24 Σεπ 2009

ΦΟΥΝΕΣ, Ο ΜΝΗΜΩΝ 2 (Η ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ)

Ο Νικολάκης Διάσελος, ιδιωτικός ερευνητής της blogόσφαιρας, κάτοχος μιας ανεξήγητης, εβδομαδιαίας θλίψης και μιας ανίατης βαρεμάρας, ονειρεύτηκε πριν λίγο καιρό τον Μπόρχες. Βασικά, ακόμα πιστεύει ότι αν είχε σηκωθεί για κατούρημα την ώρα που έπρεπε, και δεν περίμενε να σκάσει η φούσκα του στις 8 η ώρα το πρωί, δεν θα είχε μπλέξει σε μια τόσο περίεργη και μπερδεμένη υπόθεση. Τέλος πάντων. Στην συνάντησή του με τον Μπόρχες του ζητήθηκε να γράψει μια νέα εκδοχή του διηγήματος "Φούνες, ο Μνήμων":
-Θα ταξιδέψεις στην Ελλάδα.
-Μα ήδη ζω σ' αυτήν τη χώρα.
-Κάνεις λάθος. Άλλο Ελλάδα κι άλλο Έλλαδα (με τον Μπόρχες μίλαγε, λογικό).
-Τί πρέπει να κάνω;
-Να γράψεις την ιστορία ενός πρωθυπουργού. Του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Νεότερου.
Μαζί σου μπορείς να πάρεις τον Ειδικό Νίντζα, έτσι με πρόσταξε ο Δάντης. Για σύμβουλο και καθοδηγητή πρέπει να επινοήσεις μέσα απ' τα όνειρά σου έναν άνθρωπο με τις εξής ιδιότητες: Να είναι σοσιαλιστής, να έχει καπνίσει χασίς, να έχει δουλέψει εθελοντικά στην Σουηδία, να είναι απόγονος ενός ανθρώπου που προκαλεί ακόμα ρίγος σους Έλληνες πολίτες και να γνωρίζει από χαοτικούς και κυκλικούς λαβυρινθους ειρμού.
-Και τί θα διαβάζω όλο αυτό το διάστημα;
-Ορίστε. Το χαμένο μυθιστόρημα του ΠανουΚ, σε νέα βελτιωμένη έκδοση του 1759, με πρόλογο του Αρισταρχίδι και επίμετρο του ίδιου του συγγραφέα. Επίσης, έναν οδηγό για υγιεινή χρήση της οθωμανικής τουαλέτας, γραμμένο απ' τον Μέγα Μάγιστρο της Νισυρου, Σαλαδίνο Σου Λέω, των θαλασσών και των ηφαιστείων. Τέλος, τα απαγορευμένα απομνημονεύματα ενός GO-GO Girl, χαρτόδετη έκδοση του 1652, με σχολιασμό του φαντάσματος του Μπουνουέλ.
-Ενδιαφέροντα, πολύ ενδιαφέροντα...

Θυμάμαι την πρώτη φορά που είδα τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ένα βροχερό απόγευμα που διέκοψε απότομα την ηλιόλουστη νηνεμία των παραθεριστών. Ήταν μια συνέντευξη τύπου. Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή:
-Ομόλογα!
-Δεν θυμάμαι!
-Κουμπάροι!
-Δεν θυμάμαι!
-Βατοπέδι!
-Δεν θυμάμαι!
-Δημόσιο χρέος!
-Δεν θυμάμαι!

Τίποτα δεν γνώριζε και τίποτα δεν θυμόταν. Είχα αγανακτήσει μ' αυτά που άκουγα, αλλά ο Ειδικός Νίντζα προσπαθούσε να μου εξηγήσει ότι ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο με επισκέφθηκε ο Μπόρχες και μου εμπιστεύτηκε μια τόσο δύσκολη αποστολή. Μετά από καιρό, τις μέρες που πλησιάζαν οι εκλογές, πληροφορήθηκα απ' τον πασιχαρή σοσιαλιστή που είχα επινοήσει ότι ο πρωθυπουργός είχε ένα ατύχημα κατά τη διάρκεια ενός φιλικού ποδοσφαιρικού αγώνα. Από τότε, άρχισε -ως δια μαγείας- να θυμάται. Κι όχι απλώς θυμόταν τα πάντα, αλλά μπορούσε να επινοήσει νέες εμπειρίες, καινούργιες εικόνες, ακόμα και να χρησιμοποιήσει τις αναμνήσεις των άλλων, να τις καρπωθεί και να τις παρουσιάσει ως δικές του. Εκείνες τις ημέρες, θυμάμαι, κινούσα τα νήματα σε μια περιέργη υπόθεση προσλήψεων στο δημόσιο με stage, δουλεύοντας ουσιαστικά προς όφελος των σοσιαλιστών. Μόλις το πληροφορήθηκε ο Πρωθυπουργός με κάλεσε σε ακρόαση.

Πρώτη φορά τον έβλεπα από κοντά. Και δεν θα ξεχάσω ποτέ το ύφος του, ύφος βλοσυρό και σκεπτικό. Ένα ύφος το οποίο σου ενέμπνεε εμπιστοσύνη και περισυλλογή.
-Έμαθα ότι ασχολείσαι με τις νέες θέσεις stage...
-Μάλιστα κύριε πρωθυπουργέ...
-Ξέρεις, μπορώ να σου πω με ακρίβεια τον αριθμό των ατόμων που δουλεύουν με stage. Επίσης, μπορώ να σου αναφέρω λεπτομερώς τους τομείς που καλύπτουν, τα ονόματα αυτών που θα προσληφθούν, καθώς και να φανταστώ τους επόμενους διαγωνισμούς!
-Με αφήνετε έκπληκτο...
-"Η μνήμη μου είναι ένα σωρός από σκουπίδια", Διάσελε. Αλλά χρησιμοποιώντας τα σωστά, μπορώ να αγγαλιάσω όλη την Ελλάδα, να σταθώ επάξια πλάι στα προβλήματα και τις ανάγκες των συμπολιτών μου, να επινοήσω καινούργια, ή, μονάχα με μια σκέψη μου, να τα απαλείψω. Θυμάμαι τα πάντα. Την μέρα ή τον αιώνα κατά τον οποίο εκλέχτηκα απ' τον ελληνικό λαό, τους αγαπημένους μου υπασπιστές που έπεσαν στην μάχη απ' τα δηλητηριασμένα βέλη των σοσιαλιστών, πόσα goal έχουν μπει συνολικά στο playstation απ' όλους τους χρήστες του κόσμου, τα ψάρια που έχω φάει, τον απειροελάχιστο κόκκο άμμου στην παραλία του εξοχικού μου. Άκου με προσεχτικά: 'Εχω την ικανότητα, αν συγκεντρωθώ, να ρίξω τα νούμερα της ανεργίας, να μειώσω τον πληθωρισμό, να ονομάσω την κρίση ανάπτυξη, να καλύψω με ζωγραφισμένα χαρτονομίσματα το δημόσιο χρέος. Το σύστημα που έχω επινοήσει, το να μετατρέπω την αντικειμενική αλήθεια σε επιβαλλόμενη μνήμη είναι ευφυέστατο, μέρος του ανεπανάληπτου θεϊκού σχεδιασμού.
-Τότε γιατί ζητάτε απ' τον πολίτη υπομονή;
-Γιατί, όπως έγραφε κι ο Χάξλευ, "κάθε αλήθεια αρχίζει ως αίρεση και τελειώνει ως δυσειδαιμονία".

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Νεότερος, ηττήθηκε κατά κράτος στις επερχόμενες εκλογές. Αποσύρθηκε στο εξοχικό του, όπου διήγε μια υπέροχη αιωνιότητα αμνησίας. Στην θέση του εκλέχτηκε ο επινοημένος Σοσιαλιστής. Εγώ επέστρεψα στην Ελλάδα με τον Ειδικό Νίντζα με ΚΤΕΛ. Δυστυχώς, είχα χάσει το εγχειρίδιο του Σαλαδίνου κι έτσι δεν μπόρεσα να χρησιμοποιήσω σωστά τις τουαλέτες του σταθμού. Ο Μπόρχες δεν με ξαναεπισκέφθηκε ποτέ. Ίσως, μερικές φορές, να με ονειρεύεται...

3 σχόλια:

ΠανωςΚ είπε...

!
(είμαι ξανά χαρούμενος)

Go_Go είπε...

Μαλάκα, όταν έλεγα εγώ ότι βλέπεις όνειρα με το Βιργίλιο και απαγγέλεις λατινικά, ο Πάνως έλεγε ότι σε ειρωνευόμουν. Πειραγμένε! Εύγε.

Μετεωρίτης είπε...

χα, χαα!!

Καλόόόόόόόόό!!