26 Απρ 2013

Πώς να χρησιμοποιείς κάτι που δεν καταλαβαίνεις για να προσδώσεις περιεχόμενο στο τίποτα

"(για τον Νίτσε) εκφράσεις όπως 'αξιοπρέπεια του ανθρώπου' ή 'αξιοπρέπεια της εργασίας' ανήκουν στα όμορφα αποπλανητικά λόγια [...] αποτελούν εννοιολογικές παραισθήσεις", σκαταφαντασίαν κυνηγημένος από πάθη και λάθη στο σουπερμάρκετ άδειο καλάθι, μέσα μοναχά το Περί Αξιοπρέπειας του Κονδύλη, "για τον Σοπενάουερ, όποιος εφαρμόζει το υψηλό κριτήριο της αξιοπρέπειας στον άνθρωπο και περιμένει πολλά από αυτόν, μόνο μίσος και περιφρόνηση μπορεί να νιώθει για τον άνθρωπο, οπότε είναι ανίκανος να αισθανθεί συμπόνια, το μόνο πιθανό κίνητρο ηθικότητας", μια περίπλοκη ιστορία με μπογιατζήδες λεωφορεία λεωφοβία, τι να σου λέω τώρα, σκέφτηκα να το βγάλω φωτό εν είδει statement και εν είδη υγιεινής, "(για τον Σοπενάουερ) όποιος πράττει ηθικά αποβλέποντας στην προσωπική του αξιοπρέπεια ενεργεί άμεσα ή έμμεσα εγωιστικά, δηλαδή κατά βάθος δεν θέλει να διακινδυνεύσει την υψηλή του αυτοεκτίμηση", σκέφτόμανε και κάτι πομπώδη, εντός φαφλατισμός, εκτός πομποσύνη, περί του επιληπτικού, επαναλαμβανόμενου ηχου των ντραμς στα αγαπημενα μου τραγουδια, είν' ο ήχος του πείσματος, της επιμονής, της λύσσας, των σφιγμένων δοντιών, που δαγκώνουν τα χείλη μέχρι να ματώσουν στη μάχη για την καταπολέμηση απρόσκλητων ποταπών συναισθημάτων, το αριστερό πόδι στο χάιχατ, το σπαστικό κούνημα του ποδιού, τα κοινα σκασίματα μπότας, ταμπούρων και πιατών, σαν kickboxing, σαν οδομαχία σανπανστρατιάς σανεξαγριωμένων σαναθλίων, σανφυστίκ και σανφρανσίσκο, ερινύων (λάθος ο τόνος;) που διαταρράσσουν την ισορροπία, "ίτσε) διαμαρτύρονται στο όνομα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αυτό όμως, για να το πούμε με πιο απλά λόγια, είναι εκείνη η αγαπητή ματαιοδοξία που αισθάνεται τη μη ίση θέση, τη χαμηλότερη εκτίμηση, ως την πιο σκληρή μοίρα", προβάλλοντας όλα όσα ήθελα και μείνανε στα αζήτητα κόντρα στην αλαζονεια και την περιφρόνηση της εξουσίας της ομορφιάς επί της εξουσιαζόμενης ασχήμιας που τολμά να θέλει να κάνει όσα κάνει η ομορφιά απολαμβάνοντας τον θαυμασμό του κοινού θνητού.

(τα αποσπάσματα εντός εισαγωγικών από το "περί αξιοπρέπειας" του Παναγιώτη Κονδύλη, εκδόσεις Ινδικτος)

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: