ΚαιΡόθ ήταν! Να κάνω αυτό το ποστ. Να σταματήσω να διαφωνώ με την Κ. για τον συγκεκριμένο συγγραφέα. Να εισέλθω στο θαυμαστό κόσμο του, με τον πλέον παράταιρο τρόπο, καθότι εγώ εισέρχομαι αλλά το φάντασμα φεύγει και ο Ροθ αποχαιρετά τον Ζούκερμαν.
Να υποθέσω ότι ανήκεις κι εσύ πλέον στους θαυμαστάς; Όχι γιατί το'χεις να γκρινιάζεις και να καυτηριάζεις χωρίς να έχεις διαβάσει (βγάζω τη σκούφια μου και σε βαρώ, αλλά για συγκεκριμένα είδη, όχι ό,τι να 'ναι..)
Κοίτα να δεις... εγώ ποτέ δεν έχω διαβάσει Ροθ, αλλά για κάποιο λόγο δεν έχω καμία όρεξη. Διαισθητικά τον θεωρώ υπερεκτιμημένο. Εμένα όπως ξέρεις, μ' αρέσει ο Πύντσον. . . Θα εμπιστευτώ τις εντυπώσεις σου, ωστόσο.
Δύτη, εγώ, για να λεμε την αλήθεια, τον διάβασα ένεκα η ανάγκη: δεν υπήρχε άλλο βιβλίο να διαβάσω στην επιστροφή μου από Γαλλία (τον Ελρόη που διάβαζα τον είχα ρουφήξει στον πηγαιμό). Τι με άρεσε; Το (εντάξει όχι και τόσο πρωτότυπο) κόλπο "συγγραφέας, που στα βιβλία του αυτοβιογραφείται μασκαρεμένα, γράφει για έναν συγγραφέα ο οποίος ό,τι ζει το μεταφέρει στα βιβλία του". Και με αρέσουν οι εμμονές. Και ο Ζούκερμαν είναι γιομάτος απ' αυτές. Και τέλος με αρεσε το ότι ο Ροθ, ηλικιωμένος πλέον, γράφει σαν ηλικιωμένος αλλά βάζει και μένα τον νεότερο παντελώς στην ψυχολογία του ηλικιωμένου.
Πύνσον δεν είναι, ούτε Ελρόι. Αλλά επιτέλους μπόρεσα να διαβάσω ένα βιβλίο του, χωρίς να εκνευριστώ, αλλα απολαμβάνονοντάς το.
Θεωρώ ότι λόγω προκατάληψης, δεν αφήνετε περιθώρια να εκτιμήσετε τον τρόπο γραφής του, αρχικά. Δεν είμαι ειδική στο Ροθ, αλλά στα 2-3 βιβλία του που έχω διαβάσει, πέραν της ειρωνίας και της χειρουργικής σχεδόν ανάλυσης του χαρακτήρα και του ψυχισμού των ηρώων του, πάντα με κριτική και καθόλου "πατερναλιστική" διάθεση, είναι απίστευτα οξυδερκής και ευφυής. Πολλές φορές με συγκινούσε επίσης, αν και με τρόμαζε η ωμότητα των καταστάσεων.
Αλλά και η μανιέρα της αυτοβιογραφίας, για μένα τουλάχιστον λειτουργεί πολύ αισθαντικά. Μα δεν νιώθεις κι εσύ ότι υπάρχει συνεχώς ένα ιδιόμορφο, συγκαλυμμένο πάθος; (δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα αυτό, μη με ρωτήσεις τί εννοώ...)
Ήμουν προκατειλημένη, μέχρι που διάβασα ένα βιβλίο του και μου άρεσε. Το βιβλίο βέβαια το τέλειωσα σε μιάμιση μέρα αλλά τες παντ. Τελικά, διάβασα άλλα 3 του και δεν με χάλασαν. Είναι καλύτερος απ' ότι φανταζόμουν (αυτό το λέω γιατί, για παράδειγμα, τον πολυδιαφημισμένο Κοέλο, ή Κοέλιο-πως σκατά λέγεται-τον ΜΙΣΩ). Να όμως που δεν μπορώ να θυμηθώ τουθ τίτλουθ του Ροθ. Κάτι λέει αυτό!!
Το αποδέχομαι να μην αρέσει, αλλά διαφωνούσες με την Κ. γιατί; Και τελικά αποφάσισες να το διαβάσεις επειδή 1. δεν υπήρχε τίποτε άλλο, 2. σε έφαγε η περιέργεια, 3. η γκρίνια, 4. η οικογενειακή ευσυνειδησία, 5. κατ'επέκτασιν φοβήθηκες το διαζύγιο;
Εσύ δεν είπες διάβασα και δε με άρεζε (και για σένα Δύτη πάει αυτό, μη νομίζεις ότι σ'αφήνω στην απέξω, θα τ'ακούσεις κι εσύ)...
Και ναι, θα το παραδεχτώ, και γω τον Κοέλιο δεν τον έχω διαβάσει, δεν έχω καμιά όρεξη να τον διαβάσω και να πα να γαμηθεί το σύμπαν και οι συνωμοσίες του. Καταφέρνω και τα σκατώνω κι από μόνη μου.
χα, χα, χααααααα!! Εγώ διάβασα ένα βιβλίο του Κοέλιο (ναι, αυτό με τη συνομωσία) και "ενθουσιάστηκα". Κοίτα ρε κάτι κλέφτες που τους λένε και λογοτέχνες! Για αυτό και άργησα να διαβάσω Ροθ, κάτι τα μπεστ-σελερικά εξώφυλλα, κάτι η διαφήμιση... με απωθούσε! Αλλά έπεσα έξω. Είναι άμεσος και συγκινητικός. Καλά, εγώ δεν θέλω και πολύ για να με πιάσουν τα ζουμιά...
Μετεωρίτη, ποια ζουμιά; Εδώ μιλάμε θα χυθεί αίμα σε λίγο (δες παρακάτω)
Go-Go, διαφωνούσα με την Κ. διότι είχα κάνει κατά το παρελθόν τρεις αποτυχημένες προσπάθειες να διαβάσω Ροθ και τ' αφηησα μισά τα βιβλία, πράγμα όχι συνηθισμένο για μένα. Το συγκεκριμένο βιβλίο, αν διάβασες λίγο πιο πάνω θα το είχες δει, το ξεκίνησα στο γυρισμό από Γαλλία διότι δεν υπήρχε τίποτε άλλο να διαβάσω εκτός απ' τη γαλλική Βογκ.
Οσο για τον Κοέλιο, εγώ τον έχω διαβάσει (αν με αντιλαμβάνεσαι...)
Και τέλος η ουσία δεν είναι να σφαχτούμε αλλά να μιλάμε για βιβλία. Για αυτά που μας αρέσουν, και για αυτά που δεν μας αρέσουν, είτε είμαστε προκατειλημμένοι είτε όχι, πάντως σίγουρα όχι με το να θεωρούμε ότι κάποιος διαβάζει ή δεν διαβάζει κάτι από προκατάληψη. Στην τελική βγάλε με απ' την προκατάληψη, μη μου κουνάς το δάχτυλο κατηγορώντας με για αυτήν.
Σας... τρώει η μύτη σας για καυγά, ε;! Αχ, βρε Πάνωμ, αν είχες διαβάσει τη βογκ δεν θα είχαν γίνει όλ' αυτά! Αντιλαμβάνομαι ότι η Βογκ δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον γιασένα, αλλά σκέψου κι εμάς! Χάθηκε να σκανάρεις κανά εντιτόριαλ, να δούμε κι εμείς οι γυναίκες τι παίζει στην αγορά;! Ξέρεις, μιουλ με 3.000e (το ένα) και τέτοια. Προσπαθώ να αλλάξω κουβέντα για να μην χυθεί αίμα, αλλά μάλλον χάνω τον καιρό μου!!
21 σχόλια:
Να υποθέσω ότι ανήκεις κι εσύ πλέον στους θαυμαστάς; Όχι γιατί το'χεις να γκρινιάζεις και να καυτηριάζεις χωρίς να έχεις διαβάσει (βγάζω τη σκούφια μου και σε βαρώ, αλλά για συγκεκριμένα είδη, όχι ό,τι να 'ναι..)
Να σου πω...
δεν πας να κάνεις καμιά καταγγελία καλύτερα;
Ή κάνα ρυζότο; (είμαι και σεξιστής)
Καλέ κύριε ΠάνωΚ, τα λάβατε τα λιπάσματα; Σας είχα ειδοποιήσει και σε προηγούμενο ποστ, ελλείψει feedback όμως είπα να... ξαναπεταχτώ :-P
Ωχ, οποία αγένεια απ' την πλευρά μου! Ελιπάσθην και δεν απέδωκα τις δέουσες ευχαριστίες...
Τ' έλαβα Ανέφελη τα λιπάσματα, ευχαριστώ πολύ.
Και δεν ξεχνώ ότι το δώρο θέλει αντίδωρο. (όχι απ' αυτό του Ανθιμου)
Ρόθ;
Αρχίθαμεεεεεεεεεεεεεε!
Ροθ και ξερόθ!
Χαχαχααααα κανένα αντίδωρο δεν χρειάζεται!
Ούτε ευχαριστία, τώρα που το σκέφτομαι. Αυτά ως γνωστόν είναι μικροαστικά κατάλοιπα :)
Έναν έλεγχο μόνο ήθελα να πράξω, ότι παρεδόθησαν στη σωστή διεύθυνση, τα υπόλοιπα περιττεύουν. Χαίρομαι που χαίρεσαι το τραγούδι.
Κοίτα να δεις... εγώ ποτέ δεν έχω διαβάσει Ροθ, αλλά για κάποιο λόγο δεν έχω καμία όρεξη. Διαισθητικά τον θεωρώ υπερεκτιμημένο. Εμένα όπως ξέρεις, μ' αρέσει ο Πύντσον.
.
.
Θα εμπιστευτώ τις εντυπώσεις σου, ωστόσο.
Ανέφελη, εγώ είμαι μεγάλος μικροαστός όμως!
Δύτη, εγώ, για να λεμε την αλήθεια, τον διάβασα ένεκα η ανάγκη: δεν υπήρχε άλλο βιβλίο να διαβάσω στην επιστροφή μου από Γαλλία (τον Ελρόη που διάβαζα τον είχα ρουφήξει στον πηγαιμό). Τι με άρεσε; Το (εντάξει όχι και τόσο πρωτότυπο) κόλπο "συγγραφέας, που στα βιβλία του αυτοβιογραφείται μασκαρεμένα, γράφει για έναν συγγραφέα ο οποίος ό,τι ζει το μεταφέρει στα βιβλία του". Και με αρέσουν οι εμμονές. Και ο Ζούκερμαν είναι γιομάτος απ' αυτές. Και τέλος με αρεσε το ότι ο Ροθ, ηλικιωμένος πλέον, γράφει σαν ηλικιωμένος αλλά βάζει και μένα τον νεότερο παντελώς στην ψυχολογία του ηλικιωμένου.
Πύνσον δεν είναι, ούτε Ελρόι. Αλλά επιτέλους μπόρεσα να διαβάσω ένα βιβλίο του, χωρίς να εκνευριστώ, αλλα απολαμβάνονοντάς το.
Θεωρώ ότι λόγω προκατάληψης, δεν αφήνετε περιθώρια να εκτιμήσετε τον τρόπο γραφής του, αρχικά.
Δεν είμαι ειδική στο Ροθ, αλλά στα 2-3 βιβλία του που έχω διαβάσει, πέραν της ειρωνίας και της χειρουργικής σχεδόν ανάλυσης του χαρακτήρα και του ψυχισμού των ηρώων του, πάντα με κριτική και καθόλου "πατερναλιστική" διάθεση, είναι απίστευτα οξυδερκής και ευφυής. Πολλές φορές με συγκινούσε επίσης, αν και με τρόμαζε η ωμότητα των καταστάσεων.
Αλλά και η μανιέρα της αυτοβιογραφίας, για μένα τουλάχιστον λειτουργεί πολύ αισθαντικά. Μα δεν νιώθεις κι εσύ ότι υπάρχει συνεχώς ένα ιδιόμορφο, συγκαλυμμένο πάθος; (δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα αυτό, μη με ρωτήσεις τί εννοώ...)
Εμένα κάπως έτσι μου είχε αρέσει ο Σολ Μπέλοου, που πρέπει να μοιάζει αρκετά στον Ροθ. Μόνο που εκείνος το πήρε το νόμπελ.
Go-Go, εγώ απ' την πλευρά μου θεωρώ ότι, λόγω προκατάληψης, δεν μπορείς να αποδεχτείς ότι μπορεί και να μην αρέσει σε κάποιον ο Ροθ.
Ήμουν προκατειλημένη, μέχρι που διάβασα ένα βιβλίο του και μου άρεσε. Το βιβλίο βέβαια το τέλειωσα σε μιάμιση μέρα αλλά τες παντ. Τελικά, διάβασα άλλα 3 του και δεν με χάλασαν. Είναι καλύτερος απ' ότι φανταζόμουν (αυτό το λέω γιατί, για παράδειγμα, τον πολυδιαφημισμένο Κοέλο, ή Κοέλιο-πως σκατά λέγεται-τον ΜΙΣΩ). Να όμως που δεν μπορώ να θυμηθώ τουθ τίτλουθ του Ροθ. Κάτι λέει αυτό!!
Το αποδέχομαι να μην αρέσει, αλλά διαφωνούσες με την Κ. γιατί; Και τελικά αποφάσισες να το διαβάσεις επειδή
1. δεν υπήρχε τίποτε άλλο,
2. σε έφαγε η περιέργεια,
3. η γκρίνια,
4. η οικογενειακή ευσυνειδησία,
5. κατ'επέκτασιν φοβήθηκες το διαζύγιο;
Εσύ δεν είπες διάβασα και δε με άρεζε (και για σένα Δύτη πάει αυτό, μη νομίζεις ότι σ'αφήνω στην απέξω, θα τ'ακούσεις κι εσύ)...
Και ναι, θα το παραδεχτώ, και γω τον Κοέλιο δεν τον έχω διαβάσει, δεν έχω καμιά όρεξη να τον διαβάσω και να πα να γαμηθεί το σύμπαν και οι συνωμοσίες του. Καταφέρνω και τα σκατώνω κι από μόνη μου.
χα, χα, χααααααα!!
Εγώ διάβασα ένα βιβλίο του Κοέλιο (ναι, αυτό με τη συνομωσία) και "ενθουσιάστηκα". Κοίτα ρε κάτι κλέφτες που τους λένε και λογοτέχνες! Για αυτό και άργησα να διαβάσω Ροθ, κάτι τα μπεστ-σελερικά εξώφυλλα, κάτι η διαφήμιση... με απωθούσε! Αλλά έπεσα έξω. Είναι άμεσος και συγκινητικός. Καλά, εγώ δεν θέλω και πολύ για να με πιάσουν τα ζουμιά...
Μετεωρίτη, ποια ζουμιά; Εδώ μιλάμε θα χυθεί αίμα σε λίγο (δες παρακάτω)
Go-Go, διαφωνούσα με την Κ. διότι είχα κάνει κατά το παρελθόν τρεις αποτυχημένες προσπάθειες να διαβάσω Ροθ και τ' αφηησα μισά τα βιβλία, πράγμα όχι συνηθισμένο για μένα.
Το συγκεκριμένο βιβλίο, αν διάβασες λίγο πιο πάνω θα το είχες δει, το ξεκίνησα στο γυρισμό από Γαλλία διότι δεν υπήρχε τίποτε άλλο να διαβάσω εκτός απ' τη γαλλική Βογκ.
Οσο για τον Κοέλιο, εγώ τον έχω διαβάσει (αν με αντιλαμβάνεσαι...)
Και τέλος η ουσία δεν είναι να σφαχτούμε αλλά να μιλάμε για βιβλία. Για αυτά που μας αρέσουν, και για αυτά που δεν μας αρέσουν, είτε είμαστε προκατειλημμένοι είτε όχι, πάντως σίγουρα όχι με το να θεωρούμε ότι κάποιος διαβάζει ή δεν διαβάζει κάτι από προκατάληψη. Στην τελική βγάλε με απ' την προκατάληψη, μη μου κουνάς το δάχτυλο κατηγορώντας με για αυτήν.
Εντέλει δίκιο είχες: ξυπνά πάθη ο Ροθ.
Σε λίγο θα στο βάλω στη μύτη το δάχτυλο μου φαίνεται...
Να με κάνεις να σκάσω αποκλείεται.
Το πολύ πολύ να βρεις κάνα... ξες τι.
Μπορώ να διορθώσω το σχόλιό μου και να βάλω ένα τόνο στο μουυυυυ;
Ξες'την μόνος σου.
Και ένα "ν" στο ένα παραπάνω; Καλά, έχει γαμηθεί η ορθογραφική μου ικανότητα, δεν τα μπορώ εγώ αυτά, είμαι ψυχωτική.
Σας... τρώει η μύτη σας για καυγά, ε;! Αχ, βρε Πάνωμ, αν είχες διαβάσει τη βογκ δεν θα είχαν γίνει όλ' αυτά! Αντιλαμβάνομαι ότι η Βογκ δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον γιασένα, αλλά σκέψου κι εμάς! Χάθηκε να σκανάρεις κανά εντιτόριαλ, να δούμε κι εμείς οι γυναίκες τι παίζει στην αγορά;! Ξέρεις, μιουλ με 3.000e (το ένα) και τέτοια. Προσπαθώ να αλλάξω κουβέντα για να μην χυθεί αίμα, αλλά μάλλον χάνω τον καιρό μου!!
Δημοσίευση σχολίου