Θα μπορούσα να πω πολλά για να δικαιολογηθώ. Ωστόσο η ουσία δεν αλλάζει. Κατά γενική ομολογία όσων με αγαπάνε εχω πολλά ελαττώματα με κυριότερο την έλλειψη χιούμορ (με τελευταίο τρανταχτό παράδειγμα ότι δεν γέλασα -δεν έσκασα καν χαμόγελο- κατά τη θέαση του διαβόητου πλέον κρασακίου του τσου -παρένθεση στην παρένθεση: έτερο μεγάλο μου ελάττωμα η παντελής ανικανότητα να φτιάξω μια ομοιοκαταληξία σε συνδυασμό με τη διαρκή όσο και μάταιη προσπάθεια επίτευξης της τέλειας ρίμας). Αυτοί που με αγαπάνε λένε επίσης ότι επιπρόσθετα με αυτό το κουσούρι (την έλλειψη χιούμορ) επιμένω να πετάω διάφορα λογοπαίγνια, αστειάκια και λοιπούς γουιτισμούς (witty), τα οποία μετατρέπουν τους παρευρισκομένους σε συμβούλους καριέρας -αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί όλοι με παροτρύνουν να πάω να γράψω σενάρια για τον Σεφερλή.
Τεσπά, μετά απ' αυτήν την εκ βαθέων εξομολόγηση μπορείτε να καταλάβετε γιατί βρήκα αστεία αυτην την εικόνα και ακόμη πιο αστείο το ότι αποφάσισα να τη συνδυάσω με τον συγκεκριμένο τίτλο που φέρει το ποστ. Μη μου πείτε ότι δεν την πιάσατε τη βλακεία μου; Δροσιά διπλη πρώτον από τον ανεμιστήρα και δεύτερον απ' το κρύο αστειάκι... 
15 σχόλια:
Πχοιός έριξε τα σκατά στον ανεμιστήρα; Ε; Πχοιός;
U2
xaxaxaxxaxaxxxxaa
Κάποιο κοπρόσκυλο σίγουρα, Σκύλε...
Ινδικτε, όντως για γέλια οι U2...
Καλασυγχαρητήρια (μια λέξη) για το χιούμορ σας!
Μπραβο. Κρατάς ψηλά τον πήχη της μαλακίας... Φταιώ εγώ να θυμώσω τώρα; Αντέ γιατί ααααα.
ο Πάνος μας παράτησε
και πήγε εις την Κρήτην
να κάνει τα μπανάκια του
με τη δροσιά, ο αλήτην.
Δε του ζητάμε και πολλά
μόνο να μας τη λέει
και από καιρό και σε καιρό
με τρόπο να επιπλέει.
Πάνο μου ρίξε τάπλυτα
δεν ειναι δώ το Σούλι
για να τα πας για πλυσιμο
και νάβρεις το Ρασούλη.
Έλα πανούλη μου χρυσέ
κολύμπησε ασμένως
εδώ είναι πατσατζίδικο
και είσαι καλεσμένος.
φιλιά
δ
όσο γιά το κρασάκι,
είσαι γνωστό αντιδραστικό ζηλιάρικο .
Τι να λέμε τώρα.
Παράλληλε, φχαρστώ, μόνο μη μου δίνετε θαρρος γιατί ως χωριάτης έχω μια ροπή προς την κρεβατοαναρρίχηση...
GT, μην το παίρνεις προσωπικά και μην τσατίζεσαι, έχω κι ένα μπλουζάκι Pyogenesis να σου δώσω για παρηγοριά.
Το κρασάκι δήμητρα πρώτα το πίνουμε και μετά γελάμε... Στην εποχή μας κάποιοι γελάνε και μόνο που το βλέπουν, δεν πειράζει.
Υπάρχουν κιάλλες ευτυχίες εκτός απ αυτές του οισοφάγου,και του εντέρου ξέρεις.
Όσοι έχουνε ξεπεράσει το στάδιο του νηπίου, δύνανται να τις ανακαλύψουν.
Και τη θάλασσα τη βλέπουμε μερικοί από μας, και γινόμαστε ευτυχείς.
Δεν την πίνουμε κιόλας.
Μπα, εγώ εχω μείνει στο πρωκτικό στάδιο, εξού και ιμάντass.
(μα γιατί μου τη λέτε πρωινιάτικα;)
Γιατί είσαι πολύ ξυνός πρωινιάτικα!
Και γιατί δε χαίρεσαι τη θάλασσα πρωινιάτικα!
Και γιατί κάνει αφόρητη ζέστη ακόμα και στον κήπο πρωινιάτικα!
Εεεεε... Ξινός; Οκέη. Δεκτό.
Θάλασσα; Διακοπές τέλος!
ΠΆΑΑΝΩ Εισαι σπίτιιιι;
Δεν είσαι στη χαβάη;
Σπίτι είναι εκεί που ήμουν διακοπες.
Τώρα είμαι Θεσσαλονίκη.
α καλά!
Ξύνισε με την ησυχία σου.
Όση ξυνίλα και να βγάλεις δίκιο έχεις.
Δημοσίευση σχολίου