Ο κύριος Χιψικιωμέγας είχε, τον παλιό καλό καιρό, επειδή ήταν υπεργαμάτος εργαζόμενος, δύο δουλειές. Ισως θυμάστε, δεν υπήρχε δα και καμιά πολύ μεγάλη ανεργία, δέκα τοις εκατό, κλάιν μάιν δηλαδή, δεν ένιωθε ιδιαίτερη ενοχή που είχε δύο πλήρως αμειβόμενες δουλειές και στερούσε ενδεχομένως μία θέση εργασίας από κάποιον άνεργο αυτού του δέκα τοις εκατό. Μια μέρα, λίγο μετά που 'χε αρχίσε να ψιλοκωλοσφίγγει η κρίση, το ένα του τ' αφεντικό τού πρότεινε μείωση στις απολαβές 35 τοις εκατό. Του κυρίου Χιψικιωμέγα δεν του καλοφάνηκε αυτή η εξέλιξη, αλλά τι να κάνεις βραδερφέ; Δύσκολα τα πράγματα, ευτυχώς έχω και την άλλη δουλειά, σκέφτηκε κι έβαλε την υπογραφή του στη νέα δυσμενέστερη σύμβαση εργασίας. Λίγο καιρό αργότερα και καθώς το οικονομικό κωλοσφίξιμο της χώρας είχε πια ξεπεράσει τα όρια της νοσηρότητας, το δεύτερο τ' αφεντικό τού πρότεινε μείωση στις απολαβές 65 τοις εκατό, δικαιολογώντας μάλιστα την υπερβολική αυτή μείωση "μα κύριε Χιψικιωμέγα μου, έχετε και δεύτερη εργασία".
Και κάπως έτσι βρέθηκε ο κύριος Χιψικιωμέγας με δύο δουλειές αλλά ουσιαστικά ν' αμείβεται για μία.
"Δεν πειράζει", σκεφτόταν, "δουλίτσα να υπάρχει".
"Δεν πειράζει", σκεφτόταν, "δουλίτσα να υπάρχει".
4 σχόλια:
Ο κύριος Κ.σε νέες περιπέτειες!
(ο Μπρεχτ μου είπε να σας σφίξω το χέρι)
Οταν τα καταφέρω να κατέβω (οριστικά και αμετάκλητα) εκεί στο Νότο, θα επιδιώξω να σφίξω και το δικό σας χέρι, αγαπητέ.
μουααχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!
Το καλύτερο θα ήταν να τον απολύανε κιόλας! Όχι από την δουλειά που του κόψανε το μισθό - από την άλλη!
Δημοσίευση σχολίου