9 Νοε 2010

Λίγα και σκατά

Αυτόν τον έναν χρόνο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ τον νιώθω περίπου σαν δεκαετία, αφόρητα κουραστική μάλιστα, ευτυχώς όμως η κυβέρνηση τηρεί μία τουλάχιστον απ' τις εξαγγελίες της: την αλλαγή.
Φευ, την προτροπή "Γιώργο άλλαξέ τα όλα" ο έλλην πρωθυπουργός, για τον οποίο κάποιοι κακόπιστοι διαδιδουν ότι δυσκολεύεται να κατανοήσει τα απλά ελληνικά, την αντελήφθη ως "Γιώργο άλλαξε τα φώτα μας".

Καθημερινά διαπιστώνω πολλές μικρές ή και μεγαλύτερες αλλαγές. Μία απ' αυτές έχει να κάνει με την έκπτωση στα αιτήματά και στις διεκδικήσεις. Θα θυμάστε, είμαι βέβαιος, τις μεγάλες και ωραίες κουβέντες σχετικά με το δικαίωμα στην εκλεπτυσμένη τεμπελιά, την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς κτλ. Δείτε πόσο όμορφο φαντάζει το σύνθημα της φωτογραφίας. Μεταξύ σοβαρού και αστείου, έστω και ως το άκρον άωτον του μαξιμαλισμού, μέχρι πριν ένα χρόνο, εγώ τουλάχιστον τα ξεστόμιζα, τα πίστευα, θεωρούσα ότι έχει νόημα να απαιτώ τέτοιου είδους πράγματα.
Σήμερα όμως; Σήμερα μια μιζέρια. Μια φτώχεια στα αιτήματα. Ενα τρομερό πισωγύρισμα. Πισωγύρισμα γιατί μας υποχρεώνουν να υπερασπιστούμε τα αυτονόητα. Μάλιστα, κύριε Παπανδρέου, αυτή είναι η επανάσταση του αυτονόητου που μας τσαμπουνάτε: η ανευ προηγουμένου επίθεση σε εργατικά κεκτημένα δεκαετιών, η αμφισβήτηση ακόμη και βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων όπως η ξεκούραση, ο προσωπικός ελεύθερος χρόνος, η αξιοπρέπεια. Πλέον είναι -για μένα τουλάχιστον- ανώφελο να διεκδικούμε να ζούμε ελεύθεροι απ' τη μισθωτή σκλαβιά. Τώρα υπερασπιζόμαστε ξανά μανά έννοιες όπως "οκτάωρο", "δουλειά για όλους", "έγκαιρη καταβολή δεδουλευμένων", "υπερωρίες" και ο κατάλογος τελειωμό δεν έχει.
Τις προάλλες μια φίλη μού έλεγε ότι έχει αρχίσει μια λαϊφσταϊλίστική μιντιακή φιλολογία σχετικά με τη θετική προσέγγιση της καθημερινότητάς μας απέναντι στην κρίση: φτιάξτο μόνος σου, μείνει σπίτι, φτιάξε παπούτσια από χρησιμοποιημένο κωλόχαρτο, ζήσε και γλέντα με 400 ευρώ το μήνα και λοιπά κουραφέξαλα. Ενα εξωφρενικό, στημένο παιχνίδι, τάχαμου δήθεν αλτέρνατιβ, μόνο και μόνο για να μας πείσουν να δεχτούμε και όχι να ανατρέψουμε την παρούσα κατάσταση.
Βρε γκολ και ξύλο, λέμε.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πέστα! χαχχα
Που μετά τη δουλειά λιώνουμε στο τουίτερ και στα μπλογκ για να διασκεδάσουμε και να πούμε καμιά κουβέντα. Που έρχονται τα Χριστούγεννα και όχι Ελβετίες, ούτε για Μπάνσκο δεν είμαστε. Ούτε για δέντρο χριστουγεννιάτικο μη σου πω.
Καταραμένη φτώχεια μας έριξες στην εναλλακτική μόδα...!
Καλά πέθανα στο γέλιο με την ετικέτα ''άθλιοι πασόκοι εσείς φταίτε για όλα''!
χαχααχχχαχα

Papatragos είπε...

Διασκέδαση κι εναλλακτισμός?

Μπα,ψυχαγωγία:
Από το "φτιάξτο μόνος σου" στο "ξέκανέ τους όλους με παρέα"!

Την καλησπέρα μου.

ΠανωςΚ είπε...

@AnD τουλάχιστον το διασκεδάζεις!

Παπατράγε, σίγουρα καταλαβαίνει ότι διαχωρίζω το παλαι ποτέ DIY (ή την αυτοδιαχείριση που υπήρχε και θα υπάρχεισε κάποιους χώρους) απ' το σημερινό "Κάντο μονος σου με ανακυκλώσιμα υλικά, αβοκάντο, γάλα καρύδας και ρόκα παρμεζάνα...".

Papatragos είπε...

Ελα βρε πανεΚ μου, προφανώς και αντιλαμβάνομαι πως το λες ;)

Ανώνυμος είπε...

Γκολ, ξύλο και ντου από παντού.

Η φωτογραφία είναι για λεύκωμα.

Ανώνυμος είπε...

Η τωρινή κατάσταση είναι σαν το βιασμό, αν δεν μπορείς να την αποφύγεις απόλαυσέ την.
Αναπολώ την εποχή που ο εναλλακτισμός ήταν επιλογή και όχι επιβεβλημένη ανάγκη.

Ανώνυμος είπε...

πες τα γαμώ το χριστό μου


τάσιος

Ανώνυμος είπε...

το πάθος για την καγκουριά είναι δυνατότερο απ όλα τα μυαλά
(καλύτερο ε ; )

τσημ

ΠανωςΚ είπε...

Το πάθος για μια καλή τρολιά
με κάνει να βγάζω ξανα μαλλιά.

(εεεε... δεν αντέχεστε, λέμε. Παλιοτρόλια!)

Τζαστ κιντιγκ ε; Συνεχίστε! Ας το κάνουμε κρυμμένα του ιντιμίντια εδώ πέρα...