Δωμάτιο σε ξενοδοχείο
του Μιλάνου, υγρό, σκοτεινό, σαν σπήλαιο,
στην άκρη τού σαν τούνελ διαδρόμου μόνο τρεμόπαιζε το φως, χρειαζόσουν χάρτη για να βγεις,
αλλά δεν είχες, πάω στη ρεσεψιόν
να πάρω έναν, είπες, αλλά ούτε για τη
ρεσεψιόν είχες χάρτη, χάθηκες, βρέθηκες σε
κάτι ράγες με φορτηγά τρένα, που αυτά ήταν το φως στην άκρη του τούνελ κι έρχονταν κατά πάνω σου και θυσίασες τότε, ρίχοντάς την πάνω στις ράγες, μιαν γραία που είχε δει κι αυτή το ίδιο φως κι ήτανε κάποτε μέντιουμ κι έλεγε
ό,τι της κατέβαινε στους ανθρώπους, αλλά
έβγαινε αλήθεια, κι είχε πολύ σουξέ,
μέχρι που μια μέρα είδε στον ύπνο της
ότι της ζητούσε συμβουλή ο ίδιος ο Θεός και από τότε μόνο έλεγε στον κόσμο να
πάει να προσευχηθεί στο Βαρδάρι, στις πορείες και στους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ, που
στη μικρή βιομηχανική περιοχή προσπαθούσαν με ένα αμυντικό χαφ-κόφτη
να σπάσουν το λουκέτο για να
μπουν να καταστρέψουν το μνημείο που είχε στηθεί για τον Σουφλιά, και μόλις έσπασε
η πόρτα και χιμήξαν σαν τον εμετό οι πασόκοι, χίμηξες
κι εσύ στη ρεσεψιόν να βρεις το χάρτη,
και παραδίπλα τρώγανε το πρωινό τους
οι πολύ φραγκάτοι, κάτι σοκοφρέτες σε
σχήμα παπιγιόν, πήρες μία κι εσύ, μα ο
γκρανμέτρ σού πήρε την μπουκιά από
το στόμα, μα τι κάνετε εκεί; τρώτε τη
σοκοφρέτα των κυρίων πλουσίων; αυτό δεν
είναι για σας, και σε στείλαν πίσω στη
σπηλιά σου, τιμωρία, χωρίς χάρτη, χωρίς
φαγητό ούτε τροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου