Οι ιδιόρρυθμοί συγγραφείς, οι Πίντσον και οι Σάλιντζερ, ενός πολύ μακρινού μέλλοντος, θα εκδίδουν βιβλία με το πραγματικό τους όνομα και θα αφήνουν τις φήμες να οργιάζουν σχετικά με την ηλεκτρονική, διαδικτυακή τους ταυτότητα, μάταια θα αναζητούν οι οπαδοί το ιστολόγιο, το λογαριασμό τουίτερ, το tumblr που με ψευδώνυμο θα διατηρούν οι ακριβοθώρητοι και αντισυμβατικοί αυτοί γραφιάδες, που θα τους λένε Γιώργο Παπαδόπουλο και Μαρία Νικολάου, και στην αναζήτηση αυτήν θα συμμετάσχουν κι οι ίδιοι οι συγγραφείς αποπροσανατολίζοντας την έρευνα ώστε να προστατεύσουν την πολύτιμη ιδιωτικότητα της διαδικτυακής τους ζωής, και θα αναζητούν οι φανς το ύφος και το στιλ των αγαπημένων τους συγγραφέων μεταξύ αναρίθμητων αναρτήσεων σε μπλογκζ και σε τουίτς και σε status updates στο facebook, ώστε να ταυτίσουν την περσόνα με το συγγραφέα, θα δημιουργούνται ιστολογικές εκστρατείες αναζήτησης και δημοφιλή hashtag στο τουίτερ, θα δίδονται ως αμοιβή ζωές και special items στο candy crush, φωτογραφίες
της πατούσας του συγγραφέως θα εισάγονται στην τεράστια βάση δεδομένων του
instagram ώστε να γίνει αντιστοιχία με κάποιαν ψευδώνυμη πατούσα, χωρίς αποτέλεσμα πάντως, τίποτε που να απομακρύνει το πέπλο της βαρετής ή και συναρπαστικής, αναλόγως τα γούστα, επωνυμίας αποκαλύπτοντας μια εξίσου βαρετή ή και συναρπαστική, αναλόγως τα γούστα, ψευδωνυμία.
YΓ. Το αποκάτω μπορείς να τ' ακούσεις από την αρχή, αν βαριέσαι ξεκίνα από το 1.48.
4 σχόλια:
Χα!!
Θέλω να πω, αυτό μ' άρεσε πολύ.
Καλά έκανες και το εξήγησες αυτό το "Χα", βρε Δύτη, γιατί στις μέρες μας είναι παρεξηγήσιμο :)
Ε, ρε, ψάξιμο που θα πέφτειιιιι!
:D
η χαρά της Νικολούλη, λεμε
Δημοσίευση σχολίου