ροφλ

ήταν ένα σκυλί του παβλόφ, μια μέρα την είδε λίγο αλλιώς, να φερθεί διαφορετικά, να μην αντιδρά ίδια στα ερεθίσματα, κυρίως σε όσα προκαλούσαν ερεθισμό, κνησμό, πριαπισμό, είχε παλιούς φίλους σκυλιά δρομείς, στις κυνοδρομίες, που προχωρούσαν μπροστά, άλλοι τροχάδην, άλλοι βάδην, το σκυλί του παβλόφ βήμα σημειωτόν, χαμένους τους είχε εδώ και καιρό, τους ξανάβρισκε μισό λεπτό όταν του ρίχνανε γύρο (όχι απ' αυτόν που είναι για φαγητό), φίλους που του λέγανε παλιά τα προβλήματά τους, που τώρα λύνουν τα προβλήματα άλλων σκυλιών, τιμές προσαρμοσμένες στην κρίση, προσφορές για ανέργους σκύλους, ειδικές τιμές, φιλικές σκυλίσιες τιμές , λύση βρήκε να πάψει να αντιδρά μηχανικά, χωρίς να στάζουν τα σάλια κάθε φορά, σαν έπαψε όμως να αντιδρα αναλόγως σε κάθε ερέθισμα μπουρδουκλώθηκε το σκυλί του παβλόφ και μην έχοντας τι άλλο να κάνει είπε δεν βαριεσαι ας πεθάνει 

(είναι απλώς μια ιστορία, οκ;)