Δυο φορές σήμερα το πρωι κάποιος φώναξε καλημέρα σχεδόν μέσα στο αυτι μου και τις δυο νομιζα πως ήτανε μα δεν ήτανε για μένα και πράγματι πού να την βρω την καλή τη μέρα; στο φούρνο αναθάρρησα, με κεράσανε κεκάκι, βρε για δες -σκέφτηκα- θα ειναι τελικα καλή η μέρα, μέχρι που το δάγκωσα και πνιγηκα στη ζάχαρη την άχνη, απαγχονισμός διά ζαχάρεως, γράψανε οι εφημερίδες, λαμπρος νέος που ειχε απλώς μιαν άτυχη, μια κακημέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου