Να με συγχωρείτε, θα γίνω κακός.
Και άδικος. Και υπερβολικός. Και γραφικός. Και καημένος. Και μίζερος. Και γκρινιάρης.
Αλλά διάβασα μόλις ένα άρθρο με τίτλο "Τι δεν σου λείπει από την Ελλάδα;". Δεκαπέντε άνθρωποι που έχουν φύγει από την Ελλάδα, που έχουν μεταναστεύσει και ζουν στο εξωτερικό, δίνουν τη δική τους απάντηση. Καμία από τις απαντήσεις δεν είναι άστοχη. Φαντάζεσαι λίγο πολύ τι είναι αυτό που δεν τους λείπει από την Ελλάδα, όλ' αυτά τους διώξανε απ' εδώ: η γκρίνια, η μιζέρια, η κακογουστιά, η λαμογιά, το ανοργάνωτο κράτος, η αγένεια, ο φόβος, η μιζέρια. Η λίστα είναι ατελείωτη και σε γενικές γραμμές εύστοχη.
Ομως θέλω να ρωτήσω "τι έκανες εσύ για να τα αλλάξεις όλα αυτά που σ' ενοχλούν στην Ελλάδα;".
Σωστά, έφυγες. Δικαίωμά σου, αδιαμφισβήτητο.
Επίσης, ξέρω ότι δεν με ρώτησε κανείς, ούτε νοιάζεται κανείς, αλλά στην ερώτηση "Τι δεν μου λείπει στην Ελλάδα;" η απάντησή μου είναι "Δεν μου λείπει να ξέρω τι δεν λείπει από την Ελλάδα σε όσους έχουν φύγει απ' αυτήν".
Και να με συγχωρείτε.
8 σχόλια:
Ώχου, αγαπητέ, με τι ασχολείστε!
Οι συγκεκριμένοι φρέσκοι μετανάστες προφανώς είναι αυτοί οι μετανάστες που έφυγαν και μακάρι να μη γυρίσουν, αν αυτό που αποζητούν είναι ένα καλύτερο κράτος. Επίσης, θα καταλάβουν σύντομα (λέμε και καμία παπαριά για να περνάει η ώρα) ότι και εκεί που πάνε πάλι σκλάβοι του μισθού θα είναι, οι ντόπιοι θα παίρνουν περισσότερα (ελληνιστί θα τους εκμεταλλεύονται), τα λαμόγια θα έχουν τις ίδιες θέσεις, η γκρίνια θα είναι άλλου επιπέδου και εξίσου επιφανειακή, η κακογουστιά (τώρα να σχολιάσω την κακογουστιά στην Αγγλία ή στη Γερμανία;) θα είναι μερικά παρσέκ μπροστά από το γυφτοπάζαρό μας και γενικά για να καταλήξω και κάπου ο καπιταλισμός παντού ο ίδιος είναι.
Φτάνει με αυτούς που πιάσαν τον παπά απ'τα αρχίδια (συγνώμη, δεν θα ξαναγίνει) και λύσαν το προσωπικό τους δράμα, γράφοντας μια ζωή στα παπάρια τους την κοινωνία και κοιτώντας την πάρτη τους. Γιατί, αν όλοι αυτοί είχαν ψήγματα κοινωνικού εαυτού, έστω τόσο δα, κάτι θα έλεγαν για τους ανθρώπους με τους οποίους μεγάλωσαν, για τον ήλιο, το φως, τη θάλασσα. Αλλά οι στρατιές των ανίκανων να διαχειριστούν τη ζωή τους είναι ατελείωτη.
Ε μα!
(σχωρεμένος)
Αυτό που σίγουρα έκαναν πολλοί (όχι όλοι βεβαίως) είναι ότι γκρίνιαζαν απο το πρωί μέχρι το βράδυ χωρίς κανένα βλέμμα παραπέρα για να κάνουν τη γκρίνια δημιουργικότητα. Όλα στραβά και ανάποδα πια εδώ. Θαρρείς και έξω υπάρχει ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ...Συμφωνώ μαζί σου απολύτως.
ξεκίνησα, πριν δω το άρθρο, να σκέφτομαι ότι δεν φταίνε οι άνθρωποι. μπορεί να τους λείπουν 1000 πράγματα και να μην τους λείπει ένα, και το προβοκατόρικο άρθρο να εστιάζει σε αυτό το ένα.
αλλά αυτοί, ρε φίλε, έγραψαν κατεβατά. όταν, αγαπητέ-που-την-έκανες-και-σώθηκες, βλέπεις τόσα στραβά παντού γύρω σου, που τόσο σε καταπιέζουν, και νιώθεις τόσο πολύ καλύτερος από όλους τους υπόλοιπους, μάλλον κάτι τρέχει. δεν είναι στραβός ο τοίχος, το κάδρο έχεις κρεμάσει στραβά.
τζαστ σέινγκ...
Η σημαντικη ερωτηση δεν ειναι το γιατι βρισκομαστε πολλοι Ελληνες στο εξωτερικο και τι μας λειπει η οχι απο την πατριδα μας. Και η Ελλαδα αλλα και η οποιαδηποτε χωρα διαμονης φυσικο ειναι να εχει πλεθρες που μας αρεσουν και αλλες ποθ ακομη και να μας εξοργιζουν. Προσωπικα πιστευω, οτι γκρινιαζω και φωναζω εκει που συμβαινει να βρισκομαι. και αυτο εχει νοημα, να κατακρινω τα κακα στον τοπο που ζω και να προσπαθω να τα αλλαξω.
Το ερωτημα σε μας τους Ελληνες του εξωτερικου τιθεται σε αλλη βαση και ανεξαρτητα απο τις προσωπικες μας προτιμησεις. Εχουμε την δυνατοτητα της επιλογης, δηλ. να μπορουμε να επιστρεψουμε στην Ελαδα και να ασκησουμε εκει το επαγγελμα μας με αξιοπρεπεια; Το ερωτημα αυτο ειναι ανεξαρτητο και προυπαρχει της κρισης.
Νομιζω οτι οσοι και οσες απο εμας επιλεξαμε την ζωη σε χωρα του εξωτερικου το καναμε εξαιτειας της ελλειψης ουσιαστικων ρεαλιστικων εναλλακτικων. Αυτη ειναι η προσωπικη μου εμπειρια και εκτιμηση. Παραμενει μια πικρια περα και εξω απο την κορυφη του παγοβουνου που λεγεται κριση.
Γιούλη είπες κάτι ουσιαστικό: "Κατακρίνω τα κακά στον τόπο που ζω ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΑ ΑΛΛΑΞΩ". Και φυσικά πολλοί άνθρωποι λόγω της κρίσης ψάχνουν μια καλύτερη μοίρα. Το πρόβλημα όμως το εστιάζουμε θαρρώ σε όσους απλά ΓΚΡΙΝΙΑΖΟΥΝ χωρίς να κάνουν καμία προσπάθεια αλλαγής, οι ίδιοι για τους ίδιους και για όλους μας. Μην ξεχνάμε ότι σ'αυτή τη χώρα έχουνε μάθει πάρα πολλοί να τα περιμένουν όλα απο άλλους και συνάμα να κρίνουν και να επικρίνουν ακόμη και ό,τι καλό πάει να κάνει ο διπλανός τους. Είναι μια μεγάλη μας πληγή.
Αναμενόμενες απαντήσεις... ξέρουμε τα τρωτά σημεία της Ελλάδας, το τι δε θα μας έλειπε αν φεύγαμε από εδώ, το θέμα είναι όντως τι κάνουμε, πως παλεύουν όσοι μένουν ακόμη εδώ. Ίσως πιο ενδιαφέρον θα ήταν τι τους λείπει περισσότερο από την Ελλάδα, αν θα επέστρεφαν πίσω για να παλέψουν να το κρατήσουν ζωντανό αυτό.
Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια.
Θα μου επιτρέψετε να μη τη συνεχίσω τη συζήτηση, γιατί απ' ό,τι κατάλαβα, όχι από τα σχόλια εδώ, αλλά από τα σχόλια αλλού, κάποιοι ενοχλήθηκαν και το πήραν προσωπικά το κείμενο, ενώ δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου.
Ωστόσο εξακολουθώ να υποστηρίζω ό,τι έχω γράψει.
Ευχαριστώ και πάλι.
Δημοσίευση σχολίου