Της αληθείας και της αλητείας

Τελικά ο Τζακ Νίκολσον είχε δίκιο.

Όχι πως εγώ είμαι κάνας Τομ Κρουζ.

Αλλά είχε δίκιο.

Κι αυτό το υποψιαζόμουν.

Τα πάντα υποψιάζομαι άλλωστε.

Είμαι ένας άνθρωπος σε διαρκή αναζήτηση της αλήθειας.

(όχι, δεν βρίσκεται στους σεξ πιστολζ)

Πίσω από μισόλογα, αοριστίες, αδιόρατες χειρονομίες και κρυφά νεύματα.

Όλα μού μοιάζουν ύποπτα.

Σπάω το κεφάλι μου και ανάμεσα στα θραύσματα βρίσκω την αλήθεια.

Κυρίως για όσα δεν με αφορούν, για όσα δεν είναι δουλειά μου.

Χώνω τη μύτη μου στις ζωές των άλλων.

Με θρέφουν τα μυστικά τους. Η αληθεια που κρύβουν επιμελώς.

Τρελαίνομαι μέχρι να τη βρω.

Μα αφού τη βρω, τρελαίνομαι λίγο ακόμη.

Δεν την αντέχω την αλήθεια.

Στο είπα απ' την αρχή.

Ο Νίκολσον είχε δίκιο.

Κι εγώ δεν είμαι κάνας Τομκρουζ.