Το θέμα (όχι το πρώτο θέμα, λολ) με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ απλό, είναι ζήτημα ποσοτικό και όχι ποιοτικό. Με την πολιτική τακτική που είχε μέχρι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ εξάντλησε την εκλογική δυναμική του, δεν μπορεί να πάει πιο πάνω. Χρειάζεται κι άλλα ψηφαλάκια για να κυβερνήσει κι αυτά τα ψηφαλάκια θα έρθουν από δεξιά του και όχι από αριστερά του. Εχοντας μάλιστα κάνει τους δέοντες υπολογισμούς και κρίνοντας από όλη του την πορεία, από το κόμμα του πεντε τοις εκατό μέχρι του σημείου διεκδίκησης της εξουσίας, είναι φανερό πως η εισροή ψηφοφόρων από τα δεξιά του είναι πολύ μεγαλύτερη από τη διαρροή ψηφοφόρων από τα αριστερά του. Κοινώς οι απογοητευμένοι πρώην υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ λιγότεροι απ' αυτούς που ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη έχει πείσει, επιθυμεί να πείσει και ίσως πείσει. Και από τη στιγμή που η κοινωνία δεν ριζοσπαστικοποίειται για να συναντήσει τον ριζοσπαστικό ΣΥΡΙΖΑ, συντηρητικοποιείται στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ για να εκφράσει τη συντηρητική κοινωνία.
Αυτά.
(το κείμενο δεν αναφέρεται στους απλούς αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, ανθρώπους που όλη μέρα τρέχουν, είναι στους δρόμους, σε πρωτοβουλίες, κινήσεις κτλ)
2 σχόλια:
Αυτό μου θύμισε την αιώνια δισκογραφική διαμάχη: εμπορικό ή καλλιτεχνικό;
Πάντοτε, SunCoater, στο μεταίχμιο μεταξύ εμπορικού και καλλιτεχνικού...
Δημοσίευση σχολίου