Για το πέρασμα της ώρας και την επαγγελματική προοπτική

Εβαλα στην ντάμα μου μια κούπα με καφέ
και της ξηγήθηκα σπαθί

έτσι μπαστούνια που τα 'φερε η ζωή

από δεκάξι μην τραβάς άλλο χαρτί ποτέ.

Και αφού με τα πολλά την έπεισα
το ψάρι στα χείλη της έψησα
την άφησα να πίνει καφέ

βγήκα στον πηγαιμό για ΟΑΕΔ

και σκέφτηκα, άσε την πέτρα, πιασ' το χαρτί

(το ψαλίδι εδώ δεν χωρεί)

στις εκδηλώσεις να παριστάνω τον ποιητή

τουλάχιστον θα έχει μπουφέ

τζάμπα ποτό, τζάμπα φαΐ,

δουλειά δίχως λεφτα

αλλά ανταμοιβή παχυλή
που την ποιητική μου μορφή
θα κανεί πιο παχουλή.

του Πάνου Ξεμαλλιαρόπουλου-Αχρηστίδη, από τη συλλογή "Πορδή χρημάτων ουδέν εστι γαμιέστε στο ασανσέρ", εκδόσεις "Το μαλλί να το λούσω;".