14 Νοε 2011

O άνθρωπος που έπεσε
κυριολεκτικά από τα σύννεφα

Στο βιβλίο του Ολιβερ Σαξ «Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο», ο αδαής για τις νευρολογικές διαταραχές αναγνώστης αρχικά ενδεχομένως απορεί, τιλερεπουστημουλογεί, ενδεχομένως γελά κιόλας με κάποιες από τις περιπτώσεις που παραθέτει, προτού τις αναλύσει, ο νευρολόγος κος Σαξ.
Πέρα απ’ την αστεία πτυχή αυτών των ιστοριών, που στην πραγματικότητα είναι τραγικές, καθότι πρόκειται για πολύ στενάχωρες πραγματικές ιστορίες ασθενών του Σαξ, και την επιστημονική, που για να είμαι ειλικρινής δεν την πολυπιάνω γιατί δεν την κατέχω τη νευρολογία -οι δύσκολες λέξεις, βλέπεις, με ζαλίζουν- άξαφνα σήμερα όρθωσε το ανάστημά της και η πολιτική πτυχή: διέγνωσα ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ουχί, καταπώς λέει, του συγκυβερνώντος κόμματος, κος Αντώνης Σαμαράς, πάσχει από ημισωματοαγνωσία. Δηλαδή, δεν αναγνωρίζει τα μέλη όχι του σώματος αλλά του κόμματός του.
Στάσου να σου εξηγήσω. Στο κεφαλαιο «Ο άνθρωπος που έπεσε από το κρεβάτι» ο Ολιβερ Σαξ αφηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου ο οποίος ξύπνησε μια μέρα και συνειδητοποίησε ότι είχε πέσει θύμα μιας κακόγουστης φάρσας: κάποιος του είχε βάλει στο κρεβάτι ένα ξένο αριστερό πόδι! Ολοτσάτιστος πέταξε με δύναμη το ξένο πόδι μακριά, για να διαπιστώσει με έκπληξη και τρόμο ότι το υπόλοιπό του σώμα ακολούθησε το ξένο αριστερό πόδι στο πάτωμα. Όμως ούτε αυτό στάθηκε αρκετό για να αναγνωρίσει το ίδιο του το πόδι. Επέμενε ότι δεν είναι δικό του και ότι κάποιος του το κόλλησε στο σώμα! Όταν όμως ο δρ Σαξ τον ρώτησε την πολύ απλή, σχεδόν αυτονόητη ερώτηση «καλά, ας δεχτώ ότι αυτό το πόδι δεν είναι δικό σου - το δικό σου αριστερό πόδι πού είναι;» ο ασθενής χλόμιασε, ηρέμησε, αλλά δεν κατάφερε να απαντήσει.
Οπότε, ας ρωτήσουμε κι εμείς τον κύριο Σαμαρά: Ας δεχτώ ότι δεν συγκυβερνάς αυτή τη στιγμή. Αυτοί οι Αβραμόπουλος, Βαρτζόπουλος, Αρβανιτόπουλος και δεν ξέρω ποιος άλλος πούλος, ποιανού δεξιά πόδια, συγγνώμη… δεξιά παιδιά είναι; Διότι αν ο Σαμαράς απαρνηθεί τα παιδιά του και τα πετάξει μακριά, μαζί τους θα πέσει απ’ το κρεβάτι όπου κοιμάται μακάριο πολιτικό ύπνο. Ή από το σύννεφο στο οποίο πετά.
Εσταξε στόμφο το κείμενο και πλημμυρίσαμε βλακεία.  
ΣΟ, τη σφουγγαρίστρα και γρήγορα!

5 σχόλια:

pakiboy είπε...

εμένα όταν έκανα νευρολογία με είχε ψαρώσει αυτό: cotard syndrome

αντίθετα με τους πολιτικούς είναι αυτό που έχουμε όλοι οι υπόλοιποι

http://en.wikipedia.org/wiki/Cotard_delusion

Ανώνυμος είπε...

μπορεί να φταίει ότι ο ίδιος είναι Πολιτική Άνοιξη (αλλά δεν το έχει καταλάβει)

ΠανωςΚ είπε...

Εγώ, Πάκη, έχω ψαρώσει με όλα αυτά τα φαινόμενα. Απίθανο, πραγματικά απίθανο πόσες διαταραχές υπάρχουν. Η ποικιλία τους και η φαντασία στα χαρακτηριστικά τους είναι σχεδόν ανατριχιαστική. (εντυπωσιασμένος ερασιτέχνης, βλέπεις...)

Πολική Ανοιξη είναι ο δυστυχής, Ινδικτε, αλλά ποιος θα του το πει;

arcades είπε...

ρησπέκτ για τη σύνδεση με το βιβλίο. Βέβαια όσο το καλοσκέφτομαι η πραγματικότητα ξεπερνά κάθε νευρολογία.

ΠανωςΚ είπε...

arcades, η πραγματικότητα τσακίζει τα νεύρα μας!