καλτσαμπλούζ

Κάθε που ανοίγει τρύπα σε μια κάλτσα
μοιρολόγια σφυρίζω φάλτσα.
Την κάλτσα που μένει πίσω
δεν ξέρω να παρηγορήσω.
Φτέρνα τραχιά και κοφτερή χωρίζει το ζευγάρι
και το μεγάλο δάχτυλο αδιάφορα κοιτάζει το φεγγάρι. 
Τρύπα κι εκεί, προβάλλει άκοπο, βρόμικο, σκληρό το νύχι
τέτοιος άντρας, φιλενάδα, καλύτερα να μη σου τύχει.

Από την ποιητικη συλλογή "Θα αργήσω στο ραντεβού μου" του Πάνου Αργοπορημένου, εκδόσεις Πάω για Μπίρες.