λοιπόν άκου, τι μου έφερες στο νού... 1980 στο γαλλικό ινστιτούτο (στην Μασαλίας, ουχί στη Σίνα, το λέω για να πω ότι ήμουν μικρή χεχεχε), τελευταία νομίζω προτελευταία χρονιά, είμαστε υποχρεωμένοι να επιλέξουμε τρία βιβλία από έναν κατάλογο καμιά δεκαπενταριά βιβλίων για να ασχοληθούμε ως το τέλος της χρονιάς...... Οι δύο επιλογές ήταν δεδομένες Καμύ, (ήδη είχα διαβάσει τον ξένο, άρα η πανούκλα ήταν αυτονόητη επιλογή) και Φλομπέρ (και μάλιστα όχι η Μποβαρύ αλλά η αριστουργηματική και παραγνωρισμένη Σαλαμπώ)... και καθώς ξεφυλλίζω τα βιβλία για ν' αποφασίσω τον τρίτο (κανα Ζολά έλεγα, καμιά Ντυράς, τεςπαν μακρυγορώ...) πέφτω σ' αυτήν την φράση: Tout est permis en dedans (όλα επιτρέπονται εντός!!!!!) ε, εσύ τι θα διάλεγες? Ο Σελίν έγινε για ένα διάστημα ο έρωτάς μου, η ψύχωσή μου, μιλούσα με τσιτάτα του, σκεπτόμουν μέσα από το ταξίδι, χάλια λέμε μέχρι την επόμενη ψύχωσή μου (ευτυχώς σ' αυτή την ηλικία η μία διαδέχεται την άλλη τάχιστα...) Σορυ για το αουτμπρέικ της νοσταλγίας... (πάω να ψάξω αν έχω ακόμα το βιβλίο, να το ξαναξεφυλλίσω)
Παράλληλε, για επίμονους και εργατικούς αναγνώστες, σαν του λόγου σας, είναι ό,τι πρέπει (αξιοθαύμαστη είναι, στην πλέον πρόσφατη έκδοση, η δουλεια, οι σημειώσεις και το επίμετρο της μεταφράστριας...)
Σελίν Ντιόν δημητράτ; Μην απορήσετε όταν έρθει αυτή η μέρα...
Μενιέκ, για να είμαι ειλικρινής, παρότι το έργο του με γοητεύει μέχρι στιγμής, πολύ θα ήθελα να του σπικάρω δυο φωνήεντα του εν λόγω κυρίου... Αλλά δεν βαριέσαι... Για μένα ήταν αρκετό ότι τον σύστηνε ο Μπουκόφσκης.
Ευχαριστώ για την πρόταση, ήρθε την καίρια στιγμή αφού μου τελείωσαν τα πεζά του Μπόρχα, σόρυ του Μπόρχες και δεν μ΄αρέσει να διαβάζω βιβλίο που στο τέλος να πω: μαλακία!
Ο χρόνος μας είναι πολύτιμος. (Ούτε το κους-κους δεν προλαβαίνω να δω!)
6 σχόλια:
"...μόνο ο θάνατος μπορεί να μας εμποδίσει να διασκεδάσουμε"
(μάνα ρέηβερ)
Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για το βιβλίο. Λέει? Να το ρισκάρω?
Μή σας παρακαλώ, ἐγώ εἲμαι μάννα ρέηβερ ἀπό χρόνια.
Μή μού στερείτε , τή ρεβτρότητα!
(πρός στιγμήν συγχίστηκα λίγο γιατί νόμισα πώς μάς ἒβαλες τήν Σελίν Ντιόν)
λοιπόν άκου, τι μου έφερες στο νού... 1980 στο γαλλικό ινστιτούτο (στην Μασαλίας, ουχί στη Σίνα, το λέω για να πω ότι ήμουν μικρή χεχεχε), τελευταία νομίζω προτελευταία χρονιά, είμαστε υποχρεωμένοι να επιλέξουμε τρία βιβλία από έναν κατάλογο καμιά δεκαπενταριά βιβλίων για να ασχοληθούμε ως το τέλος της χρονιάς......
Οι δύο επιλογές ήταν δεδομένες Καμύ, (ήδη είχα διαβάσει τον ξένο, άρα η πανούκλα ήταν αυτονόητη επιλογή) και Φλομπέρ (και μάλιστα όχι η Μποβαρύ αλλά η αριστουργηματική και παραγνωρισμένη Σαλαμπώ)...
και καθώς ξεφυλλίζω τα βιβλία για ν' αποφασίσω τον τρίτο (κανα Ζολά έλεγα, καμιά Ντυράς, τεςπαν μακρυγορώ...) πέφτω σ' αυτήν την φράση: Tout est permis en dedans (όλα επιτρέπονται εντός!!!!!) ε, εσύ τι θα διάλεγες? Ο Σελίν έγινε για ένα διάστημα ο έρωτάς μου, η ψύχωσή μου, μιλούσα με τσιτάτα του, σκεπτόμουν μέσα από το ταξίδι, χάλια λέμε μέχρι την επόμενη ψύχωσή μου (ευτυχώς σ' αυτή την ηλικία η μία διαδέχεται την άλλη τάχιστα...)
Σορυ για το αουτμπρέικ της νοσταλγίας... (πάω να ψάξω αν έχω ακόμα το βιβλίο, να το ξαναξεφυλλίσω)
Παράλληλε, για επίμονους και εργατικούς αναγνώστες, σαν του λόγου σας, είναι ό,τι πρέπει (αξιοθαύμαστη είναι, στην πλέον πρόσφατη έκδοση, η δουλεια, οι σημειώσεις και το επίμετρο της μεταφράστριας...)
Σελίν Ντιόν δημητράτ; Μην απορήσετε όταν έρθει αυτή η μέρα...
Μενιέκ, για να είμαι ειλικρινής, παρότι το έργο του με γοητεύει μέχρι στιγμής, πολύ θα ήθελα να του σπικάρω δυο φωνήεντα του εν λόγω κυρίου... Αλλά δεν βαριέσαι... Για μένα ήταν αρκετό ότι τον σύστηνε ο Μπουκόφσκης.
Οἲμοι τώ παναθλίω!
Οὐαί βαβαί παπαί!!!
Να με προειδοποιήσεις με τρόπο γιά κείνη τη μέρα.
Ευχαριστώ για την πρόταση, ήρθε την καίρια στιγμή αφού μου τελείωσαν τα πεζά του Μπόρχα, σόρυ του Μπόρχες και δεν μ΄αρέσει να διαβάζω βιβλίο που στο τέλος να πω: μαλακία!
Ο χρόνος μας είναι πολύτιμος.
(Ούτε το κους-κους δεν προλαβαίνω να δω!)
Δημοσίευση σχολίου