαζονεία της εξουσίας, βλέπε Σαρκοζί) αλλά είναι αποτελέσματα ενός συγκεκριμένου πολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Οσο για τις αφίσες, που λες, είναι μεγάλη συζήτηση. Αλλά απαγόρευση; Σε καμία περίπτωση. Αλλωστε "απαγορεύεται να απαγορεύεις..."
Και φυσικά, εννοείται, είναι πολύ σημαντική πρακτική το δημοψήφισμα, κάτι που στην Ελλάδα μόνον η... ορθόδοξη εκκλησία το είχε κάνει στο ζήτημα των ταυτοτήτων!
Πρόσφατο άλλο παράδειγμα δημοψηφίσματος, έστω άτυπου, ήταν αυτό στο Γαλλία: κλικ εδώ.
Αν τα βρώμικα μπάνια σ'ενοχλούν όντως και δεν είναι απλώς σχήμα λόγου, έχουμε ακριβώς τις ίδιες εμμονές. :) Κι εμένα μου τη δίνει αυτό το επιχείρημα "μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά". Και το καλύτερο είναι ότι ακριβώς τα ίδι λένε και στη Γαλλία. Στις φοιτητικές κινητοποιήσεις, για παράδειγμα (το θυμάμαι πολύ έντονα το 2006): "μόνο εδώ γίνονται αυτά. μόνο εδώ δεν δέχονται τα πανεπιστήμια τις μεταρρυθμίσεις, μόνο εδώ υπάρχει τέτοια αντίδραση στον εκσυγχρονισμό, κι έτσι μένουμε πίσω, όλη η υπόλοιπη Ευρώπη έχει προχωρήσει, μπλα μπλα μπλα"... Και ίδια επιχειρήματα περί "εκσυγχρονισμού" όπως βλέπεις...
ΠάνωΚ, κατά βάση συμφωνώ μαζί σου για το ότι αυτά δεν συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα. Στη Γαλλία υπάρχει και το ακόμη πιο κραυγαλέο παράδειγμα του Διαδόχου Jean Sarkozy, o οποίος κόντεψε στα 23 του να βρεθεί διευθυντής της μεγαλύτερης επιχειρηματικής μονάδας της Γαλλίας. Θα το κάνω και ποστ κάποια στιγμή, γιατί μου φαίνεται εξαιρετικό παράδειγμα κατάχρησης εξουσίας από τον μονάρχη πατέρα του. Για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα όμως: εδώ δεν θεωρείται φυσιολογική μια τέτοια συμπεριφορά, εξού και το μικρό καρχαριάκι απέσυρε την υποψηφιότητά του τελευταία στιγμή, γιατί έγινε πραγματικός σάλος. Πρώτο θέμα παντού, πτώση δημοτικότητας Σαρκό, τρελή αντίδραση απ'τον κόσμο κλπ. Αυτό εμένα μου φαίνεται διαφορετικό (αν και δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει): οι άνθρωποι δεν το πέρασαν στα ψιλά των εφημερίδων, όπως συμβαίνει με όλα τα σκάνδαλα στην Ελλάδα.
Έχεις δίκιο όμως όταν επισημαίνεις το πόσο προβληματική είναι η στάση της μοναδικότητας, καθώς συνήθως πρόκειται για την αντεστραμμένη όψη του περιούσιου λαού.
Πλακώσανε οι κουπεπρακτόρισσες. Αυτό το Κ1 + Κ2 είναι πολύ ψαρωτικό ρε σεις...
Κ2, τα βρομικα μπάνια δεν με ενοχλούν, λυπάμαι που το λέω. Το μπάνιο, είτε βρόμικό είτε καθαρό, έχει... καθαρά χρηστική αξία ως χώρος. Αρκεί να μην είναι σαν την τουαλέτα του Τρέηνσπότιγκ δηλαδή. Αυτός ο εκσυγχρονισμός μας μάρανε, κατ' τ' αλλα, και η πεποίθηση ότι κάθε αλλαγη αποτελεί πρόοδο, κάθε συναίνεση είναι "καλή", κάθε αντίδραση "κακή".
Κ1, την ιστορία με τον Ζαν την άκουσα ευθύς μόλις γύρισα απ' το ταξίδι μου στο Παρίσι. Δεν έχεις άδικο όταν λες ότι λόγω του σάλου μαζεύτηκε ο μικρός. Αλλα και στην Ελλάδα σάλος στα ΜΜΕ προκαλείται, έστω και κατευθυνόμενος (δες τα αυριανά, κυριακάτικα πρωτοσέλιδα του Θέματος και της νέας εφημερίδας του Ταρζάν "βέτο"). Και κάποιος, Πασόκος ενδεχομένως, θα μπορούσε να πει ότι η ΝΔ έφαγε τη δεκάρα στο κεφάλι στις εκλογές επειδή ο ελληνικός λαός ξέρει να τιμωρεί όσους έχουν αναμειχθεί σε βρομιές. Εχω την εντύπωση πως αυτό που δεν λειτουργεί στην Ελλάδα είναι τα ανακλαστικά (ή αντανακλαστικά; πάντα μπερδεύομαι) της δικαιοσύνης.
Οσο για το την ανεστραμμένη όψη του περιούσιου λαού, ούτε που το είχα σκεφτεί έτσι, ευτυχώς που το λες, για να το υιοθετήσω.
:)
Πριν από μμια δεκαπέντε περίπου χρόνια η Ιταλία (πατρόιδα της αναγέννησης, του Ντα Βίντσι, Γκαριμπάλντι, Γκράμσι,Παβέζε Νέγκρι, Έκο, Βισκόντι, Αντονιόνι και πολλών άλλων) βύθισε ένα καράβι που μετέφερε μετανάστες (λαθραίους ή παράνομους σύμφωνα με την κυρίαρχη ιδεολογία). Αυτά ακόμα δεν έχουν συμβεί στην Ελλάδα! Συμφωνώ με απόλυτα με το πνεύμα του άρθρου του Πάνου, η Ευρώπη είναι μητέρα του ρατσισμού και η Ελλάδα γνήσιο τέκνο της.
Ανώνυμε/η, αυτό το περιστατικό στην Ιταλία που αναφέρεις μπορεί να μην έχει όμοιό του στην Ελλάδα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι μέρα παραμέρα διάφοροι λαθραίοι πνίγονται στον Εβρο, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες...
Α, και ξέχασα: νομίζω πως ο ρατσισμός δεν έχει να κάνει με τη γεωγραφία μωρέ. Εχει να κάνει με κοινωνικοπολιτικοοικονομικές συνθήκες. Αλλωστε τι λωζάνη, τι κοζάνη, τι ευρώπη, τι ελλάδα;
Αυτα τα αρθρα μονο απο ελληνες γραφονται!
:P
Και μόνο από έλληνες διαβάζονται, κόρλακα...
Ελληνας εισαι και φαινεσαι :P
Τελικά οι Ελβετοί με διέψευσαν. Δυστυχώς!
Δημοσίευση σχολίου