Αυτός που δεν θυμάμαι το όνομά του

Εγώ τους αγαπάω τους τρελούς μου και θέλω να μαθαίνω νέα τους, να τους βλέπω ότι είναι καλά και ότι συνεχίζουν να τριγυρνάνε, να σουλατσέρνουν, όπως σουλατσέρνω κι εγώ τελευταία, όλη μέρα, όπως είδα εκείνον τον τύπο που δεν θυμάμαι το όνομά του, αλλά από τοτε που ήμουνα μικρός στις δυτικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης αδιαλείπτως τριγυρνούσε στους δρόμους και μόνο μια φορά τον είδα να κάθεται, απέναντί μου για την ακρίβεια, και παίξαμε σκάκι, θα ήμουν δεκατρία, θα ήταν δεν ξέρω πόσο, ας πούμε εικοσιτρία, σ’ εκείνον τον σκακιστικό όμιλο που πρόεδρός του ήταν ένας τύπος, θείος ενός συμμαθητή μου, που ήταν, ο θείος, όχι ο συμμαθητής, παντρεμένος μια τύπισσα (που τού 'πεφτε) πολύ ωραία, ήταν σαν να λέμε η θεία του συμμαθητού περίπου καλλονή, και κάπως έτσι μάθαμε σκάκι τα δεκατριάρια, και μαζευόμασταν κάθε απόγεμα και μαλώναμε ποιος θα πρωτοπαίξει μια παρτίδα μαζί της, γιατί φορούσε κάτι μίνι και κάτι ντεκολτέ, και κάποιοι να στέκονται από πίσω και από πάνω της, τάχαμου κοιτούσαν την παρτίδα, αλλά την παίρναν μάτι, κι ένας να κάνει ότι παίζει μαζί της, σκεφτικός πολύ, για να μην τελειώσει ποτέ η παρτίδα, αλλά και συνάμα αδέξιος, και με κάθε κίνηση να ρίχνει χάμω από ένα πιόνι, και τρέχαμε όλοι μαζί να σκύψουμε κάτω απ’ το τραπέζι μπας και προλάβουμε να δούμε κάτω από τη φούστα της καλλονής, και μια μέρα δεν ξαναφάνηκε στον σκακιστικό όμιλο και ρώτησα τον συμμαθητή μου, πού είναι η θεία σου, ρε μαλάκα, άσ’ τα μου λέει, μην τα ρωτάς, χώρισε με το θείο μου, θα πάρουν διαζύγιο, τον κεράτωσε τον θείο, ήταν απαρηγόρητος ο ανιψιός, δεν ξέρω αν στεναχωριόταν για το θείο του τον κερατά ή που θα έχανε κι αυτός τη θεια την καλλονή, και μετά το διαζύγιο κράτησε αυτός, ο θείος, τον σκακιστικό όμιλο, η καλλονή δεν ξέρω τι, δεν την ξανάδαμε πια, μήτε και ξαναπαίξαμε σκάκι, και φοβάμαι ότι καμιάν μέρα με όλα αυτά τα ημιπραγματικά που ξεφουρνίζω εδώ μέσα θα μαζευτούν όλοι, τρελοί και μη, ο Θοδωράκης, ο Μπάμπης, ο αυτός που δεν θυμάμαι το ονομά του, ο θείος του συμμαθητή μου, ο συμμαθητης μου και θα με ρίξουν ένα γερό μπερντάχι ξύλο που δημοσιεύω τις δικές τους ιστορίες και το χειρότερο όλων είναι ότι απ’ όλους αυτούς μόνον η θεία η καλλονή του συμμαθητή δεν θα εμφανιστεί για να με δείρει.