ΜΟΛΥΝΣΗ ΓΡΑΦΕΙΟΥ

Δεν ξέρω αν το έχει σκεφτεί ποτέ κανείς, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει κάτι που θα το ονομάσω (ηχο)ρύπανση γραφείου.

Πακτωμένοι, ο ένας δίπλα στον άλλο, γευόμαστε το ρέψιμο, το αποσμητικό, τα πόδια του συναδελφου. Η φασαρία αφόρητη. Τα ερκοντίσιον ανακυκλώνουν αέρα γεμάτο νικοτίνη. Ο χώρος μυρίζει οξεία υπολογιστίτιδα. Το ασανσέρ γίνεται σημείο συνάντησης διάφορων φωνακλάδων. Οι πιο φωνακλάδες είναι αυτοί που δεν φεύογουν αλλά παραμένουν για να μου σπάσουνε και άλλο τα νεύρα. Η πόρτα του ασανσέρ πάντα ανοίγει διστακτικά όταν κάποιος έρχεται για δουλειά, ορμητικά και με πολύ θόρυβο όταν κάποιος επιτέλους φεύγει. Μέσα στον μικρό και πανάρχαιο ανελκυστήρα, τα βλέμματα δεν συναντιούνται. Εκεί πλέον γίνεσαι ένα με τις μυρωδιές των συν-ασανσεριστών σου. Βγαίνοντας έξω τις κουβαλάς μαζί σου.

Βάζω τα ακουστικά μου. Οι Libertines τελειώσαν, ερχονται οι System of Down. Αυτός ο κιθαριστικός ορυμαγδός με γαληνεύει και με βοηθά να συνεχίσω τη δουλειά μου.

Σε λίγο θα σχολάσω. Θα περπατήσω προς την Εγνατία, ανικανοποίητος από το πώς πέρασα τις τελευταίες έξι-επτά ώρες και σκεπτόμενος για πολλοστή φορά ότι τουλάχιστον δεν βόσκω πρόβατα όπως προέβλεπε πριν από καμιά δεκαπενταετία η μάνα μου. Θα θυμηθώ και το θράσος εκείνης της γνωστής που δουλεύει στο υπουργείο και κάθε μεσημέρι γκρινιάζει ότι πιάστηκε ο κώλος της από το να κάθεται όλη την ώρα στο γραφείο -τόση πολλή δουλειά είχε η δόλια... Θα νιώσω τυχερός και ικανοποιημένος. Θα ξεχάσω τα συνθήματα περί θανάτου στη μισθωτή σκλαβιά (η οποία, για να μην ξεχνιόμαστε, είναι εκβιασμός) και θα κοιτάξω να δω πώς θα μπορέσω να προασπιστώ τα εργασιακά μου δικαιώματα.

Αυτή η ξέφρενη πορεία από τον εκβιασμό στο δικαιώμα με ζαλίζει όμως. Ευτυχώς λίγο Iss Pro Evolution (ποδοσφαιράκι στο PS2, για τους μη μυημένους) θα με φέρει στα ίσα μου. Ευτυχώς να λες -συν τοις άλλοις- που δεν νικήσανε οι κομμουνισταί και δεν γίναμε Αλβανία, κι έτσι μπορούμε και έχουμε πλεηστέσιον (και ντιβιντί, εκκλησίες, αλκοόλ, ναρκωτικά) προκειμένου να ξεχνάμε τις έγνοιες που ο καπιταλισμός μας δημιουργεί και ξέγνοιαστοι να προσερχόμαστε για εργασια και χαρά και παραγωγικότητα, μόνο και μόνο για να κερδίσουμε λίγο ακόμη χρόνο και χρήμα για κάνα δυο ποτάκια ακόμη, άσε που βγαίνει και το PS3...