Μα πρόκειται για μεγάλη κομματάρα, το rock n roll αναπνέει ακόμα κάτω από τόνους σαβούρας χάρη σε τέτοια κομμάτια, τα φνητικά αρκούντως αγχωτικά και απελπισμένα, θυμίζοντας στην ένταση της ερμηνείας τον μεγάλο greg sage στο over the edge, βέβαια μουσικά δεν έχουν ιδιαίτερες σχέσεις με τους wipers.εύγε πάνο για την επιλογή, για πολλοστή φορά.
6 σχόλια:
Έλα ρε!
Σ'αρέσει αυτό το κομμάτι;!
Δεν εχω αποφασίσει ακόμη αν με αρέσει, για αυτό και τ' ακούω ξανά και ξανά, μπας και καταλήξω.
Μπα, όσες φορές και να τ'ακούσεις πάλι χάλια θα είναι...
Ναι, ακριβώς! είμαι ο kostasK και είμαι καλά!
Υ.Γ. Που πήγε ο κομμουνοπαπαστρούμφ,ε????
Καλώς το λέουρα... (λελέ ή αργούμε ακόμη;)
Τον παπαστρούμφ τον πήρανε... φαντάρο! Στο εφεξής θα βλέπεις τη φάτσα μου!
Με προβληματισες τωρα...
Ουτε κι εγω ξερω αν μου αρεσει...
Αλλα σιγουρα δε μου αρεσει αρκετα για να ακολουθησω το δικο σου δρομο για να μαθω :P
Μα πρόκειται για μεγάλη κομματάρα, το rock n roll αναπνέει ακόμα κάτω από τόνους σαβούρας χάρη σε τέτοια κομμάτια, τα φνητικά αρκούντως αγχωτικά και απελπισμένα, θυμίζοντας στην ένταση της ερμηνείας τον μεγάλο greg sage στο over the edge, βέβαια μουσικά δεν έχουν ιδιαίτερες σχέσεις με τους wipers.εύγε πάνο για την επιλογή, για πολλοστή φορά.
Δημοσίευση σχολίου