4 Μαΐ 2013

μίσος τσουρεκικό

Αγόρασα ένα τσουρέκι. Πολύ φτηνό. Οπωσδήποτε όχι τόσο καλό όσο τα περίφημα τσουρέκια γνωστού ζαχαροπλαστείου της πόλης. Καθώς μασούλαγα το μισό απ' αυτό, προσπαθούσα να υπολογίσω εάν το τσουρέκι του γνωστού ζαχραπλαστείου είναι έξι φορές καλύτερο από το ταπεινό, γεμάτο συντηρητικά και άλλα φτηνά υλικά, που είχα αγοράσει. Η τιμή της αγοράς αντικατοπτρίζει την πραγματική αξία των τσουρεκιών; Πώς μπορεί -άλλο παράδειγμα- γνωστό ταβερνείο-τρύπα να σερβίρει θαλασσινά και να χρεώνει όχι παραπάνω από 10-11 ευρώ το κεφάλι; Ή -άλλο παράδειγμα και πάλι- είναι όντως το σουτζουκάκι της Διαγωνίου δυο φορές καλύτερο απ' αυτό του Λάμπρου ώστε να δικαιολογεί και την τιμή του; Ο,τι πληρώνεις παίρνεις δηλαδή - ή όχι; Δεν έχω απαντήσεις δυστυχώς. Αλλωστε τον τελευταίο καιρό ό,τι μπορώ παίρνω. Περιμένω υπομονετικά, για παράδειγμα, πότε ο γενναιόδωρος βιβλιοκριτικός ή ο ευκατάστατος βιβλιόφιλος ή ο ευρισκόμενος σε μεγαλύτερα από μένα οικονομικά ζόρια συμπολίτης θα πάει να δώσει την ολοκαίνουργια έκδοση (ή και κάποια παλιότερη) στα μεταχειρισμένα γνωστού βιβλιοπωλείου, ώστε να την αγοράσω φτηνότερα. Ξάφνου δεν περιορίστηκε μόνο η αγοραστική μου δυνατότητα, αλλά περιορίστηκε και ο χώρος του αγαπημένου μου βιβλιοπωλείου σε έναν διαδρομο, σε ένα ράφι μόνο. 
Σήμερα που τόλμησα να διασχίσω τα σύνορα και να προχωρήσω πέρα από το ράφι με τα μεταχειρισμένα, προκειμένου να χαζέψω -όπως κοιτούν οι πεινασμένοι στις ταινίες τα τσουρέκια των ζαχροπλαστείων- τις καινούργιες εκδόσεις, άκουσα έναν σεβάσμιο πενηντάρη να συζητά με κάποιον υπάλληλο για έναν τόμο κάποιου ποιητή, εξαντλημένο πια - ο τόμος (αλλά κι ο ποιητής επίσης). Οταν έφυγε από το σπίτι, χώρισαν πολιτισμένα με τη γυναίκα του, αλλά τού απαγόρευσε να πάρει τα βιβλία του. Ασ' τα εδώ, του είπε, για τα παιδιά. Κι έμεινε εκεί, μαζί με όλα του τα βιβλία, σε μια τεράστια βιβλιοθηκη, ο αγαπημένος τόμος του ποιητή του σεβάσμιου πενηντάρη. Σκληρό, σχολίασε ο υπάλληλος. Ναι, είναι βλέπεις και συγγραφέας πλέον η κυρία, έσταξε φαρμάκι ο πρώην σύζυγος της κυρίας που κράτησε για τα παιδιά τα βιβλία του κυρίου. Αντε ρε, ποια είναι η πρώην γυναίκα σου; ζήτησε να μάθει ο υπάλληλος. Άκουσα το όνομα της κυρίας που δεν το ήξερα αλλά δεν σκοπεύω να σας το αποκαλύψω. Εϊπαμε, είμαι φτωχός, αδιάκριτος, ματάκιας και ωτακουστής, αλλά όχι και κουτσομπόλης. Εκτός κι αν μου πάρεις ένα απ' τα καλά τσουρέκια, οπότε ίσως να σου το πω.

YΓ Νομίζω θα γίνει μεγάλος ντόρος με το νέο άλμπουμ του Π.Παυλίδη. Το έχω γράψει κι αλλού: Θεωρώ αδύνατο να γράψει κακό τραγούδι ο Παύλος, ωστόσο νομίζω πως τα καλύτερά του τα έχει πει παλιότερα. Για την ώρα κρατάω αυτήν την κομματάρα από τις "Ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί"



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τι κοινό έχουν τα τσουρεκάδικα και τα βιβλιοπωλεία της Θεσσαλονίκης; Πουλάνε τζάμπα ψεύτικο άρωμα (από ζύμη και βελανιδιά). Αλλά δίκιο έχεις. Κάτω από 50% έκπτωση δε λέει να αγοράζεις σήμερα.
ΥΓ. κι ενώ η Πρωτοχρονιά σου προσφέρει μια ασφαλή, δυτικότροπη ευχή, η Ανάσταση είναι λίγο επικίνδυνη. Τέλος πάντων, "χαμογελα στ΄αστέρια".
sC.

ΠανωςΚ είπε...

Ο,τι καλύτερο, Sc, και σε σένα.

(ζούμε στην εποχή της έκπτωσης, σε όλα τα επίπεδα...)