18 Αυγ 2014

Ανατροπή μέσω της ιδιωτικής πρωτοβουλίας (και μόνον)

Το Γενάρη του 2007, όλα ήταν διαφορετικά. Η κοινωνία, ο γράφων. Ακόμη κι αυτό το ιστολόγιο, το οποίο τότε ήταν δεν ήταν τεσσάρων μηνών, είχε διαφορετική θεματολογία και αισθητική.
Να όμως που ήρθε η ώρα να θυμηθώ μια δημοσίευση εκείνης της εποχής: διαδηλωτές προς ενοικίαση, τότε, στη Γερμανία. Θέλεις να διαμαρτυρηθείς για κάτι, να διαδηλώσεις την αγανάκτησή σου, αλλά σου λείπει κόσμος; Χρειάζεσαι άτομα για μπούγιο; “Αλληλέγγυους” που λέμε; Μπορούσες, τότε, να απευθυνθείς σε ένα γραφείο ενοικιάσεων παντός είδους και να ενοικιάσεις και διαδηλωτές.
Στην Ελλάδα ο κλάδος του ενοικιαζόμενου διαδηλωτή δεν έχει ανθίσει ακόμη. Κακώς. Φταίει και η Αριστερά σε αυτό.
Και δεν κάνω πλάκα. Δεν προβοκάρω, ούτε σαρκάζω τη γνωστή αντιαριστερή καραμέλα για τις ευθύνες της αριστεράς επί παντός επιστητού.
Πραγματικά, για την ανυπαρξία ενοικιαζόμενων διαδηλωτών στην Ελλάδα ευθύνεται η αριστερά.
Η οποία σχεδόν εθελοντικά ανταποκρίνεται στα κελεύσματα όλων. Και λέω σχεδόν, γιατί συχνά πυκνά αναγκάζεται να εμφανιστεί ως διαμαρτυρόμενη και αλληλέγγυα σε κάθε πικραμένο με μηδενική μέχρι πρότινος συμμετοχή στα κοινά, απλώς και μόνον διότι αυτός ο νεοπικραμένος απαιτεί ξαφνικά τη συμπαράσταση της αριστεράς. “Πού είναι η αριστερά, να σταθεί στο πλευρό μου;”. Και τρέχει η αριστερά να πλευροσταθεί στον κάθε νεοπικραμένο, μην τυχόν και βγει κάνας εξυπνάκιας αντιαριστερός και της καταλογίσει επιλεκτική ευαισθησία.
Διότι κι αυτό συμβαίνει. Διαμαρτύρεται η αριστερά για την παραβίαση των δικαιωμάτων και βγαίνει κάποιος που το πρόβλημά του δεν είναι η παραβίαση των δικαιωμάτων αλλά ο τρόπος με τον οποίον διαμαρτύρεται (ή δεν διαμαρτύρεται) η Αριστερά και φωνάζει “μα τι κάνει η Αριστερά;”.
Λογική της ανάθεσης. Θέλω να διαμαρτυρηθώ; Πλήττομαι; Βλέπω κάπου να παραβιάζονται δικαιώματα; Ν' ασκείται αντιλαϊκή πολιτική; Εχω δύο επιλογές: να φωνάξω και να διαμαρτυρηθώ ο ίδιος ή να φωνάξω και να διαμαρτυρηθώ γιατί δεν με στηρίζει η Αριστερά. Μαντέψτε τι κάνει η πλειονότητα. Μπράβο, το δεύτερο.
Γι' αυτό το λόγο βλέπεις τους ίδιους και τους ίδιους σε όλες τις πρωτοβουλίες για οποιοδήποτε κοινωνικό ζήτημα: ρατσισμό, ανεργία, οι ίδιοι και οι ίδιοι. Τα πρόσωπα ίδια, αλλάζει μόνον το όνομα της πρωτοβουλίας. Αυτά βλέπουν οι γνωστοί εξυπνάκηδες και λένε “τι είδους αντιρατσιστική πρωτοβουλία είναι αυτή της Αριστεράς χωρίς άτομα που έχουν υποστεί ρατσισμό, χωρίς μετανάστες;” Ή, “τι είδους πρωτοβουλία στήριξης ανέργων είναι αυτή στην οποία συμμετέχουν δημόσιοι υπάλληλοι;”.
Εμ, χωρίς εσένα, που, παρότι υφίστασαι τα δεινά του καπιταλισμού, προτιμάς να μη συμμετέχεις και, αντιθέτως, σπεύδεις να στηλιτεύσεις τα κακώς κείμενα της Αριστεράς, τι περιμένεις να γίνει;
Βέβαια, για να τα λέμε όλα, υπάρχει ένα κομμάτι της Αριστεράς (λέγε με ΣΥΡΙΖΑ) που έχει θρέψει -ειδικά τώρα τελευταία- τη λογική της ανάθεσης. Στη χειρότερή της μορφή: “κάνε με κυβέρνηση να σου λύσω τα προβλήματα”.
Για να αλαφρύνω λίγο το -ο θεός να το κάνει- κείμενο, μια πρόταση για το τέλος: να πάψει η αριστερά να διαδηλώνει. Ετσι θα βοηθήσει τους ανέργους. Να ανοίξουν, τώρα με το διαφαινόμενο ξαφνικό θάνατο του ΟΑΕΔ, ιδιωτικά γραφεία ενοικίασης ανέργων προς διαδήλωση. Αντί όσοι πλήττονται να ζητούν συμπαράσταση από την Αριστερά, η οποία σπεύδει να διαδηλώσει εθελοντικά, για λόγους ιδεολογίας και αλληλεγγύης (τζίσας, τι τρεμπανάλ κουραφέξαλα), να σπεύδουν οι πληττόμενοι στην ιδιωτική πρωτοβουλία και να ενοικίαζουν όσους διαδηλωτές θέλουν. Άλλωστε περίπου ενάμισι εκατομμύριο άνεργους έχουμε. Αν τους νοικιάσουμε όλους για μια μεγάλη διαδήλωση έξω από τη Βουλή, πού ξες, μπορεί -το λιγότερο- να πέσει η κυβέρνηση. Και εξάλειψη της ανεργίας λοιπόν και... ανατροπή. Χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία, φυσικά. 
 

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Άι σι γιορτή πόιντ αλλά απο την άλλη το "τι κανει η αριστερά; - τίποτα απολύτως" ειναι ο λογος που ο κόσμος της γυρίζει την πλάτη. Γιατι στην τελική στους 1.5 εκατομμύριο άνεργους το μονο που εχει να πει ειναι τι ηλίθιοι ησαστε που δεν μπηκατε στο Δημόσιο να σας υπερασπιστω.

Εγώ παλι στα είπα το μέτρο το επικροτω, κόβει τα άχρηστα κόστη στη λογική του χωρίς μεσάζοντες. Αλλο που ο ΟΑΕΔ ειναι δημοσιομεσαζοντας και εξανισταται η αριστερά.

ΠανωςΚ είπε...

Καλά, μάλλον γιου ντοντ σι μάη πόιντ. Ή όπως κι αν έχει τα πόιντ μας απέχουν πάρα πολύ.

(η αριστερά θα έπρεπε να είναι ο κόσμος, ο κόσμος συλλογικά θα έπρεπε να κάνει κάτι, αντί να περιμένει από τον οποιονδήποτε)

Ανώνυμος είπε...

Ο κόσμος κάτι έκανε. Θες ως αγανακτισμένοι, θες ως συγκεντρωση όταν ψηφιζόταν το μεσοπροθεσμο, αν το ψαξω είμαι σίγουρος ότι θα βρω αρκετά παραδείγματα.

Και όταν το έκανε απο τους μεν έφαγε ξύλο απο τους δε "αριστερούς" εισέπραξε πολιτικη αδιαφορία. Και κατέληξε σε ΔΗΜΑΡ, ποταμια κ σβαστικες.

Μπάμπης είπε...

Προς Ανώνυμο: Αυτή την καραμέλα πως η αριστερά υπερασπίζεται μόνο όσους είναι στο Δημόσιο να τη σταματήσουμε; Η αριστερά φώναζε για τη μείωση του κατώτατου μισθού, τη μείωση του επιδόματος ανεργίας, την πολιτική που αύξησε την ανεργία κτλ

Η αριστερά (στη συντριπτική της πλειοψηφία) ήταν στο σύνταγμα με τους αγανακτισμένους, ήταν εκεί στο μεσοπρόθεσμο και αντέδρασε σε όλα τα μνημόνια. Σε καμία περίπτωση δεν είναι αλάθητη, αλλά δεν θα χρεωθούν οι αριστεροί τον κάθε ηλίθιο που κατέληξε στη ΔΗΜΑΡ, τα ποτάμια και τις σβάστιγκες. Ο καθένας ευθύνεται για τις πράξεις του.

Δεν ξέρω, εγώ (που θεωρώ τον εαυτό μου αριστερό), ήμουν στο Σύνταγμα όταν ψηφιζόταν το μεσοπρόθεσμο, έφαγα ξύλο όπως όλοι και αρνούμαι να χρεωθώ τον κάθε βλάκα που κατέληξε να ψηφίζει ΧΑ.

Δηλαδή όταν έχει διαδήλωση στο Σύνταγμα είναι "κόσμος" (αλλά όχι αριστεροί) που κανει "κάτι", ενώ όταν ένα κομμάτι αυτού του κόσμου ψηφίζει ΔΗΜΑΡ, δεν φέρουν οι ίδιοι ευθύνη αλλά οι αριστεροί; Μπάστα. Είπαμε να ξεπλύνει η αριστερά κανέναν πρώην πασόκο που θυμήθηκε την αριστεροσύνη του, αλλά όχι να ξεπλένει και τις ευθύνες όλης της υπόλοιπης κοινωνίας.

Μεγαλύτερη ευθύνη έχουν όσοι αναπαράγουν μπούρδες του τύπου "η αριστερά υπερασπίζεται μόνο το Δημόσιο τομέα" για το οτι κάποιοι καταλήγουν να ψηφίζουν ποτάμια και σβάστιγκες.

Ανώνυμος είπε...

Μπάμπη, δεν ξέρω αν είναι σαφές αλλά προσωπικά δε σε χρεώνω προσωπικά τίποτα, κάνω μακροσκοπικές παρατηρήσεις. Αν χρεώνω κάτι το χρεώνω στην ηγεσία. Σε αυτήν αναφέρεται ο κόσμος όταν λέει "τι κάνει". Και αυτή είναι που μπορεί να φωνάζει για τους ανέργους αλλά πρώτη μούρη έχει τους υπό δικαστική διερεύνηση Φωτόπουλο και Καλφαγιάννη και δεύτερη μούρη πρόσφατα μια ομιλούσα εικόνα της Παναγίας. Στην τελική αυτή είναι που "φωνάζει" και για τη μείωση του κόκκινου μισθού, και για τον ΕΝΦΙΑ και για αρκετά αλλά δε θα βάλουμε και κόκκινη γραμμή βρε αδερφέ, η ανεξαρτητοποίηση / προσχώρηση στο ΣΥΡΙΖΑ / whatever θα γίνει όταν σπάσουν θέσφατα όπως η αξιολόγηση των ΔΥ.

Και αν σε ενοχλεί το ότι μιλάω για αριστερά και την ψιλοταυτίζω με ΣΥΡΙΖΑ αλλά όχι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, λυπάμαι. Ούτε εγώ ταυτίζομαι με Μάνο πόσο μάλλον Τζήμερο, αλλά αν μιλήσω γενικά για φιλελεύθερους στην Ελλάδα αυτοί είναι, είτε με αρέσει είτε όχι.

Και δυο επιμέρους παρατηρήσεις:

1- Στη διαδήλωση στο σύνταγμα εννοούσα ότι πέρα από πολλούς αριστερούς, που πιθανότατα πρωτοστάτησαν σε οργάνωση και κινητοποίηση, ήταν και πολύς κόσμος με ευμετάβλητες απόψεις που άνετα θα μπορούσε να προσχωρήσει στην ευρύτερη αριστερά.

2- Δε θα κατηγορήσω κανέναν επειδή ψήφισε ΔΗΜΑΡ, Ποτάμι, ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ. Το μη χείρον βέλτιστο λέει μια παροιμία, αλλά όταν όλες οι εναλλακτικές είναι χάλια το μη χείρον είναι λίγο δυσδιάκριτο.