Χρόνια χέρσο εκείνο το σώμα, ακαλλιέργητο, στην ανομβρία κατάξερο και στη βροχή βούρκος και λάσπη. Μολυσμένο, μέσα του ζούσαν ζιζάνια κάθε λογής, της αμφιβολίας, της ενοχής, της ματαιοδοξίας. Αλλαξοκωλιές ο φόβος, η δειλία, ο πόθος, η λαγνεία. Για την αντιμετώπισή τους, ο ειδικός ο εγωπόνος συνέστησε ψεκασμούς καθημερινούς με αλκοόλ, για να επιτευχθεί η ζιζανοκτονία. Ειδικοί της λογοτεχνίας ξεσπάθωσαν, το ξερίζωμα των ζιζανίων, είπαν, συνιστα λογοκτονία. Άλλοι ειδικοί επί της υγείας διαφωνούσαν, μιλούσαν για αργή του χέρσου σώματος αυτοκτονία. Άλλοι επί της ηθικής εξανέστησαν κι είπαν πως συνιστούν πρόκληση τέτοιοιες μεγαλοστομίες, χάριν ωροκτονίας, μετακινούμενος με λεωφορεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου