Είδε κι ελάλησε:
- Τον φαντασμαγορισμό των κοσμικών προσώπων, τις χλιδάτες κυρίες των Αθηνών με αισθητική και στήσιμο μεταξύ βλαχο-Jolie και μητέρας Τερέζας.
- Το εθνικό, καλλιτεχνικό άλλοθι-Άρλεκιν του τηλεοπτικού Ολύμπου, το νεοελληνικό και ψευδογκονταρικό γκρο πλαν των διανοούμενων ηθοποιών με τα παχυλά συμβόλαια και τους φουσκωμένους, υποκριτικούς καβάλους που υπόσχονται αίμα, δάκρυα και μελόδραμα στις οθόνες των μικροαστικών νοικοκυριών. Ξέρω τι κάνατε πέρσι το καλοκαίρι Mr. Καλιγούλα.
- Τους δρυίδες της ελληνικής κτηνοτροφίας, τους θιασώτες του σανού, με μάτια δακρυσμένα λες και αντικρίζουν το θαύμα της αγελαδινής ζωής στα υπόκωφα μουγκητά του νεογέννητου τέκνου κάποιας Κλάρας.
- Τους μεγάλους εφοπλιστές που έχουν μελετήσει εμβριθώς το σύστημα της ελληνικής φορολογίας και γι' αυτό και προσφέρουν αφειδώς την υπεραξία των λιμενεργατών τους.
- Τους παρά πέντε και καρτέρι να μετατρέπονται, εκτός από εθνικοί διασκεδαστές, τηλεδιαφημιστές και γιουροφαύνοι, σε Ναϊτες Ιπότες του ιερού Graal της φιλανθρωπίας με 10 τόνους μακιγιάζ στην μούρη, σολάριουμ και τριάντα αυτοκρατορικά πεκινούα να τους συνοδεύουν στο παραδεισένιο βασίλειο του καθήκοντος και της χριστιανικής ελπίδας.
- Ναυτιλιακές εταιρίες να δηλώνουν ότι εκτός απ' την επιχειρηματικότητα (ναυάγια, υπέρογκο κόστος εισιτηρίων, ανασφάλιστοι και χαμηλόμισθοι εργάτες, δωροδοκημένοι έλεγχοι καταλληλότητας, μιαούλικο κουμάντο στην παλιγγενεσία του ελληνκού τουρισμού) οφείλουν να ασχοληθούν και με τον (επικερδή) τομέα των αγαθοεργιών.
- Το Ωνάσειο που προσφέρει μερικά ψίχουλα αντί να σταματήσει να λειτουργεί πια με μασονική λογική για τους προνομιούχους και να ενδιαφερθεί εμπράκτως για ανθρώπους που δεν έχουν τη δυνατότητα να ευεργετηθούν απ' τις υπηρεσίες του. Τις τράπεζες-αυτό κι αν είναι αστείο.
- Την παντελή έλλειψη κρατικής ευαισθησίας και κοινωνικής πολιτικής που μεταθέτει τα κοινωνικά προβλήματα στους δακρυγόνους αδένες του πολίτη. Το κράτος που υφαρπάζει και ληστεύει τον μόχθο των εργαζομένων για να χρηματοδοτεί κρατικούς δημοσιογραφίσκους, εφοπλιστές, βιομήχανους, ιδιωτικά πανεπιστήμια, γιουροβιζιονάδες, μειζαδόρους και κομματοσκύλα, κουμπάρους κι εκτυφλωτικούς επιχειρηματίες, γιους, συζύγους, γκόμενες βουλευτών και δικαστικών.
- Τον κοτζαμπασικό, ημι-φεουδαρχικό καπιταλισμό που στηρίζεται στο ανεξέλεγκτο κέρδος και την ελεγκτική ελεημοσύνη.
- Το περίβλημα της απανθρωπιάς και του κυνισμού που δεν είναι τίποτε άλλο απ' αυτό ενδύθηκαν οι εκλεκτοί καλεσμένοι του Mega για να συγχωρεθεί η ψυχούλα τους, να τους έχει καλά ο σπλαχνικός Θεός (ναι, ο ίδιος που βλέπει αλλά υποκρίνεται για το αντίθετο μιας και καλύτερους υποστηριχτές δεν θα βρει όσο κι αν ψάξει), να διαφημιστούν και να παρουσιάσουν τις καινούργιες δουλειές τους, να κοιμηθούν ήσυχα το βράδυ για να έχουν δυνάμεις, την επόμενη ήμέρα, ώστε να συμβάλλουν στη διατήρηση ενός συστήματος με το οποίο αλληλοτροφοδοτούνται.
Ας είναι. Τουλάχιστον, ώσπου ν' αλλάξουν όλα, να πάνε τα χρήματα εκεί που πρέπει...
3 σχόλια:
Βρε, μαυροδιάσελε, τι σου 'λαχε κι εσένα; Mission impossible σε έχ΄νε κάνει;
Ναι, ως άλλος Τομ Κρουζ, ο Διάσελος έχει μάθει στα επικίνδυνα. Μέχρι και το κόκκινο κουμπί "record" έχει μάθει να πατεί...
Νικολάκη, το μόνο ελπιδοφόρο στην ιστορία αυτή είναι ότι την επόμενη μέρα βρεθήκαμε πέντε άνθρωποι και, όταν κάποιος ρώτησε "πόσα μαζέψαν τελικά στο μαραθώνιο του Μέγκα", κανείς δεν βρέθηκε να γνωρίζει...
δηλώνω παρών και οφείλω να υποσχεθώ ότι το δημοσιογραφικό μου καθήκον θα με υποβάλλει σε νέες περιπέτειες!
Δημοσίευση σχολίου