Ζεν ο κάγκουρας

Από τις πιο σουπερουάου εμπειρίες του φετινού καλοκαιριού ήταν η τουριστοσκοπία στην οποία επιδιδόμουν στον Λευκό Πύργο, δηλαδή κατά βάση με μαύρο γυαλί ύφος μυστηριώδες πλαστικό εσπρέσο φρέντο σκέτο ένα ευρώ στο χέρι, καθόμουν και κοιτούσα τους τουρίστες του κυρ Γιάννη του Μπουτάρη να βγαίνουν φωτογραφίες, τις οποίες αργότερα αναρτούσαν στο facebook. Ουδείς, ούτε μια φορά, δεν μου ζήτησε να τους φωτογραφίσω. Ισως φοβούνταν ότι θα το βάλω στα πόδια κλέβοντάς τη φωτογραφική μηχανή (ή, ακόμη χειρότερα, το σμαρτφόν). Πλέον, ειδικά στα ζευγαράκια, οι φωτογραφίες είναι είτε μοναχικές είτε όλες τραβηγμένες από απόσταση έκτασης του βραχίονα (καταλαβαίνεις, το ζευγαράκι αγκαλιά, μούρη με μούρη, κι ο ένας απ' τους δυο με τεντωμένο προς τα μπρος το χέρι τυφλαθανατίζει μια ακόμη υπέροχη διακοποστιγμή). 

Λίγο πιο πέρα, στην πλατεία Αριστοτέλους, μια όμορφη ποζάρει καθισμένη σταυροπόδι αλλά ο ζωγράφος απέναντί της προτιμά στο κάδρο του τα κτίρια και τα γρασίδια. Θα εμπιστευόσουν ένα τέτοιον καλλιτέχνη που δεν ξέρει να διακρίνει την πραγματική ομορφιά;

Δεν αρνούμαι ποτέ ό,τι προσφέρει ο διανομέας διαφημιστικών φυλλαδίων της γωνίας, όχι επειδή θέλω να τον βοηθήσω να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα τη δουλειά του, ούτε επειδή την ίδια δουλειά έχω κάνει κι εγώ στο παρελθόν και δεν αποκλείεται να την κάνω και στο μέλλον. Απλώνω πρόθυμα το χέρι γιατί φαντασιώνομαι ότι θα μου εγχειρίσει ένα χαρτί που μία και μοναδική φορά δεν είναι διαφήμιση ΙΕΚ, σχολή Μαγειρικής, ενεχυροδανειστήριο, αγοράζω χρυσά δόντια και τρώω με χρυσά κουτάλια, αλλά ένα χαρτί το οποίο θα μου αλλάξει τη ζωή για πάντα ή ένα χαρτί με κάποιον συνωμοτικό κώδικα σαν κι αυτούς που έγραφε στα Αρλεκίν της η ηρωίδα του Beltenebros του Μολίνα. 

Για αυτοκτονίες, ψυχολογικά, ψυχοφάρμακα, σους, δεν μιλάμε για αυτά, μην ασχολήστε, μας είπαν οι ειδικοί, ας βρούμε θετική διάθεση, το καλό νέο της ημέρας, την έξυπνη λύση ενάντια στην κρίση, να ο άλλος εκτρέφει, λέει, γαϊδούρες και πουλάει το γάλα τους 30 ευρώ το λίτρο, εσύ τι ξέρεις να κάνεις; 

Εγώ ξέρω τι είναι ζενκαγκουρέν, καμιά σχέση με τη ζεν φιλοσοφία, καμία σχέση με τους κάγκουρες, κι από χτες ψάχνω να βρω πού μπορεί να μου χρησιμεύσει η γνώση αυτή. 

Ο γείτονας από κάτω το 'χει παραξηλώσει με τους μπάφους. Και δεν έχει κατέβει ούτε σε μια πορεία το αρχίδι. 

ΥΓ Αντίδωρο για την αναγνωστική σου ταλαιπωρία οι υπέροχοι Mono.