20 Μαΐ 2009

Ουδείς άσφαλτος

Ασφαλτ Ρίμπονζ, για όλες τις δαντελένιες ψυχές εκεί έξω, που γουστάρουν να έχουν το μυρωμένο μαντήλι της/του στην κωλότσεπη και να το μυρίζουν κρυφά στη στάση του λεωφορείου (τάχα μου ότι ξεμυξιάζονται).




ΥΓ. Οχι, δεν έχω μπερδέψει τα μπούτια και τα μπλογκ στα οποία συμμετέχω. Αυτή η ανάρτηση εξεπιτούτου μπαίνει στο EYKIW και όχι στο TWSOOS.

6 σχόλια:

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Κόλλησα!
Τι κομματάρα είναι τούτη;
Μερσί, μεσιέ Πανώς, για το ανέβασμα, και βαριέμαι τη ζωή μου σήμερα.

Go_Go είπε...

Εξιλεώθηκες για όλη την πανκοφρίκη στην οποία μας έχεις επιβάλλει τον τελευταίο καιρό...
Ξέρω μια (δυο και τρεις μη σου πω) τέτοιες δαντελένιες ψυχές...

ΠανωςΚ είπε...

Ανέφελη, χαίρομαι που σ' αρεσε τ' ασματίδιον.

Go-Go, θα σου έλεγα τίποτε τώρα, αλλά θα με ρουμπώσεις πάλι (δεν εννοώ ότι θα μου την πεις, αλλά ότι θα με αρχίσεις τις ρούμπες κτλ.), οπότε άστο καλύτερα...

nikolakisdiaselos είπε...

Επιτέλους, υποκλίθηκες στους τεράστιους, πρόοδος πανε'μ, πρόοδος go-go μαζι σου

ΠανωςΚ είπε...

Ποιους τεράστιους ρε παπάρα; Εγώ ακούω Asphalt Ribbons, εσύ;

nikolakisdiaselos είπε...

την θεικη μετεξελιξη τους....