Επινε όλη νύχτα. Το αίμα μου. Στον ύπνο μου. Μικροσκοπικό επίμονο λαίμαργο βαμπίρ. Μέχρι που βγήκε ο ήλιος. Αποκαμωμένο από το ολονύχτιο φαγοπότι στηρίχτηκε στον τοίχο. Χαλάρωσε. Σχεδόν σε καταστολή. Σε λήθαργο. Το χτύπημα πισώπλατο. Βαριά η "Νέα παγκόσμια ιστορία της ατιμίας". Το συνέθλιψε. Στον ύπνο του. Η τέλεια αντεκδίκηση για ένα τέλειο έγκλημα. Το αίμα του. Το αίμα μου. Ενας κόκκινος λεκές στον τοίχο της κουζίνας. Κι η φριχτη συνειδητοποίηση. Πάλι μού την έφερε. Το κουνούπι. Το καθάρισα μεν, αλλά το αίμα από τον τοίχο ποιος θα το καθαρίσει; Ισως θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να το καθαρίζω, αντί να γράφω ετούτες τις βλακείες.
Πάω να φτιάξω τοστ. Βούτυρο μέλι χυμός γαλα καφές τυρί γαλοπούλα. Το πρωινό, το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας. Λένε.
Εχασα τρία κιλά, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν είναι από τη δίαιτα ή απ' το κουνούπι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου