Στον ύπνο μου είδα ότι φορούσα ψηλό καπέλο και στεκόμουν σε μια πλατεία, περνούσε κόσμος πολύς, οι καρπαζιές, οι σφαλιάρες πέφτανε βροχή, κτυπούσαν οι περαστικοί το ψηλό καπέλο φωνάζοντας "ξύπνα!" - και ξύπνησα μούσκεμα στον ιδρώτα. Κι αν νομίζεις εσύ ότι αυτή τη στιγμή γράφω μιαν αλληγορία με αφορμή τη χτεσινή απεργία, ότι για παράδειγμα για την κοινωνική αφύπνιση πρέπει αφενός το κίνημα να απαγκιστρωθεί από τη λογική της πλατείας και αφετέρου από τα πολιτικά καπελώματα και τις σκοπιμότητες των κομμάτων, έχε υπόψη ότι γκούγκλισα "καπέλο ονειροκρίτης" και τα αποτελέσματα λένε να αναμένω πολλές και μεγάλες επιτυχίες στη ζωή μου και θα βρω δουλειά με πολύ καλές προοπτικές. Καμιά πολιτική αλληγορία λοιπόν. Κανείς διαφωτισμός. Ανορθολογισμός στο φουλ για μια καλύτερη ζωή, που έρχεται. Το ονειρεύτηκα, είναι αρκετό.
(ξανά αυτοί, άλλο τραγούδι τώρα, έχω κολλήσει με το άλμπουμ)
3 σχόλια:
Μην ξεχάσεις εμάς τους ταπεινούς όταν γίνεις μεγάλος και τρανός, οκ;
Μπορεί ο μεγάλος Γ.Αγγελάκας να έχει πει το "καλά που έγινα σπουδαίος και τρανός", όμως η μέγιστη Κατερίνα Στανίση δίδει την αρμόζουσα απάντηση στο σχόλιό σας: Συγγνώμη κύριε (κυρία), ποιος (ποια) είστε;
ναταμας, ναταμας!
τσκ τσκ
Δημοσίευση σχολίου