13 Οκτ 2009

Ε.Γ.Ω. θα σώσω το Ε.Σ.Υ.


Έχω ένα δίλημμα. Και θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω την κατάσταση για να με βοηθήσετε να βγω από αυτό, γιατί η συζήτηση που είχα με τον Πάνω, καθόλου δε με βοήθησε (όπως οι περισσότερες), ίσα ίσα που αρχίσαμε τις αβρότητες και τις -ενίοτε- καφρότητες ο ένας στον άλλο.

Θα πρέπει πρώτα όμως να σας αποκαλύψω κάτι, το οποίο ήθελα επιμελώς να αποφύγω, για ευνόητους λόγους. Αλλά πώς αλλιώς να σας εξηγήσω για τα "χαρτάκια" που τόσο πολύ μπέρδεψαν τον Πάνω και άρχισε να ονειρεύεται με τόση νοσταλγία που έσταξε ένα δάκρυ στο πληκτρολόγιο τη συλλογή με τα Πανίνι της Σάρα Κέι;

Λοιπόν, είμαι δημόσιος υπάλληλος. Ορίστε, το είπα. Κι αυτό επειδή τώρα τελευταία υφίσταμαι συνεχώς μομφές και κατηγορίες γι'αυτό από φίλους, γνωστούς και συγγενείς. Κι όχι τόσο προσωπικά, όσο για τη γενικότερη κατηγορία και με κάθε αφορμή... (φααααπ, αυτοχαστουκίζομαι για να γυρίσω στο θέμα).

Το θέμα αγαπητοί μου είναι ότι ήθελα να κάνω εξέταση αίματος. Κι επειδή στο νοσοκομείο την προηγούμενη εξέταση την έκλεισα 2 μήνες σχεδόν πριν αλλά όταν έφτασα στο ταμείο για το εισιτήριο μου είπαν ότι έπρεπε να είχα πάει πρώτα σε γιατρό να μου τις γράψει, αλλιώς θα πλήρωνα (δικό μου λάθος, έπρεπε να το σκεφτώ, αλλά στο τηλέφωνο που έκλεισα το ραντεβού δε μου το υπενθύμισε κανείς, μαλακία μου, το παραδέχομαι, απλά συγχίστηκα που έφαγα 1 ώρα και 2 μήνες και το μόνο που κατάφερα ήταν μια μίνι εγκεφαλική διαταραχή), είπα αυτή τη φορά να ξεχάσω την ευσυνειδησία μου και να χαρώ τη βόλεψή μου. Και πήγα σε γιατρό έξω.

Εδώ γιατρούς δεν ξέρω, καθότι νέα (στην πόλη, όχι στη ζωή, δυστυχώς). Μπήκα λοιπόν στον πρώτο τυχόντα που ξεκινούσε το ιατρείο του πριν τις 11 και τον πέτυχα χωρίς κόσμο. Με ενθουσίασε και η όψη του, τρελός μεσήλιξ επιστήμονας, με τούφες άσπρου μαλλιού να διακοσμούν χαριτωμένα το χώρο γύρω από το κρανίο του, γένι αξιοσέβαστο και ένα βίντατζ καναπέ με λιωμένη ταπετσαρία, περιοδικά παντού και απερίγραπτη ακαταστασία γενικώς. Πολύ χαριτωμένος μού φάνηκε θα έλεγα.

Του εξηγώ το λόγο της επίσκεψης, τί θέλω να κάνω από εξετάσεις (τα γνωστά ζάχαρα, χοληστερίνες, σίδηρα κι ατσάλια), πως πάει η υγεία μου και η περίοδός μου, τα κλασικά, α, και που δουλεύω και πως βρέθηκα εκεί - τα κλασικά επίσης μόλις βλέπουν τον τόπο έκδοσης του βιβλιαρίου (ε, ο ΑΣΕΠ βλέπετε, δεν κάνει διακρίσεις -λέμε τώρα- δύσκολοι καιροί, ας διοριστεί κανείς κι ας είναι και στο Καστελόριζο...). Καταλαβαίνετε λοιπόν, ήμαστε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα και ο επιστήμονας παράλληλα κάνει τη δουλειά του. Κοινώς συμπληρώνει, βάζει σφραγίδες και κόβει "χαρτάκια" από το βιβλιάριό μου.

Επειδή εδώ έχει τα κενά ο Πάνως, να εξηγήσω και σε σας πως πάει το σύστημα. Το βιβλιάριο υγείας έχει διπλότυπα, γράφει ο γιατρός την εξέταση, κόβει το ένα αντίτυπο στο οποίο υπογράφει ο περιθαλπόμενος και κρατάει ο γιατρός για να πληρωθεί από το ταμείο και το άλλο μένει στο βιβλιάριο. Κόβει λοιπόν 3 τέτοια χαρτάκια και μου δίνει να υπογράψω το ένα. Αμέριμνη, αλλά με μια διογκούμενη εδώ που τα λέμε υποψία, πηγαίνω στον ΟΠΑΔ να θεωρήσω τις εξετάσεις (μη με ρωτάτε κι εσείς σαν τον Πάνω τον αδαή, σας έβαλα λινκ).

Τελωσπάντων, για να μη μακρυγορούμε, εκεί πρόσεξα βασικά ότι μου είχε χρεώσει 3 επισκέψεις, μία στις 17/7 και μία στις 10/9 τις οποίες φυσικά ποτέ δεν έκανα - και η σύμπτωση είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις έλειπα, τη δεύτερη μάλιστα για υπηρεσιακό ταξίδι στο εξωτερικό! Η προϊσταμένη στην οποία πήγα να ρωτήσω γιατί και πως γίνεται αυτό, εξήρε μεν το ήθος μου που δεν έδειξα αδιαφορία, αλλά μου είπε ότι καλύτερο θα ήταν να πάω απλά να ζητήσω τα χαρτάκια πίσω, για να μη φτάσουμε σε καταγγελία (να ξέρετε, είναι πάγια τακτική στο δημόσιο, από όσο έχω καταλάβει τόσα χρόνια, ότι διευθετούμε τις καταστάσεις με απαλότητα και προδέρμ. Κοινώς, αν δεν έχεις φάει δις ή δεν έχεις σκοτώσει, τη σκαπουλάρεις με χάρη και κινήσεις μπαλαρίνας).

Έτσι μειλήχιος ήταν και ο εν λόγω γιατρός όταν γύρισα να διεκδικήσω την αποκατάσταση της θιγμένης μου τιμιότητας και αντανακλαστικής αντίδρασης. Γιατί τα'βλεπα όταν τα έκοβε, τί στο καλό ήταν; Έπρεπε να περπατήσω κοντά ένα χιλιόμετρο μέσα στη βροχή ακροπατώντας στα δεκάποντά μου προσπαθώντας να αποφύγω τις λακούβες και τα αυτοκίνητα-πυροσβεστήρες για να το συνειδητοποιήσω ότι εξαπατήθηκα;
"Ξέρετε, κάνουν ένα χρόνο να μας τα πληρώσουν..." - ναι, αλλά είναι όμορφα όταν τα παίρνετε μαζεμένα τριπλά...

Α, και το ωραιότερο δε σας το είπα, εγώ είχα μεν υπογράψει σε ένα, αλλά και τα άλλα δύο που πήρα είχαν δύο αλανιάρες μουτζούρες στη θέση της υπογραφής μου.

Τρελό λαμόγιο ο τρελός επιστήμονας. Και κάπως έτσι αδειάζουν και τα ταμεία (καλά, μην τρελαινόμαστε, υπάρχουν κι άλλοι τρελοί "παιχταράδες" σε υψηλότερους θώκους). Αλλά αν οι ίδιοι υποστηρίζουμε ένα σύστημα που δομεί τη λειτουργία του με χαρτάκια Πανίνι και δεν προφυλάττουμε τα δικαιώματά μας, τί περιμένεις. Και μη φανταστείτε ότι εγώ δεν το σκέφτηκα λίγο για να κάνω όλο το δρόμο πίσω πάλι με τα δεκάποντα για να δώσω την παράσταση της εξαπατημένης δημοσίου υπαλλήλου. Αλλά όχι, μια go-go δεν την κοροϊδεύει κανείς. Τώρα, την καταγγελία το σκέφτομαι. Ήταν και γλυκούλης πανάθεμά τον.


Μήπως να πάω να τον εκβιάσω;

13 σχόλια:

ΠανωςΚ είπε...

Δεν είμαι αδαής, χρυσό μου. Είμαι εξευρωπαϊσμένος, χωρίς παλαιολιθικές πρακτικές "βιβλιαρίων" και "χαρτακίων".

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Βρε συ, εγώ έχω το χαρτί από το Μάιο αλλά πρέπει να μην φάω και πιώ τίποτε μετά τις 8.00 μμ της προηγουμένης, να ξυπνήσω στις 9.00 π.μ. και να πάω χωρίς να έχω πιεί καφέ!
Γίνουνται αυτά τα πράματα;
Δεν γίνουνται!

ΠανωςΚ είπε...

Ρε Σκύλε, δηλαδή εσύ καταλαβαίνεις τι είναι το χαρτί; Μπας κι είναι απ' αυτό που λέει "την άλλη Κυριακή θα είμαστε μαζί";

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Όχι, τηνε βρήκε μικρή και τριανταφυλλένια και την έπιασε κότσο.
Οι ΔΥ (εγώ δεν είμαι αλλά είναι οι γονιοί μου συνταξιούχοι τοιούτοι) έχ'νε δύο βιβλιάρια.
Ενα συνταγολόγιο κι ένα βιβλιάριο επισκέψεων.
Η Γωγώ τούδωσε το βιβλιάρι επισκέψεων αντί να του δώσει το συνταγολόγιο, οπότε ο δόκτωρ αφού βρήκε παπά να μην θάψει πεντέξι;

Go_Go είπε...

Σκυλάκο, δεν τα ξέρεις καλά με φαίνεται.
Το συνταγολόγιο το θες για τα φάρμακα. Για τις εξετάσεις είναι το βιβλιάριο. Κατά κόρον γίνονται οι απατεωνιές, σήμερα που το συζήτησα, είναι κοινός τόπος.

Εγώ πάντως παραμένω μικρή και τριανταφυλλένια, αυτό το κρατάμε.

Εσύ πάραυτα επίσκεψη στους παλιούς για ενημέρωση.

Μετεωρίτης είπε...

Ήταν και γλυκούλης!!!!!!!!!!!!

Δεν το περίμενα να είσαι δ.υ. Προφανώς, ούτε κι αυτοί το περίμεναν!

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Τι κακομαθημένο αυτό το Ε.Σ.Υ.! Όλα σε Ε.Μ.Α.Σ. να τα φορτώνει μια ζωή...

Που, δηλαδή, there is no such thing as Ε.Σ.Υ. στην πραγματικότητα. Απλώς προσποιούμαστε ότι υπάρχει. Οπότε μη σκας και πολύ... Για τον εκβιασμό του γιατρούλη, πάντως, προτείνω εξετάσεις για το υπόλοιπο της θητείας σου στα μέρη του :-P

Πέρα από την πλάκα, τριανταφυλλένια φιλενάδα, μια φασαρία θα του χρειαζόταν, μόνο και μόνο για την τρομάρα. Πρέπει από κάπου, (κάπως, κάποτε) να αρχίσει το συμμάζεμα. Όχι τόσο το οικονομικό -σιγά που θα σώσουμε εμείς το κράτος, κολυμπώντας πλάι στους καρχαρίες-, όσο της καφρίλας του καθενός μας. Επειδή, ωστόσο, λες και μόνη σου στο ποστ ότι είναι μάλλον δύσκολο να βρεις άκρη, σκέψου αν ο κόπος που θα καταβάλεις αξίζει σε σχέση με το αποτέλεσμα που μπορεί να πετύχεις. Δεν λέω να τα παρατήσεις, θυμάμαι την ιστορία με τον ταρίφα και πώς δικαιώθηκες εν τέλει. Αλλά μην ταλαιπωρηθείς και άδικα για χάρη ενός ακόμα Ελληναρά.

Εύχομαι ψυχραιμία και δύναμη. Αυτά που χρειάζονται πάντα anyway. Τη μακρινή μου, έστω, συμπαράσταση, την έχεις. :)

Go_Go είπε...

Αφού ρε συ Μετεωρίτη ήταν!! Την καρικατούρα του Αϊνστάιν δεν την έβαλα τυχαία, ίδιος ήταν!

Μη νομίζεις Ανέφελη, έκανα μια ψιλοφασαρία, δεν είμαι και για περισσότερα, δεν είχε και πολλά να πει, αλλά άμα τα ανέλυα όλα, τότε να δεις πόσο θα μακρυγορούσα (πάντως το Καστελόριζο ήτο ολίγον σχηματικό, αν και παραμεθόριος ήταν κι εκεί που πρωτοδιορίστηκα. Και δεν ήταν από κει ο γιατρός, απλά σε όλους φαίνεται τόσο μακρυάααα - που είναι δηλαδή).
Μερσί για τη συμπαράσταση.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Τι να σε πώ, ρε Γωγώ...
Η μόνη μου επαφή με τα βιβλιάρια είναι όταν με στέλνουν οι γέροι μου να τα θεωρήσω ή να τα αντικαταστήσω.

Go_Go είπε...

Κι ό,τι θα σε ρώταγα αν ακόμα πας στο γιατρό με το βιβλιάριο των γονιών... (ένεκα του χαρτακίου που έχει κιτρινίσει περιμένοντας να τελειώσεις τον καφέ).

αρσεν είπε...

αυτά κάνουνε και μας διαιρούνε...

Ανώνυμος είπε...

λοιπον, ειμαι ιατρος , νεος ιατρος ετων35 κ ανοιξα το ιατρειο πριν ενα χρονο. τελειωσα αμεσως το πανεπιστημιο κτλ αλλα αργει να τελειωσεις την ειδικοτητα οποτε ολοι στα 35-40 τελειωνουμε την ειδικοτητα.
τι συμβαινει με το δημοσιο.
κοβεις ενα χαρτακι και πληρωνεσαι 16 (ναι 16) ευρω μετα απο 1-2 χρονια.
το ποσο ειναι πολυ μικρο. ουτε τα εξοδα δεν βγαζεις.
16 για μενα που σπουδαζα 100χρονια για να σε εξυπηρετησω. επισης τη μερα που καταθετεις τα χαρτακια, κοβεις και αποδειξη στο ταμειο ασχετα που θα πληρωθεις σε 1-2 χρονια!!! ετσι για αυτα τα 16ευρω θα πληρωσω και φορο πριν ακομα τα παρω!! ναι αλλα το νοικι δε το πληρωνω σε ενα χρονο, το ρευμα κτλ.
οποτε τζαμπα τρελαθηκες κ εκανες τοσο σκηνικο. παντα κοβω ενα χαρτακι γιατι δε το θεωρω ηθικο να κοψω 2 αλλα οι περισσοτεροι κοβουν δυο. και καλα κανουν. αλλωστε γιαυτο ειναι και 16 ευρω. απλα γιατι και το ταμειο ξερει οτι θα κοψει παρπαανω η απο γνωστους.
παντως στο ξαναλεω ναι εγω κοβω ενα αλλα θεωρω μαλακα τον εαυτο μου.

Go_Go είπε...

Καταρχήν, άμα σε παρηγορεί καθόλου, όλοι όσοι προσπαθούμε να εργαζόμαστε βάσει ηθικών (πρωτίστως, αλλά και τυπικών) κανόνων σε ένα σύστημα που αυτοαναιρείται συνεχώς, νιώθουμε μαλάκες με τον ένα ή άλλο τρόπο. Κι εγώ όπως θα κατάλαβες είμαι δημόσιος υπάλληλος και προσπαθώ να είμαι συνεπής, υπέρ του δέοντως καμιά φορά, κι ας νιώθω ηλίθια.
Δυστυχώς, για τα εκατό χρόνια σπουδές που λες, έχεις δίκιο, αλλά διάλεξες μια επιστήμη που χρειάζεται εξαιρετικά υψηλό επίπεδο μόρφωσης και κατάρτισης. Κι επίσης, γνωρίζω ότι η κατάσταση για σας δεν είναι όπως πριν κάμποσα χρόνια. Η καταξίωση παραμένει, η ανεργία όμως δε χαρίζεται.

Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Καταρχήν, δε δέχομαι για κανέναν λόγο να με εξαπατούν. Και στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για εξαπάτηση. Και δεν ήταν 2, αλλά 3 τα χαρτάκια.

Και να το πιάσουμε από μια άλλη πλευρά, 48 ευρώ για να μου γράψει κάποιος μια εξέταση αίματος, χωρίς καν να με εξετάσει, για μια κοινώς υπόθεση 5 λεπτών (συμπεριλαμβανομένης και της χαλαρής κουβεντούλας για τα προσωπικά), είναι πολλά. Υπερβολικά πολλά. Όσο θα έπαιρνα εγώ για το 8ωρο - και να μη μιλήσω για κάποιον που δουλεύει σε ένα μαγαζί και του βγάζουν την πίστη στον ιδιωτικό τομέα. Δεν είναι λίγα τα 16 ευρώ για του είδους την εξυπηρέτηση που προσφέρουν τα εξωτερικά ιατρεία, αυτή είναι η άποψή μου. Και μη περιμένεις να πληρωθείς τα 10 χρόνια που χρειάστηκες για να ανοίξεις το ιατρείο - ούτε φυσικά θα μπορέσεις ποτέ να πληρωθείς αντίστοιχα για τη ζωή που θα έχεις σώσει.

Προφανώς, εάν ένιωθες ότι είναι δίκαιο να κόβονται παραπάνω χαρτάκια, θα το έκανες. Είναι αδύνατο να συζητήσουμε εδώ βέβαια τους τρόπους που λειτουργεί η υγειονομική περίθαλψη, αλλά πολλά είναι που πρέπει να αλλάξουν.

Κι ένα από αυτά, να επισπευστεί το χρονικό διάστημα της αποζημίωσής σας. Αλλιώς ειλικρινά, μην αναλαμβάνετε συμβάσεις με το δημόσιο εφόσον είναι ασύμφορες - αν και αυτό δε συμφέρει κανέναν. Είναι δύσκολο να διατηρήσεις την ηθική σου ακεραιότητα όταν σε κοροϊδεύουν κατάμουτρα, το ξέρω, αλλά πιστεύω ότι παρόλα αυτά αυτό οφείλεις να κάνεις. Και στο χώρο της υγείας, ποικοιλοτρόπως και πανταχόθεν, υπάρχει πρόβλημα.

(Σ'ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου, καταρχήν νόμιζα ότι κάθε χαρτάκι αποτιμάται 20 και όχι 16 ευρώ, όχι ότι έχει και πολύ σημασία. Επίσης, έχω την εντύπωση ότι οι ιατροί είναι στα ελευθέρια επαγγέλματα και δεν αποδίδουν ΦΠΑ ως ελεύθεροι επαγγελματίες...)