Όλοι οι μικροί λαοί μετρούν στα δάχτυλα, για να μην τους αφαιρέσουν ούτε έναν, τον αριθμό των πολιτών τους που μια ωραία μέρα μπορεί να εμφανιστούν στο πρωτοσέλιδο της New York Times ή στο σόου του Εντ Σάλιβαν. Ο Σάμαρανκ είχε κατακτήσει αυτή την αναγνώριση και αποτελούσε τον πρώτο φρανκιστή που προαγόταν στην κατηγορία του οικουμενικού Καταλανού γιατί ο άλλος πιθανός ανταγωνιστής για αυτήν την άκρως ολυμπιακή θέση, ο Σαλβαδόρ Νταλί, ήταν ήδη οικουμενικός και Καταλανός, προτού γίνει φρανκιστής, ενώ ο Σάμαρανκ ήταν φρανκιστής προτού αρχίσει να περηφανεύεται για Καταλανός και προτού τον καταστήσει οικουμενικό η εύθυμη παρέα της ΔΟΕ και η μεταφυσική αγωνία των συμπατριωτών του, των κομπλεξικών επειδή οι μόνοι οικουμενικοί Καταλανοί που είχαν απομείνει ήταν μερικοί ανασφαλείς τενίστες και ορισμένοι αοιδοί της όπερας.
17 σχόλια:
Ωραία η παρατήρηση, θλιβερό το βιβλίο. Δεν ξέρω, καλογραμμένο ήτανε, αλλά με γιόμιζε θλίψη.
Ναι, ο Μονταλμπάν σκοτείνιαζε όσο γερνούσε.
Οταν διαβάζω είτε Μονταλμπάν είτε Ιζζό, πάντα καταλήγω να σκέφτομαι ένα πράγμα (ασχετο;): Αυτοί οι άνθρωποι είναι ηττημένοι γιατί είναι αριστεροί, ή αριστεροί επειδή είναι ηττημένοι; Και στην τελική πώς συνδέεται αυτή η "ηττολαγνεία" κάποιων στην Αριστερά με την επιθυμία για "αριστερή διακυβέρνση";
Τετοιες σκέψεις κάνω το βράδυ πριν κοιμηθώ, για αυτό είμαι έτσι ζαβό.
Ρε παιδιά σας θαυμάζω.
Εγώ δεν έχω κουράγιο για τέτοια βιβλία άλλο.
Α , είναι ηττημένοι γιατί είναι μίζεροι.Αυτό.
Πάλι καλά που το κατάλαβες.Μόνο ζαβό;
δ
Οχι, όχι, δεν μιλάμε για φάση "καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς" του Μίσιου (χαμένος στις αναμνήσεις για έναν αγώνα που προδόθηκε και "στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή).
Και στις δύο περιπτώσεις μιλάμε για δυναμική λογοτεχνία, με σαρκασμό και κριτικό μάτι στη σημερινή κατάσταση. Μόνο που οι ίδιοι οι συγγραφείς κι οί ήρωές τους είναι πικραμένοι αλλά αμετανοητοι χαμένοι μιας παλιάς μάχης.
(έγραψα πολλά και πείνασα)
ο μονταλμπαν γραφει μυθιστορηματα με τη μυτη ενος νυστεριου, ενω του ιζζο στεκουν στην ακρη της βελονας, που θα 'λεγε κι ο αλλος. ειναι αληθεια οτι ο μπισκουτερ επινε τσιλουμ με τον τζανγκλ κιντ και την μπεμπα ?
Ανώνυμε, χειρουργική η παρέμβασή σου.
Ημουν εκεί όταν τα πινανε ο μπισκουτέρ, ο τζαγκλ κιντ κι η μπέμπα, και με είπανε να σε ρωτήσω, αν είσαι ο συγκεκριμένος ανώνυμος-παλιός συμπότης, να με πεις τη γνώμη σου: μπορεί να υπάρξει αριστερή διακυβέρνηση ή όχι;
μην εισαι ποαπετιστης ρε, τι ερωτηματα ειναι τουτα?
Ευλογα και καλοπροαίρετα ερωτήματα ενός ανθρώπου που βαριέται να σηκωθεί και να πάει να κοιτάξει στο λεξικό τι διάλο σημαίνει ποαπετιστής (ευτυχώς δεν με ακουγεται και πολύ προσβλητικό, μοιάζει σαν να με λες "μην είσαι στρουκτουραλιστής", οπότε οκ).
Ξανα λοιπόν: η αριστερά στην εξουσία; πώς, γιατί και με ποιους όρους;
με τα οπλα θα ηταν το πιο σωστο
Ωραία, κάτσε να πάρω το Μ16 μου και το MAG 7,62.
(σε πιο λεξικό γμτ μου να το βρω αυτό το ποαπετιστής; ούτε καν στο google δεν υπάρχει η λέξη).
Μήπως έχει σχέση με τα φυτά;
δ
Σαν να λέμε ο ποτιστής της πόας = ποαπετιστής;
Αυτός ο άθλιος ο πομπομύχλιος παλιόφιλός μου ξέρει μόνο.
ρε ουτε το λεξικο του Ροζενταλ δε τοχει.
μπας και ξεχασε κανα συμφωνο εκει ανάμεσα, έτσι και ο σκύλος κάποτε ήθελε να γράψει πλοίο, και έγραψε ποίο.
δ
Μπα, σε λέω, από το σαχλεπίσαχλο μυαλό του την έβγαλε. Και στο λέω φερεντί.
α καλα,τότε.
έμαθα κάτι επικοδομητικό ΚΑΙ σήμερα!
Επικοδομητικό και ποαπετιστικό;
Δημοσίευση σχολίου