ο κ. Ουλτραμέρ

Καμιά φορά ένας συγγραφέας γράφει και δε ξέρει πως θα έρθουν τα πράγματα. Εκτός κι αν ξέρει, οπότε μάλλον την Ευγενία Φακίνου θα πρέπει να την κλείσουν σε κάποιο φασίλιτι και να τη μελετά ο Μόλντερ για πολλές μέρες.
Μιλώ για το παραμύθι της προαναφερθήσας "ο κ. Ουλτραμέρ". Το έγραψε περί το 1979-80 και ανήκει στη σειρά Ντενεκεδούπολη. Μου το είχαν πάρει οι γονείς μου και τώρα που ο Θωρ βρέθηκε στην Κρήτη το ξανάπιασε η αδερφή μου για να του το διαβάσει.
Ναι το ξέρω αναγνώστη μου και εγώ συγκινήθηκα.
Το λοιπόν, η ιστορία πάει κάπως έτσι:
(σκέφτηκα στην αρχή να γράψω όλο το παραμύθι αλλά μετά το μετάνοιωσα. Πρώτα απ όλα βαρέθηκα κ δεύτερον να μη φάμε το ψωμί της κ. Φακίνου)
Στη Ντενεκεδούπολη έπεσε χαλάζι και χάλασε τα σπαρτά. Έμμειναν χωρίς φαί και αναγκάστηκαν να ζητήσουν δανεικά από τα φυσερά, τα οποία ήταν ζάμπλουτα. Τα ονόματα τους τρομερά, Εμερώδ, Μαρόν, Βερμιγιόν και Ουλτραμέρ.
Μετά από σύσκεψη αποφασίστηκε, προσέξτε, να πάνε να συναντήσουν τα φυσερά, αντιγράφω:
"Ο Βουτυρένιος γιατί ήξερε το δρόμο και τα περίεργα ονόματα των φυσερών και ο Μελένιος γιατί ήξερε να μιλά όμορφα..."
Ο Βουτυρένιος μιλά μάλιστα σχεδόν με θαυμασμό για τα φυσερά. Δε ξέρω για εσέ αναγνώστη μου αλλά εμένα και αυτός που ξέρει το δρόμο και αυτός που ξέρει να μιλά όμορφα ξέρω ποιοί είναι.
Τέλος πάντων πηγαίνουν να βρουν τα φυσερά αλλά στα πρώτα τρια τρώνε πόρτα. Καταλήγουν στον κ. Ουλτραμέρ.
Ο χρώματος μπλέ κ. Ουλτραμέρ του λέει ότι θα τους βοηθήσει. Θα τους δώσει λέει όση βοήθεια χρειάζονται. Η "βοήθεια" είναι τρια σακιά αλεύρι αλλά αυτός ζητάει πίσω την επόμενη χρονιά δέκα.
Ο Βουτυρένιος μιλά για θρίαμβο

-Καταπληκτική επιτυχία, λέει ο Βουτυρένιος. Τα καταφέραμε!
- Τι καταφέραμε, βρε Βουτυρένιε;λέει θυμωμένος ο Μελένιος. Αυτός δε δίνει δανεικά. Αυτός μας κλέβει. Μας βρήκε στην ανάγκη...
- Εγώ λέω ότι τα καταφέραμε, επιμένει ο Βουτυρένιος και τρέχω να το πω στους άλλους...

Δε ξέρω για εσένα αναγνώστη μου αλλά και αυτό κάτι μου θυμίζει.
Στο τέλος τη..."βοήθεια" δε την δέχονται γιατί ο πολύς κ. Ουλτραμέρ χτύπησε τον Γαλατένιο παρουσία του Μελένιου. Ο τελευταίος προβληματίζεται για το τι στάση θα πρέπει να κρατήσει στο δικαστήριο (γιατί ο βοσκός Γαλατένιος εκεί έστειλε το θέμα). Ο Μελένιος θέλει να υποστηρίξει το φίλο του αλλά ο κ. Ουλτραμέρ λέει ότι αν ο μάρτυρας του περιστατικού πει την αλήθεια δε θα "βοηθήσει" την Ντενεκεδούπολη. Τελικά ο ηρωικός Μελένιος λέει την αλήθεια και η βοήθεια έρχεται από τους γείτονες της Ντενεκεδούπολης τις σκούπες, τα μπουκάλια κλπ. Η βοήθεια αυτή είναι ανιδιοτελής και γνήσια.

Λοιπόν. Έχετε δυο επιλογές.
α) Να πάρετε το παραμύθι και να το διαβάσετε στα παιδιά σας.
β) Να πείτε ότι η κ. Φακίνου είναι μελλοντολόγος. Να τη βρείτε και να τη ρωτήσετε έξι αριθμούς.
Ή πέντε και ένα τζόκερ. Ότι θέλετε.