"Τι έγινε πως πήγε η δουλειά;"
"Απέλυσαν άλλους δυο σήμερα..."
Αυτή η συζήτηση έγινε μεταξύ εμού και της γυναίκας μου. Άλλοι δυο σήμερα.
Ειδήσεις πλέον δε βλέπω. Τις έχω κόψει εδώ και καιρό από το ημερήσιο πρόγραμμα μου. Ας είναι καλά και το ίντερνετ.
Χθες έτυχε να πετύχω την Όλγα που Τρέμη να αναγγέλλει μια είδηση για την ανεργία στην Ελλάδα. Βγαίνει και ένας στραβοστόμης-που ακούει στο όνομα Παππούς και κάνει το δημοσιογράφο-και αναγγέλλει ότι έτσι που πάμε μέχρι το Μάιο η ανεργία θα έχει φτάσει στο 20%. Με το θέμα ασχολήθηκαν περίπου ένα με δυο λεπτά. Αμέσως μετά άλλαξαν θέμα με την Όλγα να εξακολουθεί να Τρέμη και να λέει
"Πάμε τώρα κυρίες και κύριοι σε ένα σημαντικό θέμα..." και επρόκειτο για τις σχέσεις κράτους-εκκλησίας. Λες και αυτό είναι σημαντικότερο από το προηγούμενο που βιάστηκε να τελειώσει.
Υπενθυμίζω ότι αυτό το 20% έχει να κάνει με τα επίσημα στοιχεία του ΟΕΑΔ. Πράγμα που σημαίνει ότι όπως και να χει η ανεργία είναι σε πολύ μεγαλύτερα νούμερα απλώς δε μας το λεν. Πόσοι ακόμα δουλεύουν μαύρα πόσοι ακόμα κάνουν πατσοδούλεια από εδώ και από εκεί...
Σήμερα επίσης το πρωί πήγα στο κυλικείο που έχει το κτίριο που στεγάζει την εταιρία που εργάζομαι. Πιάσαμε κουβέντα με την κοπέλα που δουλεύει εκεί. Λέγαμε ότι θα έρθουν οι γιορτές και τι ωραία που θα είναι. Κάποια στιγμή αυτή σώπασε και μου είπε:
"Θα σου πω κάτι γιατί έχω σκάσει αλλά δε θα μιλήσεις σε κανένα. Ο άντρας μου έχει μια δόση για το φορτηγό που πήρε πριν κάποια χρόνια και από την εταιρία με την οποία συνεργάζεται του χρωστάνε 5.000 €. Εγώ δουλεύω εδώ αλλά είμαι απλήρωτη τρεις μήνες τουλάχιστο. Το αφεντικό λέει ότι η δουλειά δε πάει καλά. Αλλά δυο φορές που δε με πλήρωσε την πρώτη μου είπε ότι το ξέχασε και τη δεύτερη ότι παντρεύει την κόρη του και έχει πρόβλημα. Δεν αντέχω άλλο αλλά τη δεδομένη χρονική στιγμή δε μπορώ να κάνω και κάτι άλλο. Αν φύγω τώρα θα χάσω ότι μου χρωστάει. Και έκανα και πόσο καιρό να βρω μια δουλειά. Τι σόι γιορτές θα κάνουμε;"
Προτίμησα να μην πω τίποτα. Τι να έλεγα δηλαδή;
Ώρες ώρες προσπαθώ να μπω στη θέση αυτών των ανθρώπων. Που από τη μια στιγμή στην άλλη μένουν στο δρόμο.
Και με πιάνει κρύος ιδρώτας.
Διάβαζα και την επιστολή που έστειλε ένας απολυμένος της ΑΣΠΙΣ στο Ε της Ελευθεροτυπίας. Δεν την κράτησα δυστηχώς αλλά θυμάμαι που έλεγε πάνω κάτω:
"Ακούγαμε για άλλους απολυμένους και προτιμούσαμε να κάνουμε ότι δε ξέρουμε τίποτα, ότι δεν υπάρχουν αυτά. Ακούγαμε για διάφορα προβλήματα που είχε η εταιρία αλλά δε μπορούσαμε να το πιστέψουμε".
Από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να γίνει κάτι. Και με τη δικαιολογία της Παγκόσμιας Οικονομικής κρίσης θα σε φάνε. Γιατί ρε παιδιά δε μπορώ να πιστέψω πως σε μια χώρα όπως η Ελλάδα έχει κάνει τόση ζημιά στην αγορά της.
Πόσες εξαγωγές κάνουμε δηλαδή ρε παιδιά; Και εκτός από αυτό για παράδειγμα εταιρίες όπως τα Πλαστικά Κρήτης και ο ΤΙΤΑΝ κατάφεραν όχι να χάσουν αλλά και να κερδίσουν περισσότερα γιατί τελείωσαν οι βασικοί τους ανταγωνιστές.
Τα προβλήματα είναι γνωστά απλώς τα κρύβαμε κάτω από το χαλάκι.
Οικογένειες να ζουν με δανεικά από πιστωτικές και καταναλωτικά δάνεια. Εταιρίες φαντάσματα που έπαιρναν επιχορηγήσεις και εξαφανίζονταν. Εταιρίες που έπαιρναν επιχορηγήσεις με μηδενικό προσωπικό. Εταιρίες που με δικά τους κόλπα δημιουργούσαν μονοπώλεια με την ανοχή του κράτους. Εταιρίες που πήραν αποζημιώσεις από το κράτος χωρίς λόγο. Εταιρίες που απασχολούσαν κόσμο και ήταν μια χαρά έκλεισαν. Φαρμακετυικές που κάνουν πάρτι με την ανοχή του κράτους. Αθλητικοί οργανισμοί που επιχορηγούνται κάθε χρόνο ενώ είναι ανώνυμες εταιρίες. Η ΟΠΑΠ ΑΕ να είναι η πιο κερδοφόρος εταιρία στην Ελλάδα. Ολυμπιακοί Αγώνες που έγιναν για να γίνουν κάποιοι απλώς πλουσιότεροι.
Βατοπέδι, Χρηματηστήριο, ΑΓΕΤ Ηρακλής, Κοσκωτάς, Γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι. Πολύ γρήγορα κάποια παραδείγματα που αναφέρονται όχι στα 5 αλλά στα τελευταία 25 χρόνια.
Η γενιά της μεταπολίτευσης δε ξέρω αν πέθανε όπως λέει καμιά φορά ο Λαζόπουλος. Αυτό που ξέρω εγώ είναι το μόνο που κατάφερε να κάνει είναι να βολέψει τον εαυτό της. Πέρασαν αυτοί καλά στο παρόν έφτιαξαν κοιλιές μεγάλες και άφησαν τα ίδια τους τα παιδιά να πεινούν από όλες τις απόψεις. Και όταν αυτά φωνάζουν ότι πεινούν αυτοί τους λένε να σωπάσουν για να μη τους χαλάνε ότι έφτιαξαν. Ανασφάλεια. Καχυποψία. Αυτή είναι η γενιά της μεταπολίτευσης. Μίζεροι οσφυοκάμπτες.
Μια μανία έχουν οι εκπρόσωποι τούτης της γενιάς. Να τους παραδεχτεί ο γείτονας. Να είναι καλύτεροι από αυτόν. Ακόμα και αν δεν έχει να φάει θα πάει να πάρει τη Μερσεντές για παράδειγμα. Αυτό που δε καταλαβαίνω πάντως είναι τούτο: Άντε οι προηγούμενοι από δαύτους είχαν το κατοχικό σύνδρομο. Αυτοί ποιο σκατά σύνδρομο έχουν; Και ύστερα λένε στους νέους να σκάσουν γιατί είναι κωλόπαιδα. Τους νέους αυτή η γενιά τους έχει χεσμένους. Κανονικά. Και ταυτόχρονα ζητάει το σεβασμό τους. Γιατί λέει αυτοί έκαναν αγώνα. Το ζήτημα φίλε δεν είναι να κάνεις απλώς αγώνα. Το ζήτημα είναι πως διαχειρίζεσαι την ήττα ή την νίκη. Και εσείς τα κάνατε από εκεί και μετά σαν τα μούτρα σας.
Εύχομαι αυτός ο Δεκέμβρης να μην είναι μόνο του χαμένου Αλέξη. Να είναι όλων των νέων ανθρώπων.
Και αυτός και ο επόμενος και μεθεπόμενος και όλοι.
15 σχόλια:
Καλησπέρα,
ενώ από τη μία, βλέπεις με αυτά και με αυτά την κρίση.. από την άλλη αναρωτιέσαι... βρε μήπως όλα αυτά είναι ένα στημένο παιχνίδι;
Και η δική μου καρέκλα τρίζει. Γιατί η εταιρία συρρικνώθηκε κάνοντας περικοπές και φυσικά φορτωθήκαμε extra δουλειά. Σε όποιον αρέσει. Δεν μ' αρέσει αλλά τι να κάνω;
Ωραία τα είπες.
(προσωπικά, δεν πιστεύω ότι υπάρχει αυτό που λέμε παγκόσμια κρίση. Είναι σαν την... επιδημία των πτηνών ένα πράμα: πολύς θόρυβος, λίγοι πέθαναν.)
Η οικονομική κρίση(την οποία ακόμη δεν είδαμε , στο βαθμό που προσωπικά αναμένω) είναι εδω (όπως και η γρίπη)
Δεν είναι ζήτημα εξαγωγών αλλά ανύπαρκτης ,εδω και κάμποσα χρόνια, αγοραστικής δυνατότητας του Έλληνα , η οποία κρυβόταν πίσω από ένα τραπεζικό σύστημα που έδινε ακόμη και εορτοδάνεια-χώρια τα γαμω/αυτό που φαντάζεσαι εννοώ κι εγώ/ δάνεια
Είναι ζήτημα ανύπαρκτης οικονομικής πολιτικής ενός ανύπαρκτου κράτους των ανύπαρκτων πολιτών.
Και κάτι ακόμη
Το πρόβλημα μιας απόλυσης και της βέβαιης (στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε)ανεργίας γίνεται τραγικότερο από την στιγμή που βρίσκει απροετοίμαστους τους περισσότερους εργαζόμενους. Η λέξη αποταμίευση ήταν –παραμένει και θα παραμείνει [1]- άγνωστη στους περισσότερους , οι οποίοι ,εκτός των άλλων , χρωστούν ( με την σπατάλη που τους διέκρινε όλα αυτά τα χρόνια της τεχνητής ευμάρειας)σε όποιον μιλά Ελληνικά (και όχι μόνο)
Από τα στοιχεία που διαβάζω κατά καιρούς η Ελλάδα( μια χώρα στο περίπου καπιταλιστική, στο περίπου σοσιαλιστική ,στο περίπου δημοκρατική, στο περίπου ευνομούμενη και εν τέλει στο περίπου χώρα) παραμένει ένα κρατίδιο που στηρίζεται στις ατομικές-οικογενειακές επιχειρήσεις οι οποίες στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν ξεπερνούν τους 10-20 απασχολούμενους . Εάν λοιπόν κάτι μεγαλώνει [2]το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης στην χώρα μας- κατά την γνώμη μου- δεν οφείλεται στις μεγάλες επιχειρήσεις αλλά στην αδυναμία των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων να ανταπεξέλθουν σε αυτήν
[1] ένα από τα πολλά χούια που μας διακρίνει είναι ότι ξεχνούμε εύκολα(εξάλλου, εδώ που τα λέμε, εάν έλειπε αυτό το χούι δεν θα είχαμε πρωθυπουργό αυτόν που έχουμε-ούτε φυσικά αυτόν που είχαμε)
[2]κι αν κάτι δεν την αφήνει να εκδηλωθεί στο βαθμό που υπάρχει οφείλεται στην ύπαρξη των εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων- οι οποίοι είναι οι μόνοι που την ζουν σαν απλοί θεατές
υγ
Σε προσωπικό επίπεδο η εταιρία μου αυτήν την στιγμή απασχολεί τον εαυτό μου και το άμεσο οικογενειακό μου περιβάλλον. Πριν 1,5 χρόνο απασχολούσε 35 άτομα όλων των ειδικοτήτων...
Καλημέρα
(δώσε την καλημέρα μου και στον ΠάνωΚάτω και πε του καλό μήνα )
@ Meteoritis
Δεν νομίζω ότι η κρίση δεν υπάρχει. Υπάρχει αλλά ακόμα όπως λέει και ο Καπετάνιος δεν μας έχει επηρεάσει ακόμα τόσο. Θέλω να πω ότι τώρα επικαλούνται την κρίση. Αργότερα που θα μας αλλάξει τα φώτα τι θα λένε;
@ Καπετάνιος
Έτσι. Είσαι ωραίος. Φυσικά και θα μεταφέρω τους χαιρετισμούς σου.
...σε μας ακουγεται οτι δεν παιζει δωρο φετος...η οτι θα δωθει με καθυστερηση..οπως και το επιδομα αδειας
σε αυτα που ανεφερε ο ιωαννης να προσθεσω και την κατα κανονα κακιστη επιχειρηματικη ικανοτητα του ιδιοκτητη της εκαστοτε οικογενειακης επιχειρησης(αλλο ιδιοκτητης-μετοχος και αλλο διευθυντης)επισης τραγικο ειναι οτι οι οικογενειακες ςπιχειρησεις στην Ελλαδα φορτωνουν στα εταιρικα εξοδα και τις δαπανες ολης της οικογενειας ...προσωπικα αυτοκινητα μπαινουν στο ληζινγκ, οι σπουδες των παιδιων στο εξωτερικο χρηματοδοτουνται οχι απο τα κεφαλαια του επιχειρηματια αλλα απο τα ταμειακα υπολοιπα της επιχειρησης,γευματα με φιλους μπαινουν στα εξοδα πιθανον και τα μπανια της γιαγιας στας ιαματικας πηγας του λουτρακιου
πληρωνε μονος σου ρε μεγαλε τα εξοδα που δημιουργεις,δεν αποτελουν εξοδα της εταιριας ...ολες οι βοιδοσχολες αυτα μας μαθανε γαμω το μουνι της παπιας
κοψε τα ληζινγκ απο τα 4 αυτοκινητα και θα μπορεσεις να πληρωσεις και τα δωρα
μετα φταει το κρατος και η υφεση λενε οι αμαθεις κακκομαθημενοι ελληνες επιχειρηματιες
α και οταν ερθει η βουβαλω η κορη απο το εξωτερικο φερτην εδω βοηθος διευθυντη να μας πριζει τα @@
...αν υπαρχουμε μεχρι τοτε...
α και βρε μαλακες εσεις που βριζεται την οικογενειοκρατια στα κομματα ...εσεις στις επιχειρησεις τι κανετε?
τρομπες
Εγώ διαβάζω όλα αυτά και το μυαλό μου πάει αλλού: είναι μετά να μη θέλει ο κάθε νέος/α ένα διορισμό στο δημόσιο; Οταν βλέπεις ότι ο ιδιωτικός τομέας (ή κατ' επέκταση το ελευθερο επάγγελμα) είναι τόσο μα τόσο επισφαλής, παρά τις παραμύθες περί των άξιων και ικανών που προκόβουν, λογικό δεν είναι να στρέφεσαι προς το όνειρο του δημοσίου, της μονιμότητας; Λογικό δεν είναι να ψάχνεις ένα βύσμα για να βρεις μια τρύπα να χωθείς σε μια θεσούλα;
Αυτή η κατάσταση είναι που μας κάνει "μικροαστούς" γουαναμπί: να ζούμε μια ζωούλα, σε ένα σπιτάκι, να έχουμε τ' αυτοκινητάκι μας, και μια δουλίτσα. Και κανείς μην τολμήσει να ξεφύγει απ' αυτά τα στεγανά, διότι αλίμονό του.
Προσθέτω: αυτή η κατάσταση εάν συνεχιστεί θα οδηγήσει πολύ πιο κάτω απ' το μικροαστισμό, στην εξαθλίωση, την οποία ήδη κάποιοι δυστυχώς ζουν. Τότε, όπως λένε και αυτά τα μ^#&^&$#^*$&ά οι φιλελεύθεροι, θα υπάρχει ο κίνδυνος μιας "ανεξέλεγκτης κοινωνικής έκρηξης".
ΥΓ. (Καπετάνιο, καλημέρα!)
Πολύ καλό κείμενο!
Και νά'ταν μόνο η Τρέμη! Εδώ ο κόσμος καίγεται κι η τηλεόραση (που έχει πάει την αποβλάκωση ένα επίπεδο πιο πάνω με το να γίνει εντελώς αυτοαναφορική) ασχολείται με το ποια τηλεπερσόνα τσακώθηκε με ποια...
Έχει περάσει και στο παρελθόν φτώχειες η Ελλάδα, αλλά φοβάμαι ότι αυτή η φόρα θα είναι χειρότερη, για πολλούς λόγους (κι όχι απαραιτήτως γιατί η φτώχεια είναι/θα είναι μεγαλύτερη απ'ό,τι π.χ. στη δεκαετία του '50).
Ο κυριότερος νομίζω ότι είναι πως δεν υπάρχει πια αυτή η παραδοσιακή δομή της ελληνικής οικογένειας και κοινωνίας, που ναι μεν ήταν φορέας μεγάλου συντηρητισμού, αλλά προστάτευε σ'ένα βαθμό το άτομο από τις αντιξοότητες. Και ταυτόχρονα, δυστυχώς, δεν υπάρχει και μια εντελώς σύγχρονη δομή, με πολίτες πραγματικούς πολίτες... Στη Γαλλία π.χ., και χωρίς να είναι κι εκεί ιδανική η κατάσταση, τουλάχιστον υπάρχουν δομές μέσα από τις οποίες οι πολίτες μπορούν να αντιδράσουν, κι αν μη τι άλλο να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους. Κι υπάρχει βέβαια ακόμα (παρόλο που έχει υποβαθμιστεί πολύ τα τελευταία χρόνια) ένα κράτος πρόνοιας πολύ καλύτερο από το ελληνικό.
@ Ανώνυμος
Μα ξέρει πολύ καλά ο τύπος τι κάνει. Βγάζει από την επιχείρηση αυτά τα έξοδα που αναφέρεις γιατί δεν τον ενδιαφέρει να πάρεις εσύ δώρο χριστουγέννων αλλά να πάει αυτός στο Ροβανιέμι για τα Χριστούγεννα.
@ Πάνω Κ.
ξέχασες να προσθέσεις ότι το σπίτι θα είναι στα subborbs
@Κ2
Χμμμμμμ
μήπως όμως ήταν αυτή η δομή της ελληνικής οικογένειας που μας έφερε μέχρι εδώ; Το ζήτημα είναι να προστατέψω το παιδί μου από τις αντιξοότητες για παράδειγμα ή να το στηρίξω στις αντιξοότητες;
@Πανωκατεμ
θαρρείς ότι το φαινόμενο "Δ.Υ" θα συνεχίσει να υφίσταται με τον ίδιο τρόπο και στο άμεσο μέλλον?
(θα έλεγα με μια σχετική σιγουριά ότι αυτός που θα επενδύσει στην παλιά και δοκιμασμένη συνταγή των πελατειακών σχέσεων με τα πολιτικά καθεστώτα που -υπάρχουν- έρχονται θα βγει χαμένος )
υγ
Καιρό έχουμε να τα πούμε (το ίδιο και με το σκύλο)
@k2
εάν θέλει κανείς να κυριολεκτήσει, δεν λείπει η "παραδοσιακή δομή της ελληνικής οικογένειας και κοινωνίας" που θα στεκόταν αρωγός στην προσπάθεια των νεοελλήνων να ορθοποδήσουν απ τα δεινά που θα ρθουν αλλά λείπουν όλα εκείνα τα περιουσιακά στοιχεία των οποίων η εκποίηση έτρεφε για 3-4 δεκαετίες τώρα την γενιά την δική μας.
Μια εκποίηση η οποία κράτησε εντός των συνόρων όλους αυτούς οι οποίοι θα ακολουθούσαν τα βήματα των οικονομικών μεταναστών της εποχής του 50/60 οι οποίοι και κατέκλυσαν -ακόμη μια φορά- τις καπιταλιστικές/βιομηχανοποιοιμένες αγορές.
@Ιωάννη
οι μισθοί και τα δώρα των υπαλλήλων εξασφαλίζονται από τον κύκλο εργασιών και ουχί απ την εξαίρεση των εξόδων από την επιχείρηση δυο ή τριών αυτοκινήτων ( η οποία αφορά την -δίκαιη ή άδικη είναι μια μεγάάάάάλη συζήτηση-φοροδιαφυγή της εκάστοτε μικρομεσαίας επιχείρησης και όχι τον εργαζόμενο και τις εισφορές του)
Και στην τελική ιδού πεδίον λαμπρό (μετά και την οικονομική χρεοκοπία όλων ημών των ανοήτων ) και δόξης για τους επόμενους ευφυείς νέοεπιχειρηματίες όταν με το καλό ανακάμψει η αγορά
( η οποία για να ανακάμψει θα χρειαστεί ουκ ολίγες θυσίες τους σε προσωπικό ,οικονομικό και οικογενειακό επίπεδο . Εκτός εάν νομίζουν μερικοί ότι θα ξυπνήσουν κάποιο πρωί και τα πράγματα θα έχουν επανέλθει ως δια μαγείας όπως ήταν ή και καλύτερα… )
Παρών!
Και στεναχωρημένος από μία απροσδιόριστη αίσθηση.
Τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά.
Και θα μας πάρει ο διάβολος όλους μαζί.
Σκύλε για ένα περίεργο λόγο έχω την ίδια ακριβώς αίσθηση τελευταία.
Δεν ξέρω τι αίσθηση έχετε
αλλά σίγουρα εδώ είναι ο κατάλληλος τόπος να ανακοινώσω την απόλυσή μου από την εταιρία που μέχρι χτες με είχε στα ώπα-ώπα!
Είπατε τίπoτα;!
καπετάνιε και με μένα έχεις καιρό να τα πεις, αλλά δεν θα το κάνω θέμα τώρα.
Χαιρετώ τους Πανωσκοροπουτσαραιους, σας χάσαμαν,και μας λείψαταν.
Μιά χαρά τα λές Ιοαννις, μόνο να σου πω γιά παρηγοριά;;;;; πως η γενιά του πολυτεχνείου,γίνεται και μετανάστης ενίοτε.
Τα δέοντα στην οικογένεια.
υ.γ
σκυλούι καμάρι μου ,οι ίδιες ανησυχίες μας έχουν ζωσμένους όλους.
δ
μετεωριτα.
μετά άντε να μη πιστέψεις για τη γκαντεμιά της οικογένειας του ακατανόμαστου.Τι τάθελες κοπέλλα μου τα πρόσωπα φάτσα καρτα στο μπλόγκ;
Πάντως γιά να παρηγορηθείς, και την κόρη μου την απολύσανε στην Ολλανδία, και δεν παίρνει και ανεργία, γιατί λέει, ο σύζυγος βγάζει τόσα όσα πρέπει γιά να μην πεινάνε.Κουράγια, και φίλησέ μου τα δίδυμα.
δ
Τσάο!
Δημητρούλα'μ, στο έστειλα το mail με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες!
Σε ευχαριστώ ρε συ για το ενδιαφέρον!
Παίδες, σε καλό θα μου βγει. Βάλτε εσείς όλη την καλή σας ενέργεια μην ξεχέσω κανάν Κοέλιο και όλα θα πάνε καλά!
Θα ζήσουμε.
Μια μέρα θα ανεβάσω ένα ποστ που θα λέγεται "την μέρα που κοίταξα τον Μητσοτάκη στα μάτια". Συνέβη στον άντρα μου, είναι 1000% αληθινό και πάρα πολύ απλό: ο Γιάννης κοίταξε τον Μητσοτάκη. Ο Μητσοτάκης, μαύρη η στιγμή, κοίταξε τον Γιάννη. Στα μάτια.
Και ο Γιάννης έπεσε από τη μηχανή.
Δημοσίευση σχολίου