Ασφαλτ Ρίμπονζ, για όλες τις δαντελένιες ψυχές εκεί έξω, που γουστάρουν να έχουν το μυρωμένο μαντήλι της/του στην κωλότσεπη και να το μυρίζουν κρυφά στη στάση του λεωφορείου (τάχα μου ότι ξεμυξιάζονται).
ΥΓ. Οχι, δεν έχω μπερδέψει τα μπούτια και τα μπλογκ στα οποία συμμετέχω. Αυτή η ανάρτηση εξεπιτούτου μπαίνει στο EYKIW και όχι στο TWSOOS.
ΥΓ. Οχι, δεν έχω μπερδέψει τα μπούτια και τα μπλογκ στα οποία συμμετέχω. Αυτή η ανάρτηση εξεπιτούτου μπαίνει στο EYKIW και όχι στο TWSOOS.
6 σχόλια:
Κόλλησα!
Τι κομματάρα είναι τούτη;
Μερσί, μεσιέ Πανώς, για το ανέβασμα, και βαριέμαι τη ζωή μου σήμερα.
Εξιλεώθηκες για όλη την πανκοφρίκη στην οποία μας έχεις επιβάλλει τον τελευταίο καιρό...
Ξέρω μια (δυο και τρεις μη σου πω) τέτοιες δαντελένιες ψυχές...
Ανέφελη, χαίρομαι που σ' αρεσε τ' ασματίδιον.
Go-Go, θα σου έλεγα τίποτε τώρα, αλλά θα με ρουμπώσεις πάλι (δεν εννοώ ότι θα μου την πεις, αλλά ότι θα με αρχίσεις τις ρούμπες κτλ.), οπότε άστο καλύτερα...
Επιτέλους, υποκλίθηκες στους τεράστιους, πρόοδος πανε'μ, πρόοδος go-go μαζι σου
Ποιους τεράστιους ρε παπάρα; Εγώ ακούω Asphalt Ribbons, εσύ;
την θεικη μετεξελιξη τους....
Δημοσίευση σχολίου