10ο Διεθνές Πανόραμα Ανεξάρτητων Δημιουργών Φιλμ & Βίντεο

Υποσχέθηκα ότι θα γράψω μια ανταπόκριση (ουάααου, μου άρεσε αυτό, νιώθω σαν την Καρχιλάκη στο μέτωπο του Ιράκ) για το Φεστιβάλ που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στην πόλη της Πάτρας, σήμερα. Καθότι δεν είμαι έτοιμη, αλλά οφείλω να τηρήσω την υπόσχεσή μου, είπα να γράψω κάτι σαν εισαγωγή και να επανέλθω από βδομάδα με μια συνολική αποτίμηση. Να ενημερώσω και για το ποιές βραβεύτηκαν, να σας κάνω και το σχόλιο μου, που σιγά και μη τ'άφηνα έτσι, για τις επιλογές της κριτικής επιτροπής. Ήδη, έχω σοβαρές ενστάσεις για κάποιες από τις επιλογές των διοργανωτών.

Χτες μάλιστα, είδα δύο μπαρούφες (εντάξει, μη το πάρετε και κατά γράμμα ότι τις είδα, στην πρώτη πήγα τουαλέτα και στη δεύτερη για μπύρα, αφού φυσικά τους άφησα το περιθώριο να με κερδίσουν - αααα, να είμαστε δίκαιοι).

Πρέπει να ομολογήσω πάντως ότι υπήρξαν πολλές καλές συμμετοχές. Ενθαρρυντικό γεγονός η ύπαρξη τέτοιων θεσμών στις επαρχιακές πόλεις και ευτυχώς που υπάρχουν φορείς που τους υποστηρίζουν και μπορούν και συνεχίζουν.

Δυστυχώς, με λύπη μου παρατήρησα την εξαιρετικά μειωμένη προσέλευση του κοινού, αν αναλογιστεί κανείς κιόλας τον πληθυσμό της πόλης της Πάτρας, και, κυρίως, το μέγεθος της φοιτητικής κοινότητας. Και μάλιστα όταν βγαίνοντας από το σινεμά βλέπεις την Αγίου Νικολάου και τα "τρέντυ" καφέ της πηγμένη στον κόσμο (γκκρρρ, πόσο άθλια μου φαίνονται, αλλά, καθείς και τα γούστα του).
Από βδομάδα λοιπόν το report.

Υ.Γ.: Είδες Πάνω συνέπεια;