20 Οκτ 2010

Ταμελέ

Είχαμε πάει στη θάλασσα. Ηταν πολύ ωραία. Βουτούσαμε στις γαρίδες, τις καραβίδες και τις κατσαρίδες, τις πιάναμε με χέρια γυμνά και τις καταπίναμε αμάσητες, προσφορά υποψηφίου δημάρχου. Προεκλογική συγκέντρωση στα βοτσαλάκια και όλο κλαίνε τα πασοκικά τα καβουράκια για τα θυμαράκια όπου θα στείλουν τον Σγουρό τα Δημαράκια. Σύσσωμη παρούσα η συντακτική ομάδα του φραπελέξιονζ, αλλά δεν ερχόταν η πτηση για τη Μόρντορ που οι πασόκοι την κάνανε μουσείο και βάλανε το Χρυσοχοϊδη να φυλάει τις πύλες, φορώντας φουστάνι από μπρόκολα, πεταμένα απ' την κουζίνα του μάστερ σεφ, βγαλμένα απ' τον κάδο σκουπιδιών, όπου εμφανιζόταν γνωστός καλλίγραμμος καλλίπυγος τραγουδιστής, μέχρι που έσκασε η βόμβα του ασφαλιστικού και δεν υπήρχε τίποτε πια, μόνο κουλούρια Θεσσαλονίκης, απ' το μηδέν ως το άπειρο κι υπήρχε ησυχία και ευτυχία και αγάπη ρε μουνιά.
Κι ύστερα ανάρτησαν τα στοιχεία μου στο διαδίκτυο.
Γιατί πατρίδα μου είναι η ΔΟΥ.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

+100

Ανώνυμος είπε...

treli empneysh

μεξικάνικο ξηροκάρπιο που σαβουρώνει με ταχύτητες φωτός ο τάιμπο ενώ κατεβάζει τεκίλες είπε...

ωραίος ο παίκτης!!

ΠανωςΚ είπε...

Αεροζόλ, Κάπτεν, Μεξικάνικο Ξηροκάρπι, να 'στε καλά!