Τώρα κατεβαίνει. Ταυτόχρονα ακούω το σινγκλάκι τους. Εντάξει, δεν είναι για να σκίζω τα ρούχα μου (δηλαδή ούτε Screamadelica είναι, ούτε XTRMNTR, ούτε Vanishing Point) αλλά ευτυχώς δεν είναι και σαν τα Give out but don't give up και Riot City Blues.
3 Ιουλ 2008
Οι παλιές αγάπες ξαναπάνε στον Παράδεισο και τα δοκάρια στα γρασίδια είναι από μοναχικό χώμα
Τώρα κατεβαίνει. Ταυτόχρονα ακούω το σινγκλάκι τους. Εντάξει, δεν είναι για να σκίζω τα ρούχα μου (δηλαδή ούτε Screamadelica είναι, ούτε XTRMNTR, ούτε Vanishing Point) αλλά ευτυχώς δεν είναι και σαν τα Give out but don't give up και Riot City Blues.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ααααα αξά θα μαλώσουμε μου φαίνεται!
Το Give out but don't give up θεωρώ ότι είναι από τα καλύτερά τους (οκ το riot city blues όχι).
Για τον καινούριο δεν μπορώ να πω με ενθουσίασε, ούτε κρύο ούτε ζέστη. Μου θυμίζει λίγο ...New Order! Ούτως ή άλλως πάντα τα πρώτα single είναι και τα χειρότερα κατά τη γνώμη μου, άρα αναμένω τον υπόλοιπο δίσκο...
New Order; Α, τότε θα είναι γαμάτο...
Βασικά και το GOBDGU και το RCB καλοί δίσκοι είναι, αλλά δεν αντέχω τους Ρόλιγκ Στόουνζ κι όσους ακούγονται σαν αυτούς.
Δημοσίευση σχολίου