Πολύ περισσότεροι από 29 φιλόλογοι και λοιποί καθηγητάδες, δάσκαλοι, δημοκράτες και κατασκευαστές πλυντηρίων θα διαφωνήσουν, αλλά θα το πω: Είμαι κατά του διαλόγου. Τον θεωρώ υπερεκτιμημένο, ειδικά όταν προσέρχεται η κάθε πλευρά με σκοπό την επιβολή και όχι τη σύνθεση. Συχνά, η σύνθεση είναι απλώς αδύνατη, διότι τι να συζητήσεις και τι να συνθέσεις με κάποιον ο οποίος υπερασπίζεται κάτι παντελώς εξωφρενικό, παράλογο και εμφανώς λάθος; Και σε αυτήν την περίπτωση ο διάλογος είναι παντελώς αχρείαστος, μη σου πω και επιζήμιος. Αλλά εκεί που ξαφνιάζομαι περισσότερο και απορώ, ειδικά στα διάφορα σόσιαλ μίντια, είναι όταν η κάθε πλευρά χρησιμοποιεί τα ίδια και τα ίδια επιχειρήματα, τα επιχειρήματα που έχει χρησιμοποιήσει σε άλλους αντίστοιχους διαλόγους κατά το παρελθόν. Οι ίδιες και οι ίδιες συζητήσεις από τα ίδια και τα ίδια πάνω κάτω πρόσωπα. Με τα ίδια όπλα στη φαρέτρα η κάθε πλευρά. Αυτό εγώ το θεωρώ προσβολή για τον άλλον. Γιατί εάν συζητήσουμε κάτι και μετά από λίγο καιρό το ξανασυζητήσουμε και μου λες τα ίδια με την προηγούμενη φορά, πάει να πει ρε φίλε ότι όταν σου μιλούσα δεν με άκουγες καθόλου, απλώς έλεγες τα δικά σου, γιατί το μόνο που σε νοιάζει είναι είτε να προπαγανδίσεις είτε να δείξεις πόσο γαμάτος είσαι στους ακόλουθούς σου πετώντας πνευματώδη σχόλια, κατατροπώνοντας τον απέναντι. Η επανάληψη της ίδιας και της ίδιας επιχειρηματολογίας μπορεί να είναι και ένδειξη ότι η αντίθετη επιχειρηματολογία πάσχει, δεν πείθει, δεν στέκει, διότι εάν έπειθε η αντίθετη επιχειρηματολογία, για ποιον λόγο να επαναλαμβάνονται απ' όλους τα ίδια και τα ίδια επιχειρήματα; Κι όταν σε ένα διάλογο πάσχουν τα επιχειρήματα, ε, δεν έχουμε υγιή διάλογο, που λενε κι οι φίλοι μου οι φιλόλογοι στο μάθημα έκφραση-έκθεση.
Συζητήσεις προκάτ, ρε φίλε; Μα δεν βαριέσαι; Ειλικρινά δηλαδή.
(Και για να καταλάβεις και την αφορμή, είτε με όμικρον είτε με ωμέγα, ίδια είναι η Βοστόώνιη και οι μπάτσοι πάντα γουρούνια δολοφόνοι).
ΥΓ Εννοείται ότι μπορείς πολύ εύκολα ν' αποδείξεις πόσο άδικο έχω.(κανονικά θα έπρεπε και να κλείσω τα σχόλια για να καταδείξω πόσο κατά του διαλόγου είμαι...)
7 σχόλια:
Α, εμένα μ' αρέσει αυτή η θέση. Αν δεν έχει κάτι νέο να πει ο κάθε συνομιλητής, ποιος ο λόγος να μιλήσει; ποιος ο λόγος να τον προσέξουμε; (και γιατί να μιλήσω αν επαναλαμβάνω στερεότυπικα που έχουν απαντηθεί με άλλα στερεότυπα;)
Α, όχι, εγώ (προσπαθώ να) προσέχω τι λένε όλοι. Απλώς -συνήθως- δεν μιλάω. Με βολεύει κιόλας αυτό. :p
Θα ήθελα να σου απαντήσω αλλά δεν θα το κάνω γιατί τι νόημα έχει ο διάλογος αφού δεν θα συμφωνήσουμε στο τέλος. < / troll >
Ακριβώς. :)
«Από το διάλογο δεν βγήκε ποτέ τίποτα το μνημειώδες, το εκρηκτικό, το μεγάλο». Πάλι συμφωνείς με τον Cioran. Να γνωριστείτε με το Ρουμάνο. Η οξυδέρκεια της απαισιοδοξία του, για να μιλήσω λιγάκι σαν τον Βέλτσο, δεν θα σε αφήσει να πάρεις ανάσα. Ή θα τον λατρέψεις ή θα τον σιχαθείς. Κανένας διάλογος.
Δεν τον ήξερα πριν μου τον αναφέρεις και πρέπει να τον ψάξω, pasaenas, ευχαριστώ πολύ!
Δημοσίευση σχολίου