Ο Κάρλος έβαλε τα κλάματα με ένα περιστέρι στο δεξί του χέρι. Στ' αριστερό η σημαία της χώρας του, φτιαγμένη από κουρέλια.
Προσπάθησε να χαμογελάσει για τη φωτογραφία.
Έβαλε τα κλάματα ξανά.
"Κάθε κουβέντα αφορά τα φράγκα και κάθε πρωί παίρνω τους δρόμους, ότι τάχα πηγαίνω στη δουλειά, δυο μήνες που μ' εχουν απολύσει, δεν το 'χω πει πουθενά κι αυτό το αρχίδι με το μουστάκι κάθε μέρα με κλέβει τα ρέστα και θα γινόμουν σούπερσταρ, τουρνέ στην Ευρώπη, η πόλη μας έχει τόσο αλλάξει και κάθε αγώνας ποδοσφαίρου μού φαίνεται πια μονότονος".
Την επόμενη μέρα τον βάλανε στο ίδρυμα.
Λίγες μέρες μετά το έσκασε. Όχι μόνος.
Πάμε στις πυραμίδες, του είπε, απ' τη θέση του συνοδηγού.
Αυτός συμφώνησε κουνώντας το κεφάλι.
Της ήταν δύσκολο να κάνει φίλους. Της ήταν δύσκολο να κοιμηθεί. Για τον ύπνο, είχε καβατζώσει κάτι χάπια. Μπίρες και τηλεπαιχνίδια. Τα βήματα του γείτονα όταν γύριζε από τη δουλειά. Δεν τον είχε δει ποτέ. Ενα βράδυ, μπουκάλι, ποτήρια και πάγος, τού χτύπησε την πόρτα - να πιούμε ένα γείτονα, να γνωριστούμε καλύτερα; Ποτήρι στο ποτήρι, τα καλύτερα τραγούδια του Σινάτρα, χορός, πήγε να της βάλει χέρι, πήγε να του το σπάσει. Εσπασε τα ποτήρια τελικά, έφυγε. Εκτοτε όποτε συναντιούνταν τυχαία στη γειτονιά, κοιτούσαν κι οι δυο από την άλλη.
Λίγους μήνες μετά τη βάλανε στο ίδρυμα.
Πολλούς μήνες μετά, το έσκασε.
Με τον Κάρλος.
Εχει κάτι διαβολικό η ασυμμετρία, δεν συμφωνείς; Και το παν είναι να μη γίνουμε κυνικοί σαν δικηγόροι ή ένα άδειο κουστούμι σε ακριβά εστιατόρια. Καλύτερα τρομαγμένοι ροκ σταρ με μια βούρτσα μαλλιών για μικρόφωνο, θα σου άρεζα περισσότερο μωρό μου χωρίς τα γυαλιά;
Τέτοια του έλεγε από τη θέση του συνοδηγού. Κι αυτός συμφωνούσε κουνώντας το κεφάλι.
Τρεις μέρες οδηγούσαν χωρίς προορισμό, με τους μονολόγους της και σιωπή γεμάτη εκνευρισμό. Φορούσε βέρα. Δεν είμαι παντρεμένη, του είπε. Εκλεψα το δαχτυλίδι του γιατρού που με μπούκωνε με φάρμακα μπας και βάλω τη ζωή μου σε τάξη.
Αφότου δραπέτευσαν, ένα σκίτσο της αστυνομίας αναρτήθηκε παντού. Καταζητούμενοι φτιαγμένοι σαν καρτούν.
Οι μέρες περνούσαν. Του έλεγε τις ίδιες και τις ίδιες ιστορίες. Οι λέξεις κάθε φορά σήμαιναν όλο και λιγότερα
Αυτός πια δεν άκουγε, αλλά κουνούσε το κεφάλι.
Διάλειμμα για διαφημίσεις με συσκευασίες προϊόντων πεταμένες στην παραλία. Κάθισαν λίγο και ύστερα για πάντα εκεί. Ένιωθαν ταιριαστοί με το τοπίο.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ολες οι λεξεις και εικονες κλεμμενες/παραλλαγμενες απο τον δισκο the price of progress των hold steady
