Την ιστορία αυτή μου αφηγήθηκε ένας φίλος, o οποίος όποτε θέλει μέσω των σχολίων μπορεί να διεκδικήσει την πατρότητά της. Τον προειδοποίησα ότι είναι πολύ πιθανό να του την κλέψω. Την παρουσιάζω ελαφρώς παραλλαγμένη και παντελώς φανταστική. Κάθε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική.
Μετά την τεράστια επιτυχία των ιδεοπωλείων (που ακόμη δεν έχουν γραφτεί) ο «Μαλακομαγνήτης» και ο «Μαλακοδιώχτης», το Everything you know is wrong, το ιστολόγιο των μεγάλων αποκαλύψεων και των μεγάλων προσφορών, παρουσιάζει, κατόπιν παλλαϊκής απαιτήσεως, τον «Μαλακοσπότη» (εκδόσεις «Το καβλί»), μια ακόμη ιδέα για μυθιστόρημα που κάποιος πρέπει να αναλάβει να γράψει και στη συνέχεια κάποιος να αναλάβει να διασκευάσει για τη βιοτεχνία του θεάματος, τηλεόραση, κινηματογράφο ή και πορνό, δεν κάνουμε διακρίσεις, θέλουμε διακρίσεις κατά προτίμηση χρηματικές αλλά λίγη δόξα ποτέ δεν έβλαψε κανέναν, κάθε άλλο, τον δοξασμένο πολλοί εμίσησαν, την δόξαν ουδείς ούτε και το δράμα, πολλώ δε μάλλον τη Δόξα Δράμας.
Ο μαλακοσπότης
Ενας έφηβος, ένα χόμπι: μαλακοσπότιγκ, ήτοι εντοπισμός μαλάκων. Περιεργαζόταν τον κόσμο με τις ώρες, σιωπηλός, χανόταν μέσα στο πλήθος, γινόταν ένα με αυτό, ίδιος χαμαιλέων, αλλά μόλις τον εντόπιζε δεν άντεχε να μην πληροφορήσει σύμπασα την πλαση: «α, να κι ο Τάδε, ο μαλάκας!»
Καλοκαίρι 1990, location η κοσμοπολίτικη Υδρα.
Ο εφοπλιστής, «καπετάνιο» τον φωνάζουνε οι φίλοι και οι κωλογλείφτες του, έκανε τσάρκα στην προκυμαία με τους φουσκωτούς του. Απ’ τη νιρβάνα του τον έβγαλε μια φωνή: «α, να κι ο Γοργογιάννης, ο μαλάκας!».
Αραχτός σ’ ένα παγκάκι, με το μπουκάλι τσίπουρο στο χέρι, ο μαλακοσπότης έδειχνε τον καπετάνιο με το δάχτυλο κι είχε ξεραθεί στα γέλια.
Αμέσως οι φουσκωτοί τσουβάλιασαν τον θρασύτατο νεαρό και σηκωτό τον φέρανε στα πόδια του εφοπλιστή Γοργογιάννη. «Αφήστε τον, αφήστε τον, δεν τον βλέπετε; Είναι μεθυσμένος, δεν ξέρει τι του γίνεται», είπε πλούσιος σε κατανόηση και λοιπά ευγενή αισθήματα ο εφοπλιστής.
Τα ξημερώματα της επόμενης μέρας, ο εφοπλιστής με το κότερο και τους φουσκωτούς του ήταν έτοιμοι για αναχώρηση, αλλά θέλανε κάποιον για να λύσει τους κάβους. Λίγο πιο κει, λιώμα, κοιμόταν το αλάνι, ο μαλακοσπότης. Μες στο σκοτάδι δεν καλοείδαν ποιος ήταν: - Ε, φιλαρακο, φιλαράκο, λυνεις λίγο τον κάβο;
Ο δικός μας ξύπνησε στραβωμένος «Όχι ρε πούστη, δεν τον λύνω».
Τότε οι μπράβοι κατάλαβαν με ποιον είχαν να κάνουν «λύσε τον κάβο ρε κωλόπαιδό» - «να πάτε να γαμηθείτε, τολμάτε να με ξυπνάτε κιόλας;».
Με τις φωνές βγαίνει έξω ο καπετανιος και τον παρακαλεί να κάνει το καλό και να το ρίξει στο γυαλό: «Ελα αγόρι μου, λύσε τον κάβο να φύγουμε» – «όχι ρε πούστη, δεν λύνω τίποτε, είμαι ολυμπιακός και προλετάριος εγώ ρε».
Τελικά κατέβηκαν οι μπράβοι κάτω, λύσανε τον κάβο αλλά πρώτα τον κάνανε τουλούμι στο ξύλο.
Φλασφόργουορντ: Μετά 20 έτη. Location – Φραπεδούπολη, aka νυμφίδιο του βορρά
Ο μαλακοσπότης επί τω έργω σε οινική έκθεση. Πιες λίγο εδώ, πιες λίγο εκεί, έχει γίνει ντίρλα.
Λίγο παραπέρα το ραντάρ του πιάνει τον νεοεκλεγέντα δήμαρχο της Φραπεδούπολης, ονόματι Γουστάρη. Σε λίγο η φωνή και το γέλιο του δονεί την ατμόσφαιρα: «α, να κι ο Γουστάρης ο μαλάκας!». Και δώστου να γελάει.
Απ’ τους παρευρισκομένους κάποιοι σοκαρίστηκαν, κάποιοι όχι, ο δε Γουστάρης άκουσε αλλά έκανε πως δεν.
Φλασφόργουορντ: Λίγο μετά. Location – οι τουαλέτες της οινικής έκθεσης.
Ο Γουστάρης μπαίνει, ο μαλακοσπότης βγαίνει, κοντεύουν να τρακάρουν. Κοιτάζονται στα μάτια. «Να σου πω, παλικάρι μου», λέει ο Γουστάρης, «με θεωρείς μαλάκα;».
Και δίνοντάς του ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη πάει να κατουρήσει αφήνοντας τον μαλακοσπότη σκασμένο στα γέλια.
Τι μεσολάβησε λοιπόν στην ελληνική κοινωνία αυτά τα είκοσι χρόνια και η ίδια πράξη, το μαλακοσπότιγκ, που κάποτε αποτελούσε αιτία για άγριο ξυλοδαρμό πλέον επιφέρει ένα φιλικό σαν χάδι χτύπημα στην πλατη; Τι είδους εκμαυλισμός της ελληνικής κοινωνίας είναι αυτός; Μήπως συνηθίσαμε να μας περνάνε για μαλάκες; Ή μήπως πάθαμε ανοσία στους μαλάκες;
«Ο μαλακοσπότης», ένα μυθιστόρημα απαιτήσεων, βαθύτατου πολιτικού και φιλοσοφικού στοχασμού. Cumming soon to a bookstore near you.
ΥΓ. Προς τους υποψηφίους χορηγούς - δωροθέτες - μαικήνες - φιλάνθρωπους: προηγούμενα ιδεοπωλεία, όλα γεμάτα ιδέες σε τιμή ευκαιρίας: 1, 2, 3
Μετά την τεράστια επιτυχία των ιδεοπωλείων (που ακόμη δεν έχουν γραφτεί) ο «Μαλακομαγνήτης» και ο «Μαλακοδιώχτης», το Everything you know is wrong, το ιστολόγιο των μεγάλων αποκαλύψεων και των μεγάλων προσφορών, παρουσιάζει, κατόπιν παλλαϊκής απαιτήσεως, τον «Μαλακοσπότη» (εκδόσεις «Το καβλί»), μια ακόμη ιδέα για μυθιστόρημα που κάποιος πρέπει να αναλάβει να γράψει και στη συνέχεια κάποιος να αναλάβει να διασκευάσει για τη βιοτεχνία του θεάματος, τηλεόραση, κινηματογράφο ή και πορνό, δεν κάνουμε διακρίσεις, θέλουμε διακρίσεις κατά προτίμηση χρηματικές αλλά λίγη δόξα ποτέ δεν έβλαψε κανέναν, κάθε άλλο, τον δοξασμένο πολλοί εμίσησαν, την δόξαν ουδείς ούτε και το δράμα, πολλώ δε μάλλον τη Δόξα Δράμας.
Ο μαλακοσπότης
Ενας έφηβος, ένα χόμπι: μαλακοσπότιγκ, ήτοι εντοπισμός μαλάκων. Περιεργαζόταν τον κόσμο με τις ώρες, σιωπηλός, χανόταν μέσα στο πλήθος, γινόταν ένα με αυτό, ίδιος χαμαιλέων, αλλά μόλις τον εντόπιζε δεν άντεχε να μην πληροφορήσει σύμπασα την πλαση: «α, να κι ο Τάδε, ο μαλάκας!»
Καλοκαίρι 1990, location η κοσμοπολίτικη Υδρα.
Ο εφοπλιστής, «καπετάνιο» τον φωνάζουνε οι φίλοι και οι κωλογλείφτες του, έκανε τσάρκα στην προκυμαία με τους φουσκωτούς του. Απ’ τη νιρβάνα του τον έβγαλε μια φωνή: «α, να κι ο Γοργογιάννης, ο μαλάκας!».
Αραχτός σ’ ένα παγκάκι, με το μπουκάλι τσίπουρο στο χέρι, ο μαλακοσπότης έδειχνε τον καπετάνιο με το δάχτυλο κι είχε ξεραθεί στα γέλια.
Αμέσως οι φουσκωτοί τσουβάλιασαν τον θρασύτατο νεαρό και σηκωτό τον φέρανε στα πόδια του εφοπλιστή Γοργογιάννη. «Αφήστε τον, αφήστε τον, δεν τον βλέπετε; Είναι μεθυσμένος, δεν ξέρει τι του γίνεται», είπε πλούσιος σε κατανόηση και λοιπά ευγενή αισθήματα ο εφοπλιστής.
Τα ξημερώματα της επόμενης μέρας, ο εφοπλιστής με το κότερο και τους φουσκωτούς του ήταν έτοιμοι για αναχώρηση, αλλά θέλανε κάποιον για να λύσει τους κάβους. Λίγο πιο κει, λιώμα, κοιμόταν το αλάνι, ο μαλακοσπότης. Μες στο σκοτάδι δεν καλοείδαν ποιος ήταν: - Ε, φιλαρακο, φιλαράκο, λυνεις λίγο τον κάβο;
Ο δικός μας ξύπνησε στραβωμένος «Όχι ρε πούστη, δεν τον λύνω».
Τότε οι μπράβοι κατάλαβαν με ποιον είχαν να κάνουν «λύσε τον κάβο ρε κωλόπαιδό» - «να πάτε να γαμηθείτε, τολμάτε να με ξυπνάτε κιόλας;».
Με τις φωνές βγαίνει έξω ο καπετανιος και τον παρακαλεί να κάνει το καλό και να το ρίξει στο γυαλό: «Ελα αγόρι μου, λύσε τον κάβο να φύγουμε» – «όχι ρε πούστη, δεν λύνω τίποτε, είμαι ολυμπιακός και προλετάριος εγώ ρε».
Τελικά κατέβηκαν οι μπράβοι κάτω, λύσανε τον κάβο αλλά πρώτα τον κάνανε τουλούμι στο ξύλο.
Φλασφόργουορντ: Μετά 20 έτη. Location – Φραπεδούπολη, aka νυμφίδιο του βορρά
Ο μαλακοσπότης επί τω έργω σε οινική έκθεση. Πιες λίγο εδώ, πιες λίγο εκεί, έχει γίνει ντίρλα.
Λίγο παραπέρα το ραντάρ του πιάνει τον νεοεκλεγέντα δήμαρχο της Φραπεδούπολης, ονόματι Γουστάρη. Σε λίγο η φωνή και το γέλιο του δονεί την ατμόσφαιρα: «α, να κι ο Γουστάρης ο μαλάκας!». Και δώστου να γελάει.
Απ’ τους παρευρισκομένους κάποιοι σοκαρίστηκαν, κάποιοι όχι, ο δε Γουστάρης άκουσε αλλά έκανε πως δεν.
Φλασφόργουορντ: Λίγο μετά. Location – οι τουαλέτες της οινικής έκθεσης.
Ο Γουστάρης μπαίνει, ο μαλακοσπότης βγαίνει, κοντεύουν να τρακάρουν. Κοιτάζονται στα μάτια. «Να σου πω, παλικάρι μου», λέει ο Γουστάρης, «με θεωρείς μαλάκα;».
Και δίνοντάς του ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη πάει να κατουρήσει αφήνοντας τον μαλακοσπότη σκασμένο στα γέλια.
Τι μεσολάβησε λοιπόν στην ελληνική κοινωνία αυτά τα είκοσι χρόνια και η ίδια πράξη, το μαλακοσπότιγκ, που κάποτε αποτελούσε αιτία για άγριο ξυλοδαρμό πλέον επιφέρει ένα φιλικό σαν χάδι χτύπημα στην πλατη; Τι είδους εκμαυλισμός της ελληνικής κοινωνίας είναι αυτός; Μήπως συνηθίσαμε να μας περνάνε για μαλάκες; Ή μήπως πάθαμε ανοσία στους μαλάκες;
«Ο μαλακοσπότης», ένα μυθιστόρημα απαιτήσεων, βαθύτατου πολιτικού και φιλοσοφικού στοχασμού. Cumming soon to a bookstore near you.
ΥΓ. Προς τους υποψηφίους χορηγούς - δωροθέτες - μαικήνες - φιλάνθρωπους: προηγούμενα ιδεοπωλεία, όλα γεμάτα ιδέες σε τιμή ευκαιρίας: 1, 2, 3
5 σχόλια:
μήπως γιατί ζούμε ανάμεσά τους ;
δ
έχεις γράμμα.
δ
Γράμμα; Σε ποιο μέηλ; Στο χοτμέηλ;
Πάει αυτό. Μ'εχει μπλοκάρει εδώ και μηνες δεν μπαίνω με τίποτε.
Ουτε και του γιάχου ισχύει πια.
Μόνο τζιμέηλ, και στο τζιμέηλ δεν έλαβα τίποτε.
Για δοκίμασε να στείλεις είτε στο
honeydiver παπάκι gmail τελεία κομ
ή στο
panocm παπάκι gmail τελεία κομ.
σε όλα έστειλα, μόνο σ αυτό το τελευταίο δεν.
στέλνω τώρα.
δ
Δεν είναι αυτό, απλά τη σήμερον ημέρα ο κόσμος προτιμά να τον φωνάζουν μαλάκα από εφοπλιστή, γιατί α) θα πληρώσει λιγότερα και β)δε θα χρειάζεται να κρύβεται. Είναι φάση γκρουπ-θέραπι:
"με λένε kostaK, είμαι μαλάκας και είμαι καλά!"
πρέπει να το δοκιμάσεις αξά, είναι απελευθερωτικό λέμε...
Δημοσίευση σχολίου