Θα μπορούσα να το έκανα κουίζ αλλά δεν έχω κανένα δώρο να προσφέρω... Αυτη η τραβηγμένη με το κινητό μου, χαμηλής ποιότητας φωτογραφία είναι από κυριακάτικο πρωτοσέλιδο εφημερίδας. Αγνωστο γιατί, αλλά όταν το είδα, με έπιασαν νευρικά γέλια.
Όταν διάβασα και λίγο πιο χαμηλα, πιο χαμηλά, που λέει και το άσμα, σωριάστηκα στο πεζοδρόμιο (όσοι βολτάρατε Τσιμισκή το βραδυ της Κυριακής, ίσως να προσέξατε έναν τύπο να κυλιέται στο πλακόστρωτο, μπροστά σε ένα περίπτερο).
Επειδή είναι κακή η φωτογραφία, αντιγράφω το κειμενάκι από το πρωτοσέλιδο της Χρυσής Αυγής:
Εκατοντάδες εθνικιστές γιόρτασαν την Πρωτομαγιά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Εθνικισμός, ο δρόμος της αντίστασης ενάντια στο εμπόριο ανθρώπων, τη φτώχια, την ανεργία και την εγκληματικότητα της παγκοσμιοποίησης.
Ναι, είδα το φως! Αναγεννήθηκα!
7 σχόλια:
Ως χρόνιος φωτογράφος (Πώς λέμε «ανίατος»; Ακριβώς έτσι!) έχω κατασταλάξει στο ότι δεν υπάρχουν κακές φωτογραφικές μηχανές αλλά κακά θέματα. Νομίζω, ΠανωΚάτε μ', ότι εδώ και με Hasselblad να τράβαγες, πάλι σκατά θα έβγαζες, μετά συγχωρήσεως...
Σκατά ξεσκατά, Σκύλε, εμένα "οι εθνικιστές που γιόρτασαν την Πρωτομαγιά" μου έφτιαξαν τη διάθεση. Είχα να γελάσω τόσο από την εποχή που ανακάλυπτα το χριστιανομαρξισμό και τους πρωτογονιστές-πριμιτιβιστές του Διαδικτύου...
Σου φτιαξαν τη μέρα διότι έχεις χιούμορ. Εμένα, πάλι, με φρικάρουν. Όχι επειδή τους φοβάμαι μην βλάψουν εμένα ή την «δημοκρατία» αλλά επειδή είναι τόοοοοοοσο μακριά νυχτωμένοι, τόσο εθελοτυφλούν, που αναρωτιέσαι αν είναι άνθρωποι ή ζόμπια...
Ζόμπι; Χμ, τώρα που το ξανασκέφτομαι σαν να έχεις δίκιο: Αυτός είναι ο πραγματικός Τρίτος Δρόμος, στενός και κακοτράχαλος όμως, έτσι όπως τον θέλει ο ελληνορθόδοξος θεός, ο οποιος οδηγεί σε ένα μέρος όπου τα ζόμπι είναι όντως χορτοφάγα, τα πάντα μυρίζουν κολώνια και τα μπιφτέκια είναι μαγειρεμένα μόνο από σόγια. Τα ζόμπι αγκαλιασμένα χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη χορεύουν γύρω από τη μεγάλη φωτιά και παίζουν άρπα, λύρα και άλλα έγχορδα φτιαγμένα από τα άντερα του τελευταίου καπιταλιστή...
Εμείς, ευτυχώς, τρώμε διπλά πιτόγυρα στο σουβλατζίδικο πέντε χωροταξικά επίπεδα παρακάτω...
Με αυτα τα μυαλα θα παμε μπροστα...
Και εγώ είδα φως και μπήκα.
Τι στε σεις ρε, τα φάγατε τα παιδιά!!
Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο έτσι.
Ζήτω.
Δεν λένε κάτι διαφορετικό από όσα έλεγε ο Χίτλερ το 1933. Με τα ίδια συνθήματα είχε βγει τότε. Από την ίδια δεξαμενή προσπαθούν να ψαρέψουν οπαδούς:
Τον άνεργο που θα βρίσει τους μετανάστες γιατί αν εξέλειπαν, είναι σίγουρος ότι θα είχε δουλειά.
Τον αγράμματο που βρίσκει καταφύγιο κάπου που τα λένε αρκετά "απλά" και όχι ελιτίστικα (τι είναι η "συμμετοχική δημοκρατία" και γιατί πρέπει να έχω η-μέιλ;).
Τον αδαή που ποτέ δε διάβασε ιστορία και του αρέσει το σύνθημα ότι είναι ο καλυτερότερος από όλους τους λαούς και πολύ γαμάουα.
Τον αδικημένο και πικραμένο που δε βρίσκει το δίκιο του και καταλήγει σε πιο "ριζοσπαστικές" προτάσεις.
Δημοσίευση σχολίου