Τα πολλά επίπεδα της ύπαρξης

Σκέφτομαι άρα υπάρχω, λέγαν οι Λατίνοι. Δεν υπάρχω κι είμαι εδω, έλεγε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Πιο κοντά στον δεύτερο ένιωσα σήμερα, παρότι νομίζω πως -αν και κομματάκι ανορθόδοξα- σκέφτομαι. Φαίνεται τελικά πως η ύπαρξη δεν εξυπακούεται, δεν είναι αυταπόδεικτη, πρέπει να καταβληθεί πληρωμή, χρηματικό αντίτιμο, για την αποδοχή και την αναγνωριση της ύπαρξης ως τέτοιας. Διαφορετικά πρόκειται για ανύπαρκτη ύπαρξη, σχήμα οξύμωρον βεβαίως και παράδοξον. Για να αμφισβητηθεί η υποχρέωση καταβολής αντιτίμου διά την αναγνώριση της ύπαρξης, πρέπει απαραιτήτως να καταβληθεί πληρωμή, ακυρώνοντας έμπρακτα το αίτημα της μη καταβολής αντιτίμου διά την αναγνώριση της υπαρξης, αφού καθιστάται έτσι η αμφισβήτηση άνευ αντικειμένου. Δεν πα' να λένε οι Τρύπες "υπάρχει αγάπη"; Λεφτά και δουλίτσα να υπάρχουν για να μπορείς να επιβειβαιώνεις την ύπαρξή σου. Ειδάλλως τον μπούλο, ρε μαλάκα.
Ακόμα εδώ είσαι;

ΥΓ Μόλις διαπίστωσα ότι ο Σάκης Ρουβάς είναι Τρύπες δύο συν ένα, αφού έχει τραγουδήσει το "Υπάρχει αγάπη εδώ".